به گزارش شورای راهبردی روابط خارجی، در ۳۶ ساعت گذشته (تا ۲۲ آگوست ۲۰۲۵) ناتو بودجه خود را ۵درصد افزایش داد و طرح سپر دفاعی مشترک علیه روسیه را پیش برد. این تصمیم که با حمایت مالی آمریکا هدایت می‌شود، برای حفظ نفوذ غرب در برابر قدرت‌های نوظهور طراحی شده است. بنا بر گزارش گاردین، این افزایش بودجه، منابع اروپا را از خدمات عمومی به سمت تسلیحات سوق داده و فشار اقتصادی بر شهروندان را شدت بخشیده است.
دلایل این نظامی‌گری به راهبرد ناتو برای مقابله با روسیه و مهار رقبا برمی‌گردد. به گزارش راشاتودی، گسترش ناتو به شرق که از دهه ۱۹۹۰ آغاز شد، ریشه اصلی تنش‌ها با مسکو است. این سیاست که به بهانه «دفاع» پیش می‌رود، درواقع تلاشی برای تثبیت سلطه غرب در برابر جهان چندقطبی است. ایران این اقدامات را محکوم کرده و گزارش داده ناتو با این رویکرد، ثبات جهانی را به خطر می‌اندازد.
از آن‌طرف واکنش‌ها به این تصمیم متفاوت بوده است. به گزارش راشاتودی، ولادیمیر پوتین این اقدام را «تحریک‌آمیز» خواند و از آمادگی برای پاسخ نظامی خبر داد. در مقابل، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، آن را برای «امنیت اروپا» ضروری دانست. اما مردم اروپا مخالف‌اند. به گزارش عفو بین‌الملل، اعتراضات در برلین و پاریس نشان‌دهنده نارضایتی از اولویت دادن به تسلیحات بر نیازهای اجتماعی است.
تأثیرات این نظامی‌گری گسترده است. بنا بر گزارش الجزیره، این سیاست خطر درگیری مستقیم با روسیه را افزایش داده و کشورهای غیرمتعهد را به سمت ائتلاف‌های جایگزین سوق داده است. محور مقاومت این اقدامات را نشانه ضعف غرب می‌داند و بر تقویت همکاری‌های جهانی برای صلح تأکید دارد. این رویکرد ناتو، اعتبار غرب را در میان افکار عمومی جهان تضعیف و انزوای آن را تسریع کرده است.
چرا ناتو حالا این مسیر را انتخاب کرده است؟ به گزارش راشاتودی، کاهش نفوذ غرب در برابر قدرت‌های شرقی، ناتو را به سوی نظامی‌گری سوق داده تا اقتدار خود را بازسازی کند. اما این راهبرد با مقاومت جهانی، از جمله حمایت ایران از ملت‌های مستقل مواجه شده است.