در دنیای امروز، مدارک تحصیلی به عنوان یکی از مهم‌ترین معیارهای ارزیابی صلاحیت افراد در حوزه‌های مختلف شناخته می‌شوند؛ اما بی‌توجهی به اصالت این مدارک می‌تواند آسیب‌های جدی به فضای آموزشی و جامعه وارد کند. در ادامه به برخی از این آسیب‌ها اشاره می‌شود:

۱. کاهش اعتبار نظام آموزشی: زمانی که مدارک تحصیلی بدون بررسی و تأیید معتبر صادر می‌شوند، اعتبار نظام آموزشی کاهش می‌یابد. این امر موجب می‌شود دانشجویان و دانش‌آموختگان واقعی احساس بی‌ارزشی کنند و اعتماد خود را به سیستم آموزشی از دست بدهند.

۲. نقص در کیفیت آموزش: بی‌توجهی به اصالت مدارک تحصیلی می‌تواند به جذب افرادی با صلاحیت پایین به عنوان استاد و مدرس منجر شود. این موضوع سبب کاهش کیفیت آموزش و یادگیری در مؤسسات آموزشی می‌شود و در نتیجه، نسل‌های آینده با کمبود دانش و مهارت‌های لازم مواجه خواهند شد.

۳. تأثیر منفی بر بازار کار: وقتی افراد با مدارک غیرمعتبر وارد بازار کار می‌شوند، این امر می‌تواند به کاهش کیفیت خدمات و محصولات ارائه شده منجر شود. کارفرمایان ممکن است به دلیل اطمینان نداشتن به صلاحیت کارکنان، نتوانند تصمیم‌های درستی بگیرند و این موضوع می‌تواند به افت تولید و کاهش بهره‌وری منتهی شود.

۴. تضعیف اعتماد اجتماعی: بی‌توجهی به اصالت مدارک تحصیلی می‌تواند اعتماد عمومی به نهادهای آموزشی و دولتی را تضعیف کند. مردم ممکن است به توانایی‌های علمی و حرفه‌ای افراد شک کنند و این امر می‌تواند به ایجاد فضای اجتماعی ناامن و پر از تردید منجر شود.

۵. آسیب به ارزش‌های اخلاقی: وقتی مدارک تحصیلی به راحتی قابل دسترسی باشند، افراد ممکن است به سمت تقلب و فریب‌کاری سوق پیدا کنند. این موضوع می‌تواند ارزش‌های اخلاقی جامعه را تحت تأثیر قرار دهد و فرهنگ صداقت را تضعیف کند.

۶. افزایش نابرابری‌های اجتماعی: بی‌توجهی به اصالت مدارک تحصیلی می‌تواند نابرابری‌های اجتماعی را تشدید کند. افرادی که به طور واقعی زحمت کشیده‌اند تا مدارک تحصیلی خود را کسب کنند، ممکن است تحت تأثیر افرادی قرار گیرند که با استفاده از مدارک جعلی، موقعیت‌های شغلی و اجتماعی را تصاحب کرده‌اند.

در نتیجه، بی‌توجهی به اصالت مدارک تحصیلی نه تنها به فضای آموزشی آسیب می‌زند؛ بلکه تبعات گسترده‌ای برای جامعه به همراه دارد. از این رو ضروری است نهادهای مربوط با دقت بیشتری به بررسی و تأیید مدارک تحصیلی بپردازند تا از بروز چنین آسیب‌هایی جلوگیری شود.

در پایان پیشنهاد می‌شود به منظور پیشگیری و اصلاح این امر مهم، متولیان امر آموزش، در خصوص اعطای مدارک به متقاضیان و به کارگیری تدابیر لازم، اهتمام جدی داشته باشند و از طرف دیگر تمامی ارگان‌ها، سازمان‌ها، نهادهای عمومی غیردولتی و حتی شرکت‌های بخش خصوصی در ابتدای به کارگیری افراد و به محض دریافت مدرک تحصیلی فرد متقاضی، باید تأییدیه مدرک تحصیلی وی را از مرجع صدور مدرک استعلام کرده تا از صحت و اصالت آن مطمئن شوند و سپس برای به کارگیری فرد مذکور اقدام کنند. و دیگر اینکه در ابتدای انتشار آگهی استخدام، نهاد استخدام‌کننده می‌تواند برای داوطلبان شرایطی را اعلام کند؛ به طور مثال بگوید دارندگان معدل فلان، دانش‌آموختگان این دانشگاه‌ها یا حتی دانش‌آموختگان این رشته یا رشته‌های تحصیلی استخدام می‌شوند و این شرط‌ها در کنار دریافت تأییدیه‌های تحصیلی، فیلترهایی هستند که می‌توانند به نوعی غربالگری کنند.

به امید تحقق کیفیت، اعتبار و اشتغال تخصصی در امر آموزش و مدارک تحصیلی و دانشگاهی ایران عزیز.