منصور علیمردانی، یکی از مشکلات جدی اجرای پزشک خانواده به‌ویژه در مناطق روستایی را نبودن پزشک در مراکز بهداشتی دانست و گفت: بسیاری از بیماران به مراکز مراجعه می‌کنند اما پزشک حضور ندارد و مجبور به بازگشت می‌شوند.
وی با اشاره به راهکارهایی برای جبران کمبود پزشک، ادامه داد: می‌توان با تفویض اختیار به پزشکان مراکز مجاور اعم از روستاهای همجوار یا حتی شهرها مشکل را تا حدودی برطرف کرد تا بیماران دچار بلاتکلیفی نشوند.
علیمردانی اما مشکل اصلی را فراتر از کمبود پزشک دانست و افزود: سال‌ها است می‌خواهیم طرح پزشک خانواده را اجرا کنیم اما آموزش جامعه پزشکی ما بر مبنای این طرح طراحی نشده و پزشکان ما نمی‌دانند تا کجای درمان را باید خودشان انجام دهند و از کجا به بعد بیمار را ارجاع دهند.
نماینده مردم ابهر، خرمدره و سلطانیه در مجلس دوازدهم یادآور شد: در حوزه آموزش، پزشک خانواده را محور قرار نداده‌ایم و باید آموزش پزشکی را به‌سمت گایدلاین‌محوری ببریم و مشخص کنیم پزشک خانواده در چه حدی درمان کند و در چه مواردی ارجاع دهد، بدون این شفاف‌سازی، طرح شکست می‌خورد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با انتقاد از بی توجهی به جایگاه اجتماعی پزشکان عمومی، ادامه داد: امروز برخی پزشکان عمومی ۶ تا ۷ برابر برخی متخصصان نسخه‌نویس درآمد دارند اما چون شأن و جایگاه پزشک عمومی در نظام سلامت ما دیده نمی شود همچنان همه تمایل دارند تخصص بگیرند و اگر دیدگاه پزشکی خانواده در ذهن و عملکرد پزشکان نهادینه نشود این طرح با صرف هزینه هم موفق نمی‌شود.
نظر شما