پس از درگذشت استاد محمود فرشچیان، استادان و موسسان دانشگاه فرشچیان انتقاداتی درباره نحوه تأسیس و اداره این مجموعه بیان کردند.

در مهم‌ترین اظهارات، بهمن نامور مطلق، نخستین رئیس این دانشگاه، گفته بود: «استاد فرشچیان مثل بقیه استادان گروه هنرهای سنتی نظرشان این بود که باید شیوه استاد شاگردی در دانشگاه فرشچیان برقرار شود اما با مشکل قوانین وزارت علوم مواجه شدیم».

در گام بعدی، استاد، نظرشان این بود که این دانشجوها نباید با آزمون سراسری به دانشگاه بیایند، بلکه باید گزینش به صورت انتخابی باشد، یعنی بیایند کار عملی انجام دهند، مصاحبه شوند و استادان بزرگوار و برجسته افراد مورد نظر خود را انتخاب کنند. باز این هم موضوع با ضوابط سازمان سنجش هماهنگ نبود. از سوی دیگر، استاد، پیشنهاد داشتند بچه‌های مستعد شاید بضاعت دادن شهریه نداشته باشند و خوب است شهریه گرفته نشود و برای رشد و شکوفایی هنر این کشور هم باید هزینه‌هایی پرداخت شود، آن هم هنری که بخشی از هویت ما را شکل می‌دهد اما متاسفانه این هم با ضوابط دانشگاه آزاد تعارض داشت.

در سوی دیگر طاها بهبهانی، استاد دانشگاه و هنرمند پیشکسوت و برجسته، نقاش و مجسمه‌ساز در آیین بزرگداشت استاد محمود فرشچیان، گفت: «آخرین دیدار ما در خانه گویا بود. همان‌جا به او برای تاسیس دانشگاه تبریک گفتم اما گفت: اما آنچه من می‌خواستم محقق نشد. دانشگاهی که در ذهن داشتم باید مستقل می‌بود، اما آنچه ساخته شد وابسته بود. او با افسوس گفت: من دانشگاهی می‌خواستم که شهریه نگیرد و آموزش در آن رایگان باشد، هزینه‌اش را خودم می‌پرداختم.»

در سنت آموزشی ایران، همیشه استادان دستگیر دانشجویان بوده اند

اکنون اما حسین سیمایی صرّاف، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، درباره انتقاداتی که بر نحوه مدیریت دانشگاه فرشچیان وارد می شود، گفت: من نمی‌دانم در دانشگاه فرشچیان چه کاری انجام می‌شود، ولی به طور کلی در سنت آموزشی ایران همیشه استادان دستگیر دانشجویان، دانش آموزان و طلبه‌هایشان بوده‌اند.

وی افزود: رابطه استاد و دانشجو، فقط تعلیم و تعلمی نبوده، رابطه تربیتی، پرورشی و عاطفی هم بوده است. بنابر این شما می‌بینید در تاریخ، معلمان ما رسیدگی به اوضاع و احوال طلبه و دانشجو و دانش‌آموزشان را در اولویت قرار داده‌اند.

سیمایی با اشاره به این که یکی از ویژگی‌های مرحوم استاد فرشچیان، دستگیری از هنرجویان بوده، اظهار داشت: امیدوارم این الگوها که در عصر ما به دلیل زندگی مدرن کم رونق شده، بیشتر به چشم آیند و استادان ما به نقش و وظیفه اجتماعی خودشان از جمله دستگیری از دانشجویان بیشتر بپردازند.

وی در پاسخ به این که آیا قواعد بروکراتیک دانشگاه مانع ارتباط هنری میان استاد و هنرجو نمی‌شود، گفت: در همین بوروکراسی اداری، استادانی داریم که از دانشجویان دستگیری می‌کنند، پس ارتباط دانشجویان با استادان ارتباطی به بوروکراسی ندارد، بیشتر به شخصیت، اخلاق و حس مسئولیت یک معلم مربوط است.

این استاد دانشگاه با اشاره به تلاش‌ها برای ایجاد هماهنگی با نهادها و وزاتخانه‌ها، گفت: من در دوره راه‌اندازی و در مدتی که مدیریت دانشگاه را بر عهده داشتم، خیلی سعی کردم این مشکلات را برطرف کنم. با وزارت علوم گفت‌وگو و سعی می‌کردیم وزارت علوم را برای انعطاف‌پذیری در قواعد مجاب کنیم، اما موفق نشدیم و این دانشگاه آن دانشگاهی نشد که استاد انتظار داشتند.