در این باره امام صادق (ع) می فرمایند: زمانی که برای شما حاجتی پیش آمد، دو رکعت نماز بجاآورید و وقتی که سلام نماز را دادید، سه مرتبه «الله اکبر» بگویید و تسبیح حضرت زهرا (س) را بجا آورید و سپس به سجده رفته و صد مرتبه بگویید: «یا مَولاتی فاطِمَةَ اَغیثینی»، سپس سمت راست صورتتان را بر زمین قرار داده و صد مرتبه همان ذکر را گفته و پس از آن پیشانی را بگذارید و صدوده مرتبه آن را بگو یید و حاجتتان را طلب نمایید که بدرستی خداوند آن را برآورده می نماید.
همچنین این امام همام می فرمایند: کسی که حاجت مهمی داشت و در طلب آن بود تا حاجتش برآورده گردد، غسل نماید و پاکیزه ترین لباس هایش را بپوشد و به بالاترین نطقه برود و دو رکعت نماز بجا آورد و سپس سجده رود و

حمد و ثنای الهی را بجای آورد و بعد از آن صد مرتبه بگوید: «یا جَبرئیلُ یا محمدُ یا جَبرئیلُ یا محمدُ اَنتُما کافِیایَ فَاکفیانی وَ اَنتُما حافِظایَ فَاحفَظانی وَ اَنتُما کَالئای فَاَکَلانی»؛ سپس امام صادق (ع) فرمودند: کسی آن را نگوید مگر این که خداوند حاجتش را برآورده نماید.

منابع:
1- میرزا حسین نوری. مستدرک الوسائل، ج6: 313- 314.
2- جابر رضوانی. دارالشفای اهل البیت (ع): 195- 196.