تموم روزاى فیلمبردارى صحنه هاى جنگ به آدمایى فکر مى کردیم که اون هشت سال نمى دونستن
تا لحظه ى بعد زنده ان یا مرده به همه ى آدمایى که جونشون رو گذاشتن کف دستشون و از میهنمون دفاع کردن.

ببخشید که کیمیا این روزهاى عید و جشن اینقدر دلخراشه ولى شعار باشه یا نباشه من از ته دلم به تمام شهدا، جانبازان و مفقود الاثرهایى که هنوز خانواده هاشون چشم انتظار بدن بى جونشون هستن، احترام مى گذارم و در برابرشون سر تعظیم فرود میارم.

مى دونم که اکثر شما هم مثل من، مثل ما.