به گزارش قدس خراسان، از زمان آغاز تعرض ظالمانه رژیم صهیونیستی به کشورمان، شاهد شکل‌گیری صحنه‌های همدلی خودخواسته و جوشیده از دل مردم هستیم. نمونه آن را می‌توان از حساب کردن نان در نانوایی‌ها، کمک به جابه‌جایی و اسکان نیمه‌بها یا حتی رایگان زائران در هتل‌ها، همراهی با نیروهای امنیتی در شناسایی وطن‌فروشان یا نمونه‌های دیگر در شهر مشهد و سایر نقاط استان دید.
زیبایی این تصویرهای خلق شده از کنار هم بودن توسط مردم به اندازه‌ای در این روزها دلنشین است که نه تنها توانسته بر بخش زیادی از آثار روانی جنگ غلبه کند؛ بلکه آغاز سخنان روز گذشته رهبر معظم انقلاب نیز در تمجید از رفتار مردم پس از این حملات و ادامه دادن به زندگی با همین قوت بود.
نکته قابل توجه در بررسی این جریان‌ها طرح این پرسش است چگونه می‌توان یک چتر پوششی قوی را در دل جامعه و مردم مشهد یا سایر شهرها گسترش داد تا نه تنها خلق این صحنه‌ها تداوم داشته باشد؛ بلکه موجب تقویت سد ذهنی و دفاعی مردم در برابر جنگ روانی دشمن شود.
ضرورت استفاده از ظرفیت مردم در ایجاد حلقه‌های امیدبخشی
مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور و مشاور حوزه توسعه منطقه‌ای در پاسخ به این پرسش می‌گوید: در همه بخش‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی می‌توان از ظرفیت بالقوه مردمی استفاده کرد و ضرورت شرایط حال حاضر، ایجاد حلقه امیدبخشی است؛ زیرا ظرفیت روانی افراد با توجه به سبک‌های تربیتی خانواده و اجتماع تفاوت دارد و نباید انتظار داشت همه این شرایط را به صورت یکسان درک کنند؛ به عنوان مثال نگرانی و دغدغه کسی که فرزند کوچک دارد، با کسی که ندارد، بسیار متفاوت است و باید به این نکات توجه کرد و به گونه‌ای شرایط مهندسی شود که افراد مختلف با ظرفیت‌های حسی و روانی گوناگون احساس امنیت کنند.
رضا تازیکی تشریح می‌کند: حس وجود امنیت از خود امنیت واجب‌تر است؛ یعنی زمانی که حس امنیت وجود دارد، افراد خیلی راحت‌تر به زندگی خود مشغول می‌شوند که در این زمینه باید روایت‌ها و مثال‌های فراوان، آشکار و واضح به افراد منتقل و گفته شود به عنوان مثال اسرائیل نتوانسته در کشوری مانند لبنان که در همسایگی او قرار دارد، کاری از پیش ببرد و بی‌شک کشور ما ایران با پهناوری سرزمینی و امکانات زیادی که دارد، در برابر این رژیم پیروز است.
وی در تکمیل توضیحات خود می‌افزاید: جنگ تحمیلی هشت سال طول کشید؛ اما کمبودی برای مردم در آن شرایط پیش نیامد. در حال حاضر نیز همین‌گونه است و نباید مردم نگران کمبود نان یا سایر اقلام باشند. آن‌ها شرایط زمان جنگ را فراموش کرده‌اند و در حال حاضر بازخوانی شرایط جنگ و شیوه برخورد مردم در آن زمان کارگشاست.
گفت‌وگو؛ راه غلبه بر هجمه جنگ روانی
مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور و مشاور حوزه توسعه منطقه‌ای بر انجام گفت‌وگوهای منطقی و بدون جهت تأکید می‌کند و ادامه می‌دهد: زمانی گفته می‌شد باید جهاد تبیین داشته باشیم؛ اما نیاز حال حاضر ما جهاد «امیدبخشی» است و این جهاد چند وجه دارد؛ یک وجه آن، انجام همین گفت‌وگوهاست که ائمه جماعات و تشکل‌های دانشجویی می‌توانند نقش مؤثری داشته باشند.
تازیکی به بیان نقش موثر زنان در امیدبخشی به جامعه می‌پردازد و می‌گوید: گروه‌هایی از زنان باید تشکیل شود؛ چون بیشترین آسیب را زنان و مادران و به ویژه زنان خانه‌دار می‌بینند که تحلیل کمی از شرایط دارند و نباید انتظار تحلیل جدی از همه افراد داشت. تشکیل گروه‌های زنان که به تبیین امیدبخشی در محلات اقدام کنند، می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.
وی به تأثیر ارتش سایبری دشمن در فضای مجازی اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: این فضا هزاران‌هزار خبر منفی و جعلی را پمپاژ می‌کند و در مقابل آن ما هم باید گروه‌های آگاهی‌بخشی را در سطوح مختلف جامعه داشته باشیم. همیشه گفته شده ترس برادر مرگ است و اگر به جای آن امید بیاید، ما برنده هستیم.
نمایش جلوه‌های عادی زندگی؛ راهکار ایجاد امنیت روانی
مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور و مشاور حوزه توسعه منطقه‌ای مشاهده نیروهای نظامی برای مراقبت از مردم را سازنده می‌داند و عنوان می‌کند: استقرار ارتش در حاشیه شهرها به جای پادگان‌ها و مشاهده آن‌ها توسط مردم امنیت روانی ایجاد کرده و افراد احساس امنیت بیشتری می‌کنند؛ به عبارت دیگر قرار نیست اتفاقی بیفتد؛ اما خیال مردم راحت است و به چشم می‌بینند که ارتش پای کار است و این نفس حضور، احساس امنیت می‌دهد.
تازیکی ادامه می‌دهد: در این شرایط باید به صورت برخط تصاویری از مراکز تولیدی، خدماتی و گمرکات در رسانه‌ها نمایش داده شود و مردم ببینند تولید در کشور جریان دارد و مشکلی برای تهیه ارزاق آن‌ها پیش نخواهد آمد و مسئله‌ای وجود ندارد. اگر به طور مثال در تهیه روغن مشکل دارند، به خاطر تقاضای بالاست و باید گفت نشان دادن فضای تولید و توسعه استان و کشور، بخش دیگری از جهاد امیدبخشی است.
وی به اهمیت تبیین دستگیری عوامل نفوذی در ابعاد مختلف می‌پردازد و می‌گوید: باید به مردم گفت مشکلات روزهای نخست به دلیل وجود همین نیروهای نفوذی بوده و با افزایش دستگیری‌ها با همکاری مردم شرایط آرام‌تر شده است. منافقان در دهه ۶۰، تعداد ۱۷هزار نفر را ترور کردند و در ادامه ظرفیت مساجد و محلات توانست این غائله را ختم به خیر کند و این عدد را به صفر برساند و بساط منافقان در کشور برچیده شد.
جهت‌دهی فضای مجازی در حلقه‌های گفت‌وگوی مردمی
مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور و مشاور حوزه توسعه منطقه‌ای می‌افزاید: به جای تمرکز بر اخبار جنگ، بر مواردی تمرکز شود که آرامش‌بخش است؛ مثل نشان دادن روحیه گذشت و فداکاری، روال عادی کارها در بانک‌ها و وضعیت اشتغال. می‌توانیم به الگوهای دهه ۶۰ برگردیم و آن‌ها را احیا کنیم.
در دهه ۶۰ شعارنویسی اتفاق می‌افتاد و امروز هم می‌توانیم با نصب بنر و پرچم با درج جملات همدلانه و امیدبخش از این الگو استفاده کنیم. باید دقت کرد تا خشمگین بودن ترویج نشود؛ چون این خشم باز هم در جایی سر باز می‌کند. به طور کلی از ظرفیت مساجد برای پخش آهنگ‌های حماسی در برخی از ساعات استفاده کنیم که تمام این موارد به مثبت شدن فضا کمک می‌کند تا مردم احساس کنند با هم هستند و این مهم‌ترین اتفاق است.
تازیکی در تشریح وظایف سه حلقه حکمرانی، دانشگاهی و نخبگانی و تشکل‌های مردمی می‌گوید: در این شرایط وظیفه حلقه حکمرانی باز کردن فضا برای مشارکت بیشتر مردم است. مهم‌ترین جزئی که در این شرایط وجود دارد، محلات است که به انواع مختلف حتی با ایجاد فضاهای گفت‌وگوی امیدبخش با هدایت افراد آموزش‌دیده قابلیت اجرا دارد. همین گفتگوها افراد را آرام می‌کند و حتی جهت‌دهی فضای مجازی هم در این شرایط می‌تواند رقم بخورد. باید این فضاها جدی گرفته شوند تا بتوان در ابعاد مختلف امید را در جامعه تزریق کرد.
نظر شما