قبرستان بقیع به دلیل جای دادن مزار ۴ امام شیعیان و به نقلی مزار حضرت فاطمه (س) از ارزش تاریخی بالایی در اسلام و تشیع برخوردار است که تخریب آن از سوی وهابیان، به سال ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۴۴ هجری قمری) باز می‌گردد.
نیم قرن پس از رخداد تخریب بقیع، گروهی از کشورهای تونس و مراکش، پیام دولت عربستان را برای امام خمینی(ره) می‌آورند که هدف آن، صدور جواز بازسازی حرم بقیع از طرف مرجعیت شیعیان بوده است.
امام خمینی(ره) این هیئت را به مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی(ره) در قم ارجاع می دهند. قضیه از این قرار بود که آنها می خواستند برای حضرت زهرا (س) ضریحی در قبرستان بقیع بسازند وموافقت حکام آنجا را هم بدست آورده بودند ولی می خواستند از علمای شیعه هم با کار آنها موافقتی شود و تاییدی گرفته شود.
این هیئت زمانی که خدمت آیت الله العظمی گلپایگانی رسیده و وموضوع را مطرح می کنند، ایشان تاملی کرده و می گویند: اینها می خواهند با اینکار مظلومیت حضرت زهرا (س) را از زیر سوال ببرند و در معتقدات شیعه خلل ایجاد کنند که چه کسی گفته «المخفیة قبرها؟»( قبر حضرت زهرا(س) مخفی است؟) سپس فرمودند: محال است اجازه دهم و اگر هم اقدامی در این باره صورت گرفت با تمام وجود مبارزه خواهم کرد. اگر آقایان کاری می خواهند انجام دهند قبور مطهر ائمه بقیع (ع) را بسازند ومن حاضرم هزینه‌های آنرا هم بپردازم.
نظر شما