چرا روسیه؟ تحریمهای ظالمانه غرب، ایران و روسیه را در یک جبهه مشترک قرار داده است. این دو کشور، با منابع غنی و ظرفیتهای مکمل، فرصت طلایی برای همکاریهای گسترده یافتهاند. روسیه با دارا بودن ذخایر عظیم انرژی و صنایع پیشرفته و ایران با ظرفیتهای بالای کشاورزی، معدنی و نیروی انسانی ماهر، مکمل یکدیگر هستند. همچنین، موقعیت ژئوپلیتیکی این دو کشور در منطقه، زمینهساز همکاریهای راهبردی در حوزههای مختلف است.
رهبری و تاکید بر حفظ روابط خوب با روسیه و همسایگان یکی از نکات قابل توجه در خصوص این توافقنامه، تأکیدات مقام معظم رهبری بر حفظ روابط خوب با روسیه و پیگیری انجام این توافق است. ایشان همواره بر اهمیت روابط دوستانه و همکاریهای گسترده با کشورهای همسایه و شرقی، به ویژه روسیه، تاکید داشتهاند.
این تاکیدات نشان از اهمیت راهبردی این روابط برای کشور دارد و به عنوان یک پشتوانه قوی برای دولت در پیگیری این توافقنامه عمل میکند. میراثی از دولت قبل، آیندهای روشن برای کشور پایههای این توافقنامه راهبردی در دولت قبل گذاشته شده و شهید رئیسی به عنوان یکی از پیشگامان این رویکرد، نقش مؤثری در شکلگیری آن داشته است.
دولت چهاردهم نیز با تداوم این مسیر، گامهای مهمی در جهت عملیاتی کردن این توافق برداشته است. این امر نشان میدهد که این توافقنامه، محصول یک اجماع ملی است و فراتر از جناحبندیهای سیاسی، مورد حمایت اکثریت قریب به اتفاق مردم و نخبگان کشور قرار دارد.
تسریع در همکاریهای دفاعی؛ یکی از مهمترین دستاوردهای این توافقنامه، تسریع در همکاریهای دفاعی بین دو کشور است. بر اساس مفاد این توافقنامه، طرفین متعهد شدهاند که در جهت تقویت همکاریها در زمینه امنیتی و دفاعی، هماهنگی نزدیک فعالیتها در سطوح منطقهای و جهانی را داشته باشند. همچنین، دو کشور در صورت مواجهه با تجاوز، از یکدیگر حمایت کرده و اجازه استفاده از قلمرو خود را برای اقدامات خصمانه علیه یکدیگر نخواهند داد. این امر، توان دفاعی ایران را تقویت کرده و به ایجاد تعادل در منطقه کمک خواهد کرد.
تقویت همکاریهای اقتصادی؛ در حوزه اقتصادی نیز، توافقنامه راهبردی فرصتهای بینظیری را برای دو کشور فراهم کرده است. مذاکرات اخیر وزرای کشاورزی دو کشور و توافق بر سر رفع موانع صادرات محصولات کشاورزی ایران به روسیه، گام مهمی در جهت توسعه همکاریهای اقتصادی است. همچنین، توافق گازی ایران و روسیه، چشمانداز روشنی را برای افزایش حجم مبادلات انرژی بین دو کشور ترسیم میکند.
با توجه به ظرفیتهای بالای ایران در حوزه گاز و نیاز روسیه به بازارهای جدید برای صادرات گاز، این توافق میتواند به نفع هر دو کشور باشد. علاوه بر این، توافقنامه بر اهمیت همکاریهای اقتصادی در زمینههای مختلف از جمله انرژی، صنعت، کشاورزی و فناوری اطلاعات تأکید کرده است.
دلارزدایی و کاهش وابستگی به غرب؛ یکی دیگر از دستاوردهای مهم این توافقنامه، حرکت به سمت دلارزدایی و کاهش وابستگی به غرب است. استفاده از ارزهای ملی (روبل و ریال) در مبادلات تجاری، گامی بزرگ در جهت کاهش وابستگی به دلار و کاهش ریسکهای ناشی از تحریمها است. این امر به تقویت استقلال اقتصادی ایران و کاهش نفوذ غرب در اقتصاد کشور کمک خواهد کرد.
اهمیت استراتژیک توافقنامه؛ این توافقنامه، علاوه بر تقویت همکاریهای اقتصادی و دفاعی، از چندین جهت دیگر نیز دارای اهمیت است:
ایجاد یک محور قدرتمند در برابر یکجانبهگرایی آمریکا: همکاریهای گسترده ایران و روسیه، یک محور قدرتمند در برابر یکجانبهگرایی آمریکا و حفظ صلح و امنیت در منطقه ایجاد میکند.
توسعه زیرساختها: سرمایهگذاری مشترک در پروژههای زیرساختی، به توسعه اقتصادی و اجتماعی هر دو کشور کمک خواهد کرد.
تقویت جایگاه ایران در عرصه بینالمللی: این توافقنامه، موقعیت ایران را در منطقه تقویت کرده و به افزایش نفوذ ایران در عرصه بینالمللی کمک خواهد کرد.
کاهش فشارهای تحریمی: همکاریهای گسترده با روسیه میتواند به ایران کمک کند تا فشارهای تحریمی آمریکا را کاهش داده و از وابستگی به دلار خارج شود.
نظر شما