روزنامه جوان در تحلیل مراسم هر ساله اسکار نوشت: مراسم اسکار هر سال از نظر نحوه اجرا، حواشی و محتوای فیلم‌ها دچار ابتذال بیشتری می‌شود و توجه افکار عمومی به آن کاهش می‌یابد. سال گذشته، اسکار تحت تأثیر مسئله فلسطین و غزه بود و امسال نیز فیلم مستند «سرزمین دیگری» درباره فلسطین جایزه گرفت. این فیلم در تمامی جشنواره‌های مهم سینمایی حضور داشت و نشان‌دهنده موضع غرب در برابر مسئله فلسطین است. فیلم رویکردی صلح‌طلبانه دارد و هم جنایات اسرائیل را محکوم می‌کند و هم حملات حماس را مورد انتقاد قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد که افکار عمومی غرب در حال تغییر به سمت زیر سؤال بردن مشروعیت اسرائیل است.
سال گذشته فیلمی درباره ترامپ ساخته شد که در ظاهر ضد او بود اما در واقع به نفعش تمام شد. در اسکار امسال انیمیشن ایرانی «سایه سرو» برنده شد که از حمایت کانون پرورش فکری برخوردار بود، اما اگر رقبای قوی‌تری در بخش انیمیشن حضور داشتند، احتمالاً نمی‌توانست برنده شود. در آمریکا، انتخاب فیلم‌ها در جشنواره‌ها و رویدادهای سینمایی از الگوی مشخصی پیروی می‌کند و همه این جوایز در نهایت در یک مسیر مشخص قرار دارند. آکادمی اسکار هدف خود را رشد صنعت سینما و بسط فرهنگ و ایدئولوژی امریکایی می‌داند. از سال ۲۰۲۰، گنجاندن شخصیت‌های اقلیت‌های جنسی در فیلم‌ها به عنوان امتیاز محسوب می‌شود.
هر سال، فیلم‌های برتر اسکار بر اساس یک تم خاص انتخاب می‌شوند، مانند جنبش وال‌استریت، جوکریسم، یا جنایت موجه. امسال، تم اصلی «پوست‌اندازی هیولاها» بود، جایی که افراد شرور در فیلم‌ها به شخصیت‌های مثبت تبدیل می‌شوند، مشابه واقعیت‌هایی مانند تغییر چهره گروه‌های تروریستی. برخی معتقدند که جریانی در سینما وجود دارد که سعی می‌کند ذهنیت جدیدی را شکل دهد و نوعی پیش‌بینی وقایع آینده را در فیلم‌ها قرار دهد، مانند اشاره به حملات ۱۱ سپتامبر در فیلم‌های قدیمی.
سینمای مستقل آمریکا به نظر بسیاری، بیشتر یک شعار است تا یک واقعیت. فیلم‌هایی که ضدسیستم به نظر می‌رسند، همچنان در چارچوب کلی صنعت سینمای آمریکا حرکت می‌کنند. انتشار فیلم‌های امریکایی در ایران بدون هیچ واکنشی از سوی هالیوود نشان‌دهنده این است که امریکا از ترویج فرهنگ خود در سایر کشورها استقبال می‌کند.
فیلم محمد رسول‌اف، «دانه انجیر معابد»، به رغم حمایت‌های سیاسی و ارسال از سوی آلمان، نتوانست در اسکار موفق شود، زیرا حتی با حمایت‌های پشت پرده، فاقد حداقل‌های فنی و هنری بود. حتی جشنواره کن نیز جایزه‌ای بی‌ارزش و صرفاً سیاسی به آن داد. در داخل کشور نیز برخی محافل تلاش کردند این فیلم را برجسته کنند، اما پس از شکست آن، سکوت اختیار کردند.
از سال ۲۰۲۰، اسکار توجه ویژه‌ای به اقلیت‌های جنسی دارد و امسال برای اولین بار در فیلم «مجمع کاردینال‌ها»، پاپ یک فرد ترنس معرفی شد. فیلم «آنورا» نیز نمونه‌ای از این رویکرد بود، اما ۴۰ دقیقه آن صرف صحنه‌های جنسی بدون داستان شده و از نظر هنری فاقد ارزش بود.
نظر شما