سحر تاجبخش مسلمان، در گفت و گو با قدس آنلاین، درباره مهمترین چالش های سازمان هواشناسی برای بهبود وضعیت پیش بینی های هواشناسی در ایران اظهار داشت: چیزی که ضرورتا در حوزه سازمان هواشناسی برای بهبود پیش‌بینی ها باید انجام شود قطعا گام نخست آن توسعه شبکه دیدبانی است، چون ابزار اصلی ما برای پیش بینی ها یکی داده های واقعی است و دیگری خروجی های مدل های هواشناسی که در واقع مدل های پیش بینی عددی ما هستند که صادر می‌شود و برای اینکه این خروجی ها صحت بهتر و واقع بینانه تری داشته باشند باید شبکه دیدبانی که بعنوان داده های ورودی مدل است توسعه پیدا کند. بنابراین اصلی ترین وظیفه و مهمترین نیاز ما رساندن این شبکه به سطح استانداردهای بین المللی است.

وی با اشاره به این که برای توسعه شبکه دیدبانی در همه حوزه ها، از جمله رادارهای هواشناسی، ایستگاه‌های زمینی، پایش گرد و غبار، ایستگاه‌های باران‌سنجی، ایستگاه‌های دریایی و رساندنش به سطح استانداردهای بین المللی نیازمند تامین منابع مالی کافی هستیم، تصریح کرد: قطعا باید منابع مالی این موضوع تامین شود هرچند که این سازمان در حال حاضر با هر آنچه که در اختیار دارد تمام تلاشش را می کند تا وضعیت پیش بینی ها را بهبود ببخشد و آنرا به سمت بهینه شدن پیش ببرد.

وی در پاسخ به این که بودجه مورد نیاز سازمان هواشناسی ایران برای این که بتواند شبکه دیدبانی را به حد استانداردها برساند چقدر است؟ گفت: با توجه به این که خرید بیشتر تجهیزات ما به صورت ارزی انجام می گیرد از این رو باید با نرخ ارز تامین منابع مالی مورد نیاز را در نظر بگیریم که طبق برآوردی که داشتیم اگر سالانه یک ونیم هِمّت تا دو همت در اختیار سازمان هواشناسی قرار بگیرد ظرف یک برنامه پنج ساله می‌توانیم شبکه را به سطح استانداردها برسانیم. این در حالی است که بودجه ما الان از نصف این رقم هم کمتر است.

تاجبخش مسلمان، دسترسی نداشتن به اطلاعات زیرساخت های کشور را یکی دیگر از چالش های سازمان هواشناسی برای بهبود پیش بینی ها عنوان کرد و گفت: سازمان هواشناسی به میزان تاب آوری و آسیب ‌پذیری زیرساخت‌های سازمان ها و دستگاه های مرتبط با موضوع مثل شهرداری ها، وزارت کشور، وزارت جهاد کشاورزی و... دسترسی ندارد در صورتی دسترسی به این اطلاعات برای ما بسیار مهم و حیاتی است بنابراین راه اندازی بانک اطلاعاتی زیرساخت‌های کشور ضرورت دارد. چون وقتی ما پیش،بینی کنیم مثلا سی میلی متر باران می‌بارد این به درد کسی نمی‌خورد، کسی نمی‌داند سی میلیمتر بارش باران یعنی چه! و چه اتفاقی می‌افتد. در واقع اگر آن لایه های زیر ساختی نباشد، سی میلیمترباران در قم می‌تواند موجب سیلاب شود اما در رشت هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد.بنابراین باید بدانیم این میزان بارش در کجا نازل می شود و چه زیر ساختی را تحت تاثیر قرار می‌دهد تا بتوانیم پیش‌بینی خیلی دقیقتری که مورد انتظار کاربران تخصصی ما مثل سازمان هلال احمر، سازمان امداد و نجات و حتی مردم است ارائه دهیم تا بدانند که مثلا در یک شهرستان ‌با این میزان بارش سیلاب می‌شود و یا هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. بنابراین الان بیشتر پیش بینی ها بصورت احتمالی صادر می‌شود که یکی به این علت است که اشاره شد و دیگری بخاطر تغییر اقلیم است.

رئیس سازمان هواشناسی ایران درپاسخ به این که چرا با وجود اهمیت تشکیل بانک اطلاعات زیرساختی تاکنون این اتفاق نیفتاده است، تصریح کرد: خُب یک جایی باید متولی این کار شود. ما در دولت سیزدهم از طریق وزیر وقت راه و شهرسازی نامه ای به رئیس سازمان مدیریت بحران ارسال کردیم و ایشان نیز همان موقع آنرا به دستگاه‌های ذی ربط فرستادند که یکی از دستگاه‌ها برای جمع آوری داده های زیر ساختی اعلام آمادگی کرد که بنابراین ما به عنوان یک کاربر همچنان منتظریم تا اطلاعات جمع آوری شود و از آن استفاده کنیم.

تاجبخش مسلمان، سپس به بحث آلودگی هوای کشور در سال آینده پرداخت و گفت: آلودگی هوا دیگر فقط زمستان های ما را پوشش نمی‌دهد بلکه گاهی بهار و تابستان هم را تحت تاثیر قرار می دهد. در واقع سال‌های قبل شاید معمولاً به این خاطر که زمستان هوا سرد می شد و ضخامت لایه های نزدیک سطح زمین خیلی متراکم می شد منابع آلاینده های ثابت و متحرک بیشتر در زمستان روی هوای تهران وکلان شهرها تاثیر می گذاشتند، ولی الان مشاهده می‌کنیم که در فصول دیگر هم این اتفاق می افتد که این بدان معنی است که منابع تولید آلاینده در کشور رو به رشد است. چون فصل های ما تغییرات خیلی قابل توجه ای سال به سال ندارد، البته ممکن است در طول دهه تغییراتی داشته باشد ولی نسبت امسال به پارسال از لحاظ شرایط جوی تغییراتی ندارد بنابر این شاهد توسعه روزهای آلاینده و شهرهای آلاینده در کشور هستیم.

به گفته وی توسعه روزها و شهرهای آلاینده نشان می دهد که منابع آلاینده ثابت و متحرک در کشور رو به افزایش است و ما هنوز کنترل دقیق و مناسبی روی آن ها نداریم.

شکی نیست که عملکرد دستگاه های مقابله با آلودگی هوا درست نبوده است، البته اساسا نباید تمام تقصیرات را به گردن دستگاه ها و مسئولان بیندازیم چون گاهی شرایط کشور به گونه ای است که امکان فراهم شدن زیر ساخت های مناسب تر وجود ندارد. به هرحال کشور در تامین بنزین پاک برای خودروها و موتورسیکلت ها و سوخت استاندارد برای کارخانه ها و واحدهای تولیدی مشکلاتی دارد. با این وجود ما به عنوان مسئول وظیفه داریم سیستم خود را به سمت بهترین شرایط و برای پایدارترین حالت در وضع هوا مدیریت کنیم .