یکی از نمودهای اصلی تحقق شعار سال در زمینه هدایت منابع بانکی به سمت تولید است، موضوعی که یکی از مغفول‌ترین موضوعاتی حکمرانی اقتصادی کشور بوده است و نتیجه آن تورم بالای تحمیلی به اقتصاد کشور از محل خلق پول غیرمولد شبکه بانکی بوده است.

از بین بخش‌های مختلف اقتصادی نیز بخش بسیار راهبردی و کلیدی اقتصاد ایران، بخش ساخت مسکن است که راهبرد کلان حاکمیت نیز مبتنی بر خانه‌دار کردن مردم از مسیر عرضه زمین به مردم و ساخت مسکن توسط خود مردم و تامین هزینه‌های ساخت مسکن تک طبقه توسط پرداخت تسهیلات ساخت مسکن بوده است.

طبق قانون جهش تولید مسکن مصوب مجلس، تصویب شده است که هر ساله معادل ۲۰ درصد از کل تسهیلات پرداختی شبکه بانکی به بخش ساخت مسکن و حمایت از خانه‌دار شدن مردم تخصیص یابد اما متاسفانه هیچ اقدام مثبتی در راستای پرداخت تسهیلات ساخت مسکن به میزان مذکور اتفاق نیافتاده است.

در سال ۱۴۰۳ بیش از ۷۶۶۴ همت تسهیلات توسط شبکه بانکی پرداخت شده است ولی در این بین، کمتر از ۱۵۵ همت توسط شبکه بانکی آن هم عمدتا توسط بانک تخصصی مسکن و بخش عمده آن نیز در زمان دولت شهید رئیسی پرداخت شده است و همین امر بیانگر انحراف شدید و فاصله بیش از ۱۳۷۸ همتی بین عملکرد شبکه بانکی با میزان اصلی تعیین شده در قانون دارد.

شبکه بانکی در سال ۱۴۰۳ عملکرد فاجعه‌باری از خود در زمینه هدایت خلق پول به سمت بخش مولد ساخت مسکن به ثبت رساند و با وجود اینکه باید بیش از ۱۵۳۲ همت از تسهیلات پرداختی را به مردم تخصیص می داد کمتر از یک دهم این میزان یعنی تنها ۱۵۵ همت را پرداخت کرده است که حکایت از عملکرد فاجعه و منفی شبکه بانکی در سال ۱۴۰۳ در حمایت از خانه‌دار شدن مردم و افزایش ساخت مسکن و رشد تولید و اشتغال در کشور را دارد.