صحن دارالهدایه این بار میزبان نوای تازهای بود؛ صدای خنده و هیجان کودکانی که برای نخستین بار، دنیای اطراف را شفافتر از همیشه میشنیدند. مراسم اهدای سمعک که به همت بنیاد کرامت رضوی برگزار شد، نه تنها پنجرهای تازه به جهان صدا برای کودکان کمشنوا گشود، بلکه روزی سرشار از شور و نشاط را برای آنان و خانوادههایشان رقم زد.
گامی نو در مسیر توانبخشی کودکان کمشنوا
این ویژهبرنامه که همزمان با آغاز دهه کرامت برگزار شد، با هدف حمایت از کودکان کمشنوا طراحی شده بود. براساس دستور تولیت معزز آستان قدس رضوی، این طرح به گروههای آسیبپذیر اجتماعی اختصاص داده شد تا نیازهای آنان به تجهیزات مناسب برآورده شود. بسیاری از این کودکان با سمعکهای قدیمی و فرسودهای زندگی میکردند که دیگر کارایی لازم را نداشتند.
آقای رئیسیانزاده، معاون خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی در خصوص این برنامه گفت: «با توجه به شرایط اقتصادی، تهیه سمعکهای جدید برای این دانشآموزان دشوار بود. به همین دلیل، فرایند شناسایی و بررسی وضعیت آنها انجام شد. پس از انجام معاینات پزشکی و شنواییسنجی، اقدامات درمانی اولیه صورت گرفت و سمعکهای مورد نیاز تأمین شدند. اما برنامه ما صرفاً به اهدای سمعک محدود نبود، بلکه جنبه معنوی ویژهای نیز برای این کودکان در نظر گرفته شده بود».
جشنی برای شنیدن
محیط رواق با صدای خندههای کودکانه پر شده بود. مجری با مهارتی مثالزدنی، بازیها و مسابقاتی را ترتیب داده بود که کوچک و بزرگ را به وجد میآورد. میان شوق و هیجان، خانم معلمی با زبان اشاره، واژهها را از دل فضای جشن به جان کودکان منتقل میکرد. مشارکت فعال بچهها، لبخند مادران و لحظههایی که نگاههای کوچک از امید لبریز میشد، همگی تصویری از پیوند مهر و همدلی را به نمایش گذاشته بودند.
جهان کوچکی که دوباره شنیده شد
کودکان یکییکی سمعکهای جدیدشان را دریافت کردند. بهار، دختری یازدهساله که تا پیش از این با سختی صداهای اطراف را میشنید، با چشمانی درخشان سمعکش را لمس کرد.
«پیش از این، بسیاری از صداها را بهدرستی نمیشنیدم. گاهی هنگام صحبتهای معلم یا دوستانم، برخی از کلمات را از دست میدادم و مجبور بودم حدس بزنم که چه گفته شده است. مادرم همیشه کمک میکرد متوجه شوم، اما این کار دشوار بود. امروز وقتی سمعک جدیدم را گذاشتم، انگار دنیای اطرافم تغییر کرد. صدای مادرم و حتی خندههای دوستانم را شنیدم. صدایی که واضح بود، صدایی که انگار هرگز آن را تجربه نکرده بودم».
مادرش که کنارش ایستاده بود، نگاهی پر از احساس به دخترش داشت. لحظهای مکث کرد، انگار سالها تلاش، نگرانی و دوندگی در همین چند ثانیه پیش چشمش مرور شد. «بچههای ما دشواریهای بسیاری را تجربه میکنند. اموری که برای دیگران کاملاً عادی به نظر میرسد، برای آنها به چالشی بزرگ تبدیل میشود. هر روز مجبورند چندین برابر بیشتر تلاش کنند تا حرفهای معلم را درک کنند؛ گاهی دچار خستگی شده و زود عصبی میشوند. دختر من از زمانی که مدرسه تلفیقی را شروع کرد، حمایت بیشتری دریافت کرد، اما همیشه چیزی کم بود؛ یک سمعک مناسب و کارآمد. دخترم با سمعک قبلیاش، بارها پیش آمده که صداها را بهصورت ناقص و نامفهوم شنیده، یا نیاز به تعمیرات مکرر داشته و یا بهطور کلی از کار افتاده است. اما امروز، زمانی که متوجه تغییر محسوس او شدم و دیدم که با اطمینان کامل صداها را دریافت میکند، از صمیم قلبم خوشحال شدم».
مادر بهار از لحظاتی گفت که برای تهیه سمعک جدید تلاشها کرده بود. مراجعههای بیپایان به اداره بهزیستی، نامههایی که نوشته شد اما بیجواب ماند و امیدی که در نهایت در آستان قدس رضوی جوانه زد.
«از مراکز مختلف درخواست کمک کردم، اما یا اعلام کردند سهمیهای موجود نیست یا این حمایت شامل حال ما نمیشود. سپس متوجه شدم طرح کرامت، شامل دخترم نیز میشود. نام او را ثبت کردم، توکل کردم و امیدوار بودم این بار نتیجه بگیرم. در روزهای گذشته خیلی چشم انتظار بودم، اما درنهایت امروز این انتظار به پایان رسید و لحظهای که بهار سمعک جدید خود را دریافت کرد، انگار بار بزرگی از روی دوش من برداشته شد و قلبم آرام گرفت».
مادر بهار با دستانی که هنوز از احساسات آن لحظه لرزان بودند، دخترش را در آغوش گرفت. لحظهای که برای بهار، نه فقط دریافت یک سمعک جدید، بلکه راهی تازه برای شنیدن زندگی بود.
امید ادامه دارد
پس از دریافت سمعکها، کودکان و والدینشان به زیارت حرم مطهر مشرف و در مهمانسرای حضرت، میهمان خوان نعمت رضوی شدند. سپس در اردوگاه باغ خاتون، برنامهای تفریحی برای آنان برگزار شد تا شادی روزشان کامل شود.
در پایان مراسم، آقای رئیسیانزاده تأکید کرد: «این برنامه، نقطه آغاز حمایتهای گستردهتر از کودکان کمشنواست. امیدواریم در گامهای بعدی بتوانیم با تأمین نیازهای دیگر این دانشآموزان، بهویژه آنهایی که مجاور حرم مطهر هستند، سهمی در بهبود کیفیت زندگیشان داشته باشیم».
کودکان با سمعکهای جدید، نگاههایی پر از امید و دنیایی که حالا روشنتر از قبل شنیده میشود، به خانههایشان بازگشتند. روزی که برای آنها، شکستن سکوت و لمس زندگی به شیوهای تازه را ممکن کرد.
خبرنگار: الهه ضمیری
نظر شما