«یا امام رضا(ع)» نقش نخستین کتیبه‌ای بود که مجید عامری و گروهش به آستان حضرت ثامن‌الحجج(ع) تقدیم کردند. کتیبه‌ای که در روزهای پایانی ماه صفر سال ۱۳۹۵ به نشانه عزای آقا(ع) در ایوان طلاهای حرم مطهر نصب شد. ۹ سال از آن زمان می‌گذرد و این جمع به روال هر سال دوباره به مشهدالرضا(ع) آمده‌اند تا صحن و سرای حضرت شمس‌الشموس(ع) را بیارایند.
کتیبه‌آرایی‌ای که در دهه پایانی صفر آغاز شد
حدود سال ۹۸ بود که مجید عامری و تعدادی از دوستان و اقوامش جمعی را تشکیل دادند و پیشنهادی را برای آستان قدس رضوی آوردند. پیشنهاد بزرگتر کردن اندازه پرچم گنبد مطهر که مورد استقبال هم قرار گرفت و شد نقطه شروع همکاری آنان با مجموعه حرم مطهر. او می‌گوید: این درخواست را مطرح کردیم و گفتیم ما توانایی انجام آن را هم داریم. ارتباط ما با حرم مطهر امام رضا(ع) از همان جا شکل گرفت و کم‌کم بیشتر شد. همکاری ما در ابتدا مثل الان وسیع نبود اما به تدریج تهیه پوش روی ضریح مبارک و کتیبه دور آن، وسایل مراسم صفه، شال خدام در مراسم عزاداری یا اعیاد و... را هم بر عهده گرفتیم.
چند سالی به همین منوال می‌گذرد تا اینکه تولیت سابق پس از سفری به کربلای معلی دستور جدیدی درباره سیاه‌پوشی فضای حرم مطهر صادر می‌کند؛ «سال ۱۳۹۵ بود وقتی آیت‌الله رئیسی سیاه‌پوشی حرمین امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) در کربلا را دیدند دستور دادند سیاه‌پوشی بارگاه منور رضوی نیز در روزهای عزاداری دهه آخر صفر گسترده‌تر شود». پیشنهاد انجام این کار به این مرد تهرانی و گروهش داده می‌شود و آن‌ها هم با جان و دل می‌پذیرند. او می‌گوید: به ما پیشنهاد دادند گروهی را تشکیل بدهیم و با کتیبه‌های مختلف قسمت بالای ایوان‌ها، دیوارها، سقاخانه‌ها، گلدسته‌ها، نقاره‌خانه و... را برای روزهای عزاداری دهه آخر صفر و شهادت امام رضا(ع) سیاهپوش کنیم. این کتیبه‌آرایی از آن روز شروع شد و هنوز در مناسبت‌های مختلف اداره دارد.
اهتزاز پرچمی مزین به نام امام حسن(ع)
رد و نشان کتیبه‌ها و پرچم‌های اهدایی عامری و گروهش در حرم خواهر امام رضا(ع) هم به چشم می‌خورد. هدیه‌هایی که چند سال پیش تقدیم کرده‌اند؛ «پیش از این مدتی در حرم حضرت معصومه(س) هم فعالیت‌هایی مانند دوخت پرچم روی گنبد داشتیم. تعدادی از افراد گروه ما هنوز هم همکاری خود را حفظ کرده‌اند».
نه فقط پرچم گنبد حرم این خواهر و برادر کریم، که پرچم یکی دیگر از نوادگان رسول خدا(ص) نیز هدیه‌ای است که او پیشکش کرده است. پرچمی که روی گنبد حرم حضرت عبدالعظیم(ع) است و نسبت به چند سال قبل تغییر دلنشینی پیدا کرده که پیشنهاد خودش بوده است. او می‌گوید: من ارادت خیلی زیادی به آقا امام حسن مجتبی(ع) دارم و زندگی‌ام بیمه ایشان است. حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) هم از نوادگان این امام بزرگوار هستند.
آقامجید ادامه می‌دهد: در یکی از زیارت‌هایی که در آنجا داشتم این فکر از ذهنم گذشت که حرم حضرت عبدالعظیم(ع) هم مانند بسیاری از ائمه(ع) و امامزادگان دارای گنبد، بارگاه و... است اما قبر مبارک امام حسن(ع) نه. بنابراین پیشنهاد دادم با توجه به نسب ایشان نام مبارک امام حسن(ع) را روی پرچم گنبد این حرم بزنند. اول مخالفت شد اما بعد تماس گرفتند و نه تنها موافقت که استقبال هم کردند. حالا تنها گنبدی که نام امام حسن مجتبی(ع) روی آن است در همین حرم است.
عامری این پرچم را هم در سال ۹۵ تهیه و تقدیم کرده و از آن پس فرصت خدمت تشرف در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) هم نصیبش می‌شود.
ای آفتاب آینه‌دار جمال تو
آن طور که خودش تعریف می‌کند شغل خانوادگی‌شان تولید پوشاک است و خودش، برادرش، پسرعمویش و چند نفر دیگر از جمعشان هم در همین صنف هستند، اما وقتی این گروه ۱۲ نفری به مشهد می‌رسند، لباس خدمت در حرم مطهر می‌پوشند و می‌شوند جزو خادمیاران اداره خدمات فنی و روشنایی حرم مطهر رضوی. لوسترها را تنظیف و غبارروبی می‌کنند، ساعت‌ها را تنظیم می‌کنند، روشنایی اماکن را بررسی می‌کنند و البته فضاهای مختلف این صحن و سرا را نورآرایی و کتیبه‌آرایی می‌کنند. کاری که نخستین خاطره آن به خوبی در ذهن آقامجید مانده است؛ «خاص‌ترین لحظه زمانی بود که برای نخستین بار به قسمت پشت بام حرم منور رفته بودم تا اندازه ایوان‌ها، نقاره‌خانه و... را از نزدیک ببینم و برای تهیه کتیبه‌ها اندازه‌گیری کنم. چون تا پیش از آن این نمای حرم مطهر را ندیده بودم برایم خیلی به یاد ماندنی بود».
روال همکاری این گروه با آستان قدس به صورتی است که متن پیشنهادی از طرف آن‌ها مطرح می‌شود و پس از تأیید مسئولان حرم مطهر، طراحی و چاپ می‌شود و یا متن‌ها از طرف حرم مطهر مستقیما ًانتخاب می‌شود. او می‌گوید: وقتی کتیبه‌ای روی ایوان طلایی صحن انقلاب قرار می‌گیرد حس جالبی داریم، انگار حرف دلمان را به حضرت گفته‌ایم. در سایر روزهای عزاداری و میلاد ائمه معصوم(ع) هم همین طور است، وقتی بازخورد آن مثلاً عکس‌هایی که در فضای مجازی منتشر می‌شود را می‌بینیم، خیلی لذت‌بخش است.
عامری یاد اشعار روی بعضی از این کتیبه‌ها می‌افتد و می‌گوید: «فقیر و خسته به درگاهت آمده‌ام، رحمی» یا «ای آفتاب آینه‌دار جمال تو» این‌ها فقط حرف من یا اعضای گروه‌مان نبود که روی کتیبه‌ها نوشته شد، این‌ها حرف کل مردمی است که به زیارت می‌آیند.
یک انبار پر از کتیبه
این گروه هنوز هم پوش روی ضریح مبارک و کتیبه دور آن، وسایل مراسم صفه، شال خدام، کتیبه‌های مختلف و... را برای مراسم مختلف تهیه می‌کنند اما شاید یکی از مهم‌ترین مناسبت‌هایی که برای آذین‌بندی بارگاه مقدس رضوی به مشهد می‌آیند، دهه کرامت باشد. امسال هم مجید عامری و ۱۱ نفر دیگری که در این جمع هستند با سه کتیبه بزرگ ۱۴ در ۶ متری به مشهد آمده‌اند. کتیبه‌هایی که همزمان با روزهای میلاد امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در ایوان‌های طلای صحن‌های انقلاب، آزادی و جمهوری اسلامی نصب شده‌اند. کتیبه‌هایی با ترکیب رنگ‌های سبز، زرد، سرمه‌ای و طلایی که روی آن‌ها این سه عبارت نوشته شده است: «جز آستان توام پناهی نیست»، «ای همه دل‌ها حرمت یا رضا(ع)» و «آمده‌ام بلکه نگاهم کنی».
ما آن‌ها را در طبقه پایین اداره روشنایی حرم منور دیدیم، جایی که انبار بزرگی دارد که در آن حدود ۱۲۰ کتیبه بزرگ نگهداری می‌شود. کتیبه‌هایی که آن‌ها در این چند سال به حرم مطهر هدیه کردند و تعدادشان خیلی بیشتر از این بوده و برخی از آنان مستعمل شده است. انگیزه‌ای که همه این سال‌ها همراه این جمع بوده فقط عشق به امام رضا(ع) است. آن طور که آقامجید درباره آن می‌گوید: نیت ما فقط عشق به حضرت رضا(ع) بوده است. وقتی انسان در دلش عشقی دارد، به سمت آن کشیده می‌شود و همین جاذبه سبب شد ما آنچه در توان داریم را برای آقا(ع) انجام دهیم.
او ۱۵ سال از ۵۴ سال عمرش را به امام رضا(ع) خدمت کرده و بابت همه این سال‌ها فقط یک چیز از حضرت خواسته است؛ «از آقا(ع) فقط خواسته‌ام که تا آخر عمر افتخار نوکری خود را از من نگیرند».
نظر شما