رنگ، صدا، هنر و احساسات، همگی اینجا در صحن پیامبر اعظم(ص) در هم تنیده شده‌اند. خادمان، کودکان، سرودها و بوم‌های نقاشی، تصویرهایی از عشق و همدلی را رقم زده‌اند. اینجا در صحن پیامبر اعظم(ص) هیچ‌کس تنها نیست؛ همه در کنار هم با نقش‌ها و نواها، این لحظه را جاودانه می‌کنند. این‌ها را می‌توان از همان لحظه ورود به فضای صحن احساس کرد و حال‌وهوای متفاوت این روزها را فهمید. زمزمه‌های پرشور، گروه‌های سرود و هیاهوی کودکان که با هیجان به سمت بوم‌های نقاشی می‌روند. در اینجا کودکانی که هنوز سنشان به حدی نرسیده که بتوانند دعاهای بلند بخوانند یا در جلسات سخنرانی شرکت کنند، با قلم و رنگ، حال زیارتشان را به تصویر می‌کشند.

زیارتی که با هنر گره خورد

در دل این فضای پرنشاط، بوم‌های نقاشی انگار چیزی بیشتر از صفحات طراحی‌اند؛ انگار تبدیل شده‌اند به بستری برای شکوفایی خلاقیت، دوستی و لحظات ناب خانوادگی. کنار بوم‌های بزرگ، دسته‌ای از کودکان هم‌سن‌وسال یکدیگر را پیدا کرده‌اند و حالا نه فقط در حال رنگ‌آمیزی، که انگار در حال ساختن خاطره‌ای مشترک‌اند. صدای خنده‌هایشان از میان جمعیت به گوش می‌رسد، یکی از بچه‌ها شیطنت می‌کند و رنگ را نه فقط روی بوم، که کمی هم روی دست دوستش می‌زند. دوستش با قیافه‌ای جدی نگاهش می‌کند و چند لحظه بعد هر دو زیر خنده می‌زنند.

یکی از بچه‌ها با دقت بیش از حد، رنگ‌ها را کنار هم می‌چیند، انگار استاد نقاشی است و حسابی توی نقش خودش فرو رفته است. در گوشه‌ای دیگر، دو کودک در حال بحث هستند که کدام رنگ برای گنبد بهتر است؛ یکی می‌گوید زرد، دیگری اصرار دارد آبی باشد و در نهایت با یک توافق کودکانه، ترکیبی از هر دو رنگ را می‌زنند و گنبد رنگ جدیدی به خود می‌گیرد.

چند قدم آن‌طرف‌تر، خانواده‌ها کنار فرزندانشان ایستاده‌اند؛ مادرها با دقت تمام کمک می‌کنند، بعضی آرام دست کودکشان را می‌گیرند تا خطوط رنگ‌آمیزی دقیق‌تر باشد و برخی خودشان هم وارد بازی و مشغول رنگ‌آمیزی شده‌اند. پدرها هم کم نگذاشته‌اند؛ یکی با دقت رنگ‌ها را روی پالت مخلوط می‌کند و دیگری با وسواس بررسی می‌کند که رنگ‌آمیزی دخترش بی‌نقص پیش برود.

امام رضا(ع) خودش ما را دعوت کرده است

میان این جمعیت، سه دختر جوان کنار بومی ایستاده‌اند و در حال رنگ‌آمیزی هستند. یکی از آن‌ها کمی عقب می‌آید تا با من صحبت کند. با لبخند می‌گوید: «ما امروز کاملاً اتفاقی تصمیم گرفتیم از دانشگاه بیاییم اینجا. دلمان برای امام رضا(ع) تنگ شده بود. من از خراسان شمالی آمده‌ام و در خوابگاه ساکن هستم و دوستانم هم از شهرهای دیگر هستند».

او می‌گوید: «ما که از باب‌الجواد(ع) وارد شدیم، همه جا صدای سرودهای شادی بلند بود. احساس می‌کردیم به یک جشن واقعی قدم گذاشته‌ایم. همین حال خوب، ما را به سمت بوم‌ها کشاند تا اینجا هم سهمی داشته باشیم. اینکه بتوانیم چیزی را رنگ‌آمیزی کنیم، آن هم با مفاهیم زیارت، خیلی حس خوبی دارد. راستش فکر می‌کنم امروز ما سه نفر را خود امام رضا(ع) دعوت کرده است».

همراهانی که جشن را کامل می‌کنند

خادمان بارگاه رضوی نیز به‌ آرامی میان کودکان و خانواده‌ها قدم برمی‌دارند. با لبخند، قلم‌های تازه به دستشان می‌دهند، رنگ‌های جدید را پخش می‌کنند و گاهی خودشان هم دست به قلم می‌شوند تا به کودکان نشان دهند چگونه یک رنگ در ترکیب با دیگری، رنگ تازه‌ای می‌سازد. یکی از خادمان را می‌بینم که کنار کودکی ایستاده، سرش را خم کرده و با حوصله به او می‌گوید: «اگر این آبی را با کمی سفید ترکیب کنی، می‌توانی رنگ آسمان حرم را بسازی...».

در همین فضای رنگ‌آمیزی، نغمه‌هایی از گروه‌های سرود کودکانه هم به گوش می‌رسد. صدای لطیف و پرنشاط بچه‌ها که سرود میلاد را می‌خوانند، در میان صحن پیامبر اعظم(ص) طنین‌انداز شده است. زائران پس از دیدن گروه‌های سرود مکث می‌کنند، گوش می‌سپارند و لبخندشان با ریتم موسیقی هماهنگ می‌شود.

صحن شادی، تجربه‌ای متفاوت برای کودکان

در گفت‌وگو با مهدی محبوب، رئیس اداره امور پایگاه‌های حرم مطهر رضوی، او درباره اهداف و ابعاد این رویداد فرهنگی توضیح می‌دهد: «ما در تلاشیم زائران، به‌ویژه کودکان و خانواده‌ها بتوانند لحظاتی شاد، معنوی و به‌یادماندنی را در فضای حرم مطهر تجربه کنند. به همین دلیل، امسال تصمیم گرفتیم رویداد «صحن شادی» را طراحی کنیم؛ رویدادی که نه‌تنها لحظاتی از نشاط و سرگرمی را برای کودکان فراهم می‌کند، بلکه در بطن خود، مفاهیم معنوی و زیارتی را نیز به آن‌ها منتقل می‌کند».

او با اشاره به حضور هنرمندان خطاط و نقاش که به‌صورت زنده آثار مذهبی خلق می‌کنند، می‌گوید: «این بخش از برنامه جلوه‌ای متفاوت به جشن داده است. کودکان در کنار هنرمندان، نه فقط شاهد خلق آثار هنری هستند، بلکه با نقش‌هایشان بخشی از این زیبایی را خودشان می‌سازند. ما ۸۸ بوم نقاشی را در صحن برای کودکان در نظر گرفته‌ایم تا هرکدام بتوانند احساسی از زیارت را با قلم خودشان ثبت کنند».

محبوب همچنین درباره دیوارنگاره عظیم ۱۱۰متری که کودکان روی آن نقاشی می‌کنند، توضیح داد: «این دیوارنگاره در وسط صحن قرار گرفته و فرصتی است که کودکان به‌صورت گروهی، در کنار دوستان و خانواده‌هایشان، اثری بزرگ خلق کنند. اینجا دیگر فقط رنگ‌آمیزی ساده نیست؛ این یک نوع تعامل است، یک تجربه‌ مشترک که کودکان را به هم نزدیک‌تر می‌کند».

اینجا در «صحن شادی» هر گوشه‌ای پر از رنگ است. هر لبخندی، حکایتی از عشق زائران به امام رضا(ع) دارد. هر کودک، با قلمی در دست، در حال خلق خاطره‌ای است که شاید تا سال‌ها در ذهنش باقی بماند. مشهد، این روزها، حال‌وهوای متفاوتی دارد و سهم کودکان در این جشن، چیزی فراتر از حضور است.

خبرنگار: الهه ضمیری