قدس؛ شلوغ‌ترین تجمع هلندی‌ها در دو دهه گذشته به پشتیبانی از اهالی غزه اختصاص یافت. در حالی که تصاویر کودکان گرسنه و صف‌های طولانی مردم برای دریافت کمک‌های غذایی در غزه جهان را تکان داده، بسیاری از ناظران معتقدند آنچه در نوار غزه می‌گذرد، نه یک فاجعه طبیعی، بلکه پروژه‌ای حساب‌شده از مهندسی قحطی و گرسنگی دادن است که با اهداف سیاسی و نظامی پیش برده می‌شود.
این در حالی است که واکنش جهانی به این بحران نیز رو به گسترش است؛ چنان‌که هزاران نفر در لاهه، سومین شهر پرجمعیت هلند به خیابان‌ها آمدند تا در برابر سیاست‌های دولت خود و سکوت جهانی در قبال این جنایت فریاد بزنند.
عملیات مهندسی برای گرسنگی دادن ۲.۴میلیون نفر
با وجود اعلام رسمی رژیم اشغالگر مبنی بر اجازه فوری برای ورود کمک‌های انسانی به غزه، واقعیت‌های میدانی حاکی از ادامه محاصره شدید و کنترل کامل بر مسیرهای کمک‌رسانی است. ناظران آنچه رخ می‌دهد را به‌عنوان «مدیریت برنامه‌ریزی‌شده قحطی در سطح رسانه‌ای» توصیف می‌کنند، به این معنا که صحنه‌های منتشر شده در رسانه‌های بین‌المللی محدود به صفی کوچک از کامیون‌ها صرفاً برای کاهش فشارها در سطح افکار عمومی بین‌المللی هستند.
به گزارش شبکه خبری «قدس» براساس اعلام منابع عبری، تعداد کامیون‌های کمکی که اجازه ورود پیدا کرده‌اند، به زحمت به ۳۰ دستگاه در روز می‌رسد؛ این در حالی است که پیش از شدت‌گیری حملات، روزانه حدود ۶۰۰ کامیون وارد غزه می‌شدند. به تعبیری این میزان فقط ۵درصد از میانگین کامیون‌هایی است که در دوره آتش‌بس پیشین وارد نوار غزه می‌شدند
بخش عمده این کمک‌ها نیز شامل اقلامی چون آرد و کنسروهاست و از ارسال موادغذایی تازه همچون سبزی، میوه، گوشت یا مرغ خبری نیست. مراکز توزیع نیز تحت نظارت ارتش اسرائیل و شرکت‌های آمریکایی در جنوب غزه اداره می‌شوند، در حالی که شمال غزه، جایی که اوج بحران انسانی رقم خورده، تقریباً از چرخه توزیع محروم مانده است.
علاوه بر همه این موارد و در تناقضی آشکار، همزمان با ورود محدود کامیون‌های حامل دارو، در همان شب، جنگنده‌های اسرائیلی انبار داروی بیمارستان ناصر در خان‌یونس را هدف قرار دادند. این دوگانگی عریان در رفتار، نشانه‌ای آشکار از استفاده ابزاری از کمک‌های انسانی برای مدیریت تصویر رسانه‌ای از یک بحران است.دفتر رسانه‌ای دولت در غزه اعلام کرده برای جلوگیری از فروپاشی کامل، روزانه دست‌کم به ۵۰۰ کامیون کمک غذایی، دارویی و بهداشتی و ۵۰ کامیون سوخت نیاز است. این نهاد ضمن هشدار درباره گسترش گرسنگی، سوءتغذیه و مرگ تدریجی مردم، به‌ویژه کودکان و سالخوردگان، تأکید کرده این وضعیت، نه یک حادثه طبیعی، بلکه نتیجه مستقیم سیاست‌های هدفمند اسرائیل است که به‌وضوح با تعاریف جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی همخوانی دارد.
فریاد از لاهه؛ تظاهرات بی‌سابقه در قلب اروپا
در پاسخ به این فجایع، روز یکشنبه بیش از ۱۰۰هزار نفر در میدان «مالیفلد» لاهه گرد هم آمدند تا علیه سیاست‌های دولت هلند در قبال جنگ غزه اعتراض کنند. این تجمع که به گفته برگزارکنندگان، بزرگ‌ترین تظاهرات دو دهه اخیر هلند بوده، با شعار «برای غزه یک خط قرمز ترسیم کنید» برگزار شد.
شرکت‌کنندگان با سردادن شعارهایی مانند «دولتِ شوف، کَر است»، «هلند پول می‌دهد، اسرائیل بمباران می‌کند» و «کشتار را متوقف کنید»، دولت «دیک شوف» را به سکوت و همدستی با جنایات اسرائیل متهم کردند. سازمان‌هایی چون عفو بین‌الملل تأکید کرده‌اند باوجود نقض مکرر قوانین بین‌المللی از سوی اسرائیل، دولت هلند تاکنون هیچ «خط قرمزی» ترسیم نکرده و از اعمال فشار مؤثر بر اسرائیل خودداری کرده است.
سخنرانان در این تجمع تأکید کردند از ماه مارس تاکنون، صدها نفر در غزه بر اثر گرسنگی جان باخته‌اند. آنان دولت هلند را متهم کردند که در برابر اقدامات اسرائیل در غزه سکوت اختیار کرده است.
در شرایطی که فاجعه انسانی در غزه وارد مرحله‌ای بحرانی شده و نشانه‌های قحطی سازمان‌یافته نمایان است، جامعه جهانی در برابر آزمونی اخلاقی و تاریخی قرار دارد. تظاهرات لاهه تنها یکی از نشانه‌های خشم و بیداری عمومی در برابر جنایت‌های جنگی اسرائیل است. اما آنچه امروز بیش از هر چیز اهمیت دارد، اقدام فوری برای پایان دادن به این وضعیت است.
نظر شما