زهرا قربانی، سرمربی تیم ملی راگبی بانوان، همچون سرداری در میانه میدان، با گروهی از دختران جنگجو، نخستین مدال تاریخ این رشته را برای ایران در رقابتهای آسیایی قطر به ارمغان آورد. او نهفقط مرزهای جغرافیا که مرزهای تبعیض و بیتوجهی را نیز درنوردید تا نام مشهد را دوباره در نقشه افتخار ورزش ایران حک کند. این تازه آغاز راهی است که او آن را روشن کرده؛ راهی پرچالش اما پرامید برای دختران ایرانی در دنیای شیرین راگبی.
از دستاوردتان در رقابتهای آسیایی قطر بگویید. چگونه این موفقیت بدست آمد؟
در این رقابتها برای نخستین بار توانستیم روی سکوی قهرمانی بایستیم. تیمهایی مثل ازبکستان و قطر را که تاکنون شکست نداده بودیم، این بار شکست دادیم. البته در برابر تیم قدرتمند هند امتیازی نگرفتیم، اما در دیدار ردهبندی موفق شدیم گوآم را شکست بدهیم و مقام سوم را کسب کنیم.
اردوی آمادگی برای مسابقات آینده در چه وضعیتی قرار دارد؟
نخستین اردوی ما در زنجان بود که کنسل شد. ما تمرینات آمادگی خود را در تهران آغاز کرده بودیم، اما با شروع جنگ، اردو موقتاً تعطیل شد. احتمالاً ادامه اردو پس از برگزاری لیگ راگبی بانوان در مهرماه از سر گرفته خواهد شد. با یکی دو اردو دیگر، آبانماه راهی مسابقات قهرمانی آسیا در عمان خواهیم شد.
برای این رقابتها چقدر شانس موفقیت قائل هستید؟
راگبی بازی غیرقابل پیشبینیای است، اما سعی میکنیم رؤیایی فکر نکنیم. با روحیه خوبی که به تیم تزریق شده، امیدواریم نتایج قابل قبولی بگیریم و حتی به سید بالاتر صعود کنیم.
در مورد رشد راگبی بانوان در ایران چه نظری دارید؟
با وجود تمام محدودیتها، راگبی توانسته در میان بانوان ایرانی جای خود را باز کند. ما از نظر ژنتیکی ظرفیت خوبی داریم، بهویژه در شهرهایی مثل مشهد، کرمان، کرمانشاه، تهران و کرج. اکنون دیگر میشود امیدوار بود در سطح آسیا هم حرفی برای گفتن داشته باشیم، حتی در برابر تیمهایی که بازیکن اروپایی دارند.
راگبی در مشهد چه جایگاهی دارد؟
مشهد بازیکنان بااستعدادی دارد؛ آنقدر که میتوان یک تیم ملی جداگانه فقط از بچههای مشهد تشکیل داد. من از شهرداری مشهد بابت در اختیار گذاشتن زیرساختها تشکر میکنم. اگر رسانهها و مسئولان توجه بیشتری به این رشته داشته باشند، در بخش بانوان میتوانیم نتایج درخشانی کسب کنیم.
آینده راگبی بانوان ایران را چگونه میبینید؟
با حضور در مسابقات آسیایی و برنامهریزی منظم فدراسیون تازهتأسیس راگبی، بهویژه بازیهای تدارکاتی و تورنمنتهای بینالمللی پیش رو، آینده خوبی برای این رشته متصور هستم. فقط باید با ثبات و با حمایت ادامه دهیم.
نظر شما