تأثیر قطعی برق روی کسب و کارهای مختلف بازتاب گسترده‌ای داشته است. وابستگی دنیای امروز به انرژی برق سبب شده قطعی برق به عنوان بزرگ‌ترین و هزینه‌برترین چالش برای صنایع و کسب و کارها تلقی شود.در صنایعی مانند بسته‌بندی، چاپ، صنایع غذایی یا حتی دفاتر خدماتی، خاموش شدن تجهیزات می‌تواند کل جریان عملیات را فلج کند.
صنایع دارویی، صنایع پتروشیمی و کارخانه‌های فراوری مواد غذایی به شدت به دسترسی بی‌وقفه نیرو برای ذخیره‌سازی و نگهداری مواد فاسدشدنی که طول عمر آن‌ها بسیار محدود است، تکیه می‌کنند. قطعی برق موجب می‌شود محصولات این صنایع به ارزش چندین میلیون دلار به دلیل آسیب، فساد یا آلودگی دور ریخته شوند.
اگر چه با خرید یک ژنراتور می‌توان کمبود برق را در برخی از کارگاه‌ها به طور موقتی حل کرد اما هزینه خرید ژنراتور به قیمت ۳ میلیارد تومان برای صنایع کوچک نه مقرون به صرفه است و نه از عهده پرداخت صاحبان صنایع کوچک برمی‌آید.
مرگ آبزیان
مدیر کل شیلات استان اردبیل در همین ارتباط می‌گوید: قطعی مکرر برق صنعت شیلات را به شدت آسیب‌پذیر کرده و این مجموعه را در آستانه یک فاجعه عظیم قرار داده است.محمد اله‌بخش اذعان می‌کند: مراکز پرورش ماهی در فعالیت‌های خود نیازمند تأمین اکسیژن هستند که قطعی برق مکرر تأمین این را به حداقل رسانده و این موضوع آمار تلفات را افزایش می‌دهد.
پوکی پسته رفسنجان
فرماندار رفسنجان نیز با بیان اینکه قطعی برق و خاموشی چاه موتورهای کشاورزی محصول این شهرستان را در آستانه تضییع قرار داده است، اظهار می‌کند: در سال جاری، حدود ۷۰ هزار تن پسته از باغ‌های این شهرستان برداشت خواهد شد که در صورت ادامه وضعیت فعلی و قطع جریان برداشت آب، تمام این محصول دچار پوکی خواهد شد.
خفگی گیاهان
یک گلخانه‌دار نیز در بوشهر با گلایه از قطع برق مدعی است: در فصل گرما، توقف فن‌های تهویه سبب افزایش شدید دما و خفگی گیاهان می‌شود و در فصول سردتر، عدم فعالیت هیترها می‌تواند سرمای کشنده را به گیاهان وارد کند و تمام زحمات یک دوره کشت را به باد دهد.بنا بر گفته این گلخانه‌دار این خاموشی‌ها تنها به معنای توقف یک فرایند نیست، بلکه به معنای مرگ گیاهان، از بین رفتن سرمایه‌گذاری انجام شده و از دست رفتن فرصت‌های درآمدزایی برای کشاورزان است.
اخذ مالیات از کارگاه‌های بی‌رمق
رئیس سازمان ملی کارآفرینی ایران نیز با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود می‌گوید: قطعی‌های مکرر برق در تابستان و کمبود گاز در زمستان، تولید این واحدها را ۳۰ تا ۴۰درصد کاهش داده و توان رقابت و حتی بقای آن‌ها را سلب کرده است.حسین سلاح‌ورزی بیان می‌کند: کارگران بیکار شده‌اند، ماشین‌آلات خاک می‌خورند و سرمایه‌های تولیدکنندگان به باد می‌رود اما در کمال ناباوری دولت تمام ۱۰۰درصد مالیات، انواع عوارض دولتی، حق بیمه و بهره‌های بانکی را از این بنگاه‌های بی‌رمق و نیمه‌جان می‌گیرد.
وی تأکید می‌کند: مگر می‌شود واحدی که به دلیل ناتوانی دولت در تأمین انرژی، از تولید بازمانده، موظف به پرداخت کامل تعهدات مالی باشد؟ این نه قانون است و نه انصاف!
نظر شما