مستند پنج قسمتی «کف لبنان» ساخته محمدحسین خیرالامور که توسط سازمان اوج در پلتفرم‌های فیلیمو و عصر منتشر شده است، تصویری تازه و متفاوت از جنگ لبنان و رژیم صهیونیستی ارائه می‌دهد.حسین پاک، خبرنگار و یکی از راویان این مستند درباره چگونگی شکل‌گیری ایده ساخت این مستند توضیح داد: ایده «کف لبنان» خیلی ساده شروع شد؛ از یک پرسش و آن اینکه اگر بخواهیم درباره لبنان حرف بزنیم، نه از منظر سیاستمدارها و تیترهای روزنامه‌ای، بلکه از کف این سرزمین، از مردمش و از کوچه‌هایش، چه می‌گوییم؟ چیزی که من را جذب کرد این بود که مقاومت در لبنان فقط یک اتفاق نظامی نیست؛ یک فرهنگ است، یک زندگی است و من می‌خواستم همین زندگی را نشان بدهم؛ با همه زخم‌ها و زیبایی‌هایش.
وی ادامه داد: چالش اصلی همین بود که هر کسی داستان خودش را دارد و گاهی روایت‌ها با هم فرق می‌کرد. ما مجبور بودیم بین صدها روایت، تصاویر و اسناد حرکت کنیم و تکه‌های یک پازل بزرگ را کنار هم بگذاریم. سخت‌ترین بخش اما پیدا کردن آدم‌هایی بود که حاضر شوند جلو دوربین بنشینند و حرف دلشان را بزنند، به خصوص وقتی پای اتفاق‌های تلخی مثل ترور یا جنگ وسط است.
پاک در پاسخ به این پرسش که روایت شهادت شهید سیدحسن نصرالله بخش مهمی از مستند است، چه منابع و اطلاعاتی برای بازسازی این بخش در اختیار داشتید؟ گفت: ما در این بخش روی تجربه حضورمان در آن حادثه تکیه کردیم؛ یعنی روایت‌های زنده و اسناد تصویری محدود اما باارزشی که در اختیار داشتیم. هدفمان این نبود که صرفاً یک حادثه را بازسازی کنیم؛ می‌خواستیم حس و حال آن لحظه را زنده کنیم.
این راوی در توضیح این نکته که چرا تصمیم گرفتید از تصاویر آرشیوی و بازسازی‌های مستند به‌صورت ترکیبی استفاده کنید، بیان کرد: چون آرشیو به ما ریشه می‌داد و بازسازی‌ها اجازه می‌دادند به قلب داستان برویم. با آرشیو فقط می‌توان واقعیت را نشان داد اما بازسازی این امکان را می‌دهد که مخاطب حس کند خودش آنجاست، همان لحظه‌ای که تاریخ دارد نوشته می‌شود.
پاک در توضیح مهم‌ترین چالش‌های فنی که در تولید این مستند به ‌ویژه در بازسازی صحنه‌های جنگ و ترور با آن روبه‌رو بوده‌اند، خاطرنشان کرد: بازسازی‌ها واقعاً پرچالش بودند. از بازگشت به لوکیشن‌ها تا زندگی کردن در موقعیت‌های سختی که نمی‌خواستیم هیچ وقت تکرار شود. نبود جلوه‌های ویژه هم سخت بود، چون ما دنبال اغراق نبودیم.
این فعال رسانه‌ای در توضیح سبک و رویکرد اعمال شده در فیلم‌برداری و تدوین این مستند اظهار کرد: رویکرد ما روایت با زبان تصویر بود. خیلی از مستندهای مقاومت پر از مصاحبه‌های طولانی هستند اما ما سعی کردیم قاب‌ها، رنگ‌ها و حتی سکوت‌ها خودشان حرف بزنند. تدوین هم طوری بود که بیننده مدام حس کند بین حال و گذشته در رفت ‌و آمد است، چون مقاومت در لبنان هنوز تمام نشده و ادامه دارد.
وی در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه در روایت داستان از زبان تصویر استفاده کردید و چه میزان از گفت‌وگو با شخصیت‌ها بهره بردید؟ گفت: تصویر اولویت ما بود. گفت‌وگوها بیشتر برای بهتر رساندن پیام بودند. در بعضی سکانس‌ها حتی عمداً هیچ دیالوگی نگذاشتیم تا تصویر خودش همه‌ چیز را بگوید.
حسین پاک در توضیح این مطلب که چرا تصمیم گرفتید حضور چهره‌های ورزشی ایرانی در مناطق آزاد شده لبنان را در مستند ثبت کنید و چه تأثیری از این حضور دریافت کردید؟ اظهار کرد: حضور آن‌ها نماد ارتباط قلبی میان دو ملت بود. مردم لبنان وقتی دیدند چهره‌های ورزشی ایرانی در کنارشان هستند، احساس کردند لبنان فراموش نشده است و این برایشان دلگرم‌کننده بود. فکر می‌کنم «کف لبنان» می‌تواند نگاه‌ها را عوض کند. برای ایرانی‌ها، لبنان دیگر فقط یک خبر سیاسی نیست، بلکه یک خانه دوم است و برای لبنانی‌ها، ایران دیگر یک نام دور نیست؛ یک شریک است.
او در پاسخ به اینکه مخاطب اصلی این مستند را چه کسانی می‌دانید و آیا برنامه‌ای برای پخش بین‌المللی دارید؟ بیان کرد: مخاطب ما همه کسانی هستند که به دنبال حقیقت و روایت‌های دقیق هستند. پخش بین‌المللی هم در برنامه هست؛ مذاکراتی با چند پلتفرم عربی و حتی غربی داشته‌ایم. این داستان‌ها جهانی‌اند، نه محلی.
پاک در پایان گفت: حتی چند روزنامه‌نگار عرب که کار را دیدند گفتند روایت متفاوتی از لبنان است؛ روایتی که کمتر شنیده شده. این بازخوردها برای ما امیدوارکننده است.