کتاب «مناهج الیقین فی اصول الدین»، که به زبان عربی نوشته شده، از مهمترین تألیفات مرحوم علامه حلی در دانش کلام است که اصول دین را به سبک عقلی و استدلالی، بررسی می‌کند.

علامه حلی(648-726 هجری قمری) از دانشمندان سخت‌کوش و برجسته‌ای است که در رشته‌های مختلف علوم اسلامی، از خود آثار ارزشمندی را، به یادگار گذاشت.

از جمله تالیفات وی در علم کلام، همین کتاب است که در آن می کوشد به مدد استدلال های عقل، مبانی ایمانی را، تثبیت کند.

علامه در این کتاب، پس از تبیین کاملی از گفته‌های گذشتگان، به نقد آنها،پرداخته است.

یکی از مسائلی که این کتاب را ممتاز کرده، این است که علامه حلی تقریبا به بررسی همه آرای متکلمین فلاسفه یونان، ثنویه، مجوس، صابئه، یهود، نصاری، معتزله، اشاعره، خوارج، زیدیه و ... می‌پردازد.

عناوینی همچون «فی تقسیم المعلومات»، «فی تقسیم الموجودات»،«فی احکام الموجودات»، «فی إثبات واجب الوجود تعالی و بیان صفاته»، «فیما یستحیل علیه تعالی»، «فی العدل»، «فی النبوه»، «فی الامامه»، «فی المعاد»، «فی الوعد والوعید»، «فی الاسماء والاحکام» و «فی الامر بالمعروف والنهی عن المنکر»، منهج یکم تا دوازدهم این کتاب را،تشکیل می‌دهد.

نویسنده، کتاب «مناهج الیقین» این کتاب را مرجعی می‌داند که بسیاری دیگر از کتاب هایش را به آن ارجاع داده است.