این بحث که سال‌هاست به‌صورت دوره‌ای مطرح می‌شود، این‌بار با فشارهای آشکار دولت نواف سلام، نخست‌وزیر لبنان و جریان‌های همسو با رئیس‌جمهور با جدیت بیشتری دنبال می‌شود. اما این رویکرد غرب‌گرایانه نه‌تنها راه‌حلی برای بحران‌های لبنان نیست، بلکه می‌تواند این کشور را به سمت بی‌ثباتی سوق دهد.
نواف سلام با لحنی نزدیک به مواضع غربی اظهار کرده: «با ایده‌های آمریکایی تعامل می‌کنیم تا به نتایج بهتری برسیم». او مدعی است انحصار سلاح در دست ارتش، نیازی داخلی برای ثبات لبنان است. اما این ادعا در حالی مطرح می‌شود که دولت، گرفتار فساد و ناکارآمدی، از مدیریت بحران‌های اقتصادی و سیاسی عاجز است. آیا خلع سلاح مقاومت که سپر دفاعی لبنان در برابر اسرائیل بوده، واقعاً به نفع منافع ملی است یا تلاشی برای جلب رضایت حامیان غربی؟
خلع سلاح حزب‌الله که بخش جدایی‌ناپذیری از ساختار سیاسی و اجتماعی شیعیان لبنان است، می‌تواند تعادل شکننده سیاسی را بر هم زده و به تنش‌های داخلی منجر شود. ارتش لبنان با تمام احترام، بارها در برابر تجاوزات اسرائیل ناتوان بوده است. اعتماد به ایده‌های آمریکایی با تاریخچه حمایت این کشور از اسرائیل، عملاً لبنان را بی‌دفاع می‌کند.
علی فیاض، عضو فراکسیون وفاداری به مقاومت، هشدار داده هدف این فشارها تسلیم در برابر شروط اسرائیل و تبدیل نزاع خارجی به درگیری داخلی است. شیخ نعیم قاسم نیز تأکید کرده: «مسئله اصلی، اسرائیل است، نه سلاح حزب‌الله». همزمان تحلیلگرانی که رویکردهای ملی‌گرایانه‌تر دارند معتقدند دولت به‌جای همسویی با دستورکارهای خارجی، باید بحران‌های داخلی را حل کند. رؤیای خلع سلاح مقاومت، خواسته‌ای خارجی است که لبنان را به فروپاشی نزدیک‌تر می‌کند.