به گزارش قدس آنلاین، فریبا کوثری، بازیگر سینما و تلویزیون، در برنامه «دچار» که این روزها به مناسبت ایام اربعین از تلویزیون پخش می‌شود، از نخستین سفر خود به کربلا و تجربه بازی در آثار ماندگار داوود میرباقری سخن گفت.او با اشاره به اینکه اولین بار در سال ۱۳۹۰ به کربلا سفر کرده، گفت: «آن زمان هنوز سریال مختارنامه پخش نشده بود و شرایط سفر هم مثل امروز نبود. پروازهای مستقیم به این شکل برقرار نبود و اغلب کاروان‌ها زمینی می‌رفتند. یادم هست یک‌بار در زندگی‌ام به مشکلی برخورده بودم و هر کسی در این مواقع به کسی متوسل می‌شود. یک دوست داشتم که مرتب با کاروان به کربلا می‌رفت. روزی به من زنگ زد تا خداحافظی کند. به او گفتم: واقعاً نمی‌توانم با ماشین بیایم، شرایطش را ندارم؛ اما اگر رفتی، سلام مرا به آقا برسان و بگو که خیلی دلم می‌خواهد بیایم و زیارت کنم.»کوثری ادامه داد: «باور کنید هنوز ۷۲ ساعت نگذشته بود که تماسی از سوی جشنواره بغداد گرفتم. آن زمان هنوز اوضاع عراق ناآرام بود، اما برای داوری جشنواره دعوت شدم. گفتم می‌آیم، به شرطی که بتوانم به کربلا بروم. این اتفاق خیلی راحت فراهم شد. یادم هست که در سال ۹۰ شرایط کربلا مثل امروز نبود، اما همان اولین سفر تأثیر بسیار زیادی بر من گذاشت. بعد از آن، به واسطه پخش مختارنامه در جشنواره‌های مختلفی شرکت کردم، از جمله جشنواره الغدیر و بابل، و افتخار داشتم که از مردم این سرزمین جوایز متعددی دریافت کنم.»

این بازیگر با اشاره به جایگاه آثار فاخر تاریخی و مذهبی در تلویزیون گفت: «کارهایی مثل مختارنامه واقعاً کم ساخته می‌شود. به نظر من آثار آقای میرباقری بی‌تکرار است. سال‌هاست در مصاحبه‌هایم می‌گویم که چرا چنین پروژه‌هایی دیگر ساخته نمی‌شود. کافی است نگاه کنیم ببینیم در این ۱۴ سال گذشته چند کار تاریخی فاخر، چه درباره تاریخ ایران و چه تاریخ اسلام، ساخته شده است. علت ماندگاری سریالی مثل مختار، پژوهش و تفکر عمیقی است که پشت آن بوده. بسیاری از سریال‌ها ساخته و پخش می‌شوند و تمام، اما مختارنامه سال‌هاست که بارها پخش شده و همچنان دیده می‌شود. حتی الان که به مسیر کربلا می‌آیم، می‌بینم اسم موکب‌ها از شخصیت‌های این سریال الهام گرفته است.»

کوثری که نقش «ماریای نصرانی» در سریال «معصومیت از دست رفته» و «عُمره» در مختارنامه را ایفا کرده، درباره تجربه بازی در این دو نقش گفت: «این دو کاراکتر هر دو زنانی باشکوه و تأثیرگذار بودند. نزدیک شدن به چنین شخصیت‌هایی آسان نیست، چون در زندگی روزمره نمونه‌ای از آن‌ها را نمی‌بینیم. این‌جاست که بازیگر احساس دین می‌کند و باید آن دین را به بهترین شکل ادا کند. خوشبختانه با حساسیت‌های استاد میرباقری و تیم حرفه‌ای ایشان، این مسیر برای ما روشن‌تر می‌شد و می‌توانستیم با نقش زندگی کنیم.»

او افزود: «من تقریباً پنج سال درگیر مختارنامه بودم و جدا شدن از نقش برایم سخت بود. ماریای نصرانی، زنی مسیحی و عاشق امام حسین (ع) بود و من همیشه احساس می‌کنم عمره در مختارنامه، ادامه مسیر همان ماریا بود. در این پروژه‌ها، حضور بازیگران مقابل و همکاران بسیار مؤثر بود؛ ما همدیگر را ساپورت می‌کردیم. همین‌جا یاد و نام خانم ماه‌چهره خلیلی و همه عزیزانی که از جمع مختارنامه رفته‌اند را گرامی می‌دارم.»