تعاملات او با رهبران جهان، ترکیبی از لحن دوستانه، تهاجمی و گاه جنجالی بوده که تأثیرات عمیقی بر روابط بین‌الملل گذاشته است. این گزارش به بررسی الگوهای رفتاری ترامپ در تعامل با رهبران جهان در قالب دسته‌بندی‌های مشخص می‌پردازد.

دیپلماسی صمیمی و شخصی‌سازی ‌شده

ترامپ در برخی تعاملات خود با رهبران جهان، رویکردی غیررسمی، صمیمی و حتی عاشقانه را در پیش گرفته است. او با دادن شماره تلفن شخصی خود به رهبرانی مانند جاستین ترودو (نخست‌وزیر کانادا) و انریکه پنیا نیتو (رئیس‌جمهور سابق مکزیک) و همچنین ایجاد روابط نزدیک با رهبرانی مانند ولادیمیر پوتین (رئیس‌جمهور روسیه) نشان داد به دنبال ایجاد ارتباط مستقیم و شخصی است. این رویکرد، هرچند گفته می‌شود نگرانی‌های امنیتی ایجاد کرده، نشان‌دهنده تمایل او به دور زدن شیوه‌نامه‌های دیپلماتیک سنتی است. طبق گزارش سی‌ان‌ان، ترامپ در مکالمات تلفنی با پوتین لحنی دوستانه و گاه تسلیم‌گونه داشته و به دنبال تعریف از موفقیت‌ها و ثروتش بوده است. نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی در پیام‌های خود از ترامپ به عنوان «دوست عزیز» یاد کرده و روابط دوجانبه را ستوده است. همچنین ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان از بازگشت ترامپ به قدرت استقبال کرده و اقدام‌های او را تحولی برای جهان دانسته است.

رویکرد تهاجمی و تحقیرآمیز

ترامپ در برخی موارد؛ به ‌ویژه با رهبران کشورهای متحد غربی، از لحنی تهاجمی و گاه تحقیرآمیز استفاده کرده است. این رفتار به خصوص در قبال رهبران زن و برخی متحدان سنتی آمریکا مانند کانادا، استرالیا و آلمان مشهود بوده است. گزارش‌ها نشان می‌دهند او در گفت‌وگو با رهبرانی مانند آنگلا مرکل (صدراعظم سابق آلمان) و ترزا می (نخست‌وزیر سابق بریتانیا) لحنی تحقیرآمیز داشته و گاه مکالمات را با عصبانیت قطع کرده است. مارک راته (دبیر کل ناتو) هم در دیدار با ترامپ در کاخ سفید مورد انتقاد شدید او قرار گرفت؛ زمانی که ترامپ اتحادیه اروپا را «ناخوشایند» خواند و خواستار الحاق گرینلند و کانادا به آمریکا شده بود. نخست‌وزیر سابق استرالیا، اسکات موریسون نیز در مکالمات تلفنی با ترامپ مورد حملات لفظی و رفتار خصمانه قرار گرفته است. مکالمات با جاستین ترودو و امانوئل مکرون نیز اغلب با گله و شکایت‌های ترامپ آغاز می‌شده و لحنی پرخاشگرانه داشته است. رهبران عربی هم عموماً مخاطب این رفتارهای تحقیرآمیز ترامپ بوده‌اند. ترامپ بارها اعلام کرده که نگاهش به کشورهای عربی به‌ مثابه یک گاو شیرده است که باید به‌ خوبی از آن استفاده کرد.

حمایت از متحدان استراتژیک

ترامپ در تعامل با برخی متحدان کلیدی؛ به‌ویژه رژیم صهیونیستی و السالوادور، رویکردی حمایتی و دوستانه در پیش گرفته است. با وجود دلخوری‌های فراوان؛ اما ترامپ روابط حمایت‌گرانه با بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر اسرائیل) و نایب بوکله (رئیس‌جمهور السالوادور) داشته و از آن‌ها به طور علنی ستایش کرده است. این حمایت گاه با تعدیل انتقادهای حقوق بشری در گزارش‌های رسمی همراه بوده است. ترامپ حمایت قاطعی از اسرائیل نشان داده و حملات این رژیم به ایران را «عالی» توصیف کرده است. همچنین همواره تلاش کرده تا اسرائیل بتواند به خوبی از عهده کشتار در غزه بربیاید. او همچنین از بوکله به عنوان «رئیس‌جمهور فوق‌العاده» یاد کرده و گزارش‌های حقوق بشری علیه السالوادور را تعدیل کرده است.

دیپلماسی نمایشی و رسانه‌ای

ترامپ به دلیل پیشینه رسانه‌ای خود، از تعاملات دیپلماتیک به عنوان ابزاری برای جلب توجه عمومی استفاده کرده است. حضور او در رویدادهایی مانند رسلمانیا ۲۳ و یا دست دادن‌های جنجالی با رهبران جهان، نشان‌دهنده تمایل او به ایجاد تصاویر رسانه‌ای تأثیرگذار است. در رسلمانیا ۲۳، ترامپ در یک مسابقه نمایشی با وینس مک‌من، مالک WWE، شرکت کرد که رسانه‌ها آن را «نبرد میلیاردرها» نامیدند. دست دادن‌های او با رهبرانی مانند امانوئل مکرون و باراک اوباما نیز بارها توجه رسانه‌ها را جلب کرده است.

سیاست خارجی مبتنی بر «اول آمریکا»

اما به ‌طور کلی ترامپ در تعاملات خود با رهبران جهان، اغلب سیاست «اول آمریکا» را دنبال و از مداخلات خارجی انتقاد کرده است. او بارها خواستار تمرکز بر مسائل داخلی به جای «ملت‌سازی» در خارج شده و از توافق‌هایی مانند توافق آب‌ و هوای پاریس و سازمان جهانی بهداشت بیرون آمده است. بلافاصله پس از بازگشت به قدرت در ۲۰۲۵، ترامپ دستور خروج آمریکا از توافق آب ‌و هوای پاریس و سازمان جهانی بهداشت را صادر کرد.

واکنش‌های جهانی به تعاملات ترامپ

این الگوهای تعامل ترامپ با رهبران مختلف موجب شده آن‌ها هم روابطشان با آمریکا را تعدیل کنند. به همین دلیل بازگشت ترامپ به کاخ سفید در سال ۲۰۲۵ واکنش‌های متفاوتی از سوی رهبران جهان به همراه داشته است. برخی مانند نارندرا مودی و ویکتور اوربان از او استقبال کرده‌اند، در حالی که دیگران؛ به‌ ویژه در کشورهای غربی، با احتیاط یا انتقاد به سیاست‌های او واکنش نشان داده‌اند. رهبرانی مانند نتانیاهو و زلنسکی پیروزی انتخاباتی او را تبریک گفتند؛ اما برخی دیگر مانند رهبران کانادا و استرالیا با کاهش روابط گردشگری و تجاری واکنش نشان داده‌اند. سیاست‌های مهاجرتی و تجاری ترامپ سبب کاهش سفر گردشگران از کشورهایی مانند هلند، آلمان و مکزیک به آمریکا شده است.