۲۵ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۳:۰۲
کد خبر: ۴۶۸۵۰۲

در حالی که ما شاهد جنگ وجودی با ایران هستیم چرا چنین آمادگی را در داخل کشور شاهد نیستیم. جنگ با رژیم صهیونیستی، یک جنگِ سرنوشت‌ساز است و باید کاری کرد که دشمن همان نگرانی‌هایی را که از ناحیه‌ غزه دارد، از طرف ساحل غربی نیز احساس کند.

چرا باید جنگ وجودی ایران و غرب را جدی بگیریم؟
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

این سخنان را رهبر انقلاب ۱۰ سال پیش درباره جنگ وجودی با رژیم اسرائیل مطرح کرده‌اند. سال گذشته نیز گالانت وزیر جنگ اسرائیل جنگ رژیم و غزه را با جنگ ۱۹۴۸ مرتبط دانست و نبرد کنونی با حماس را دومین «جنگ استقلال» نامید. به این معنی که او به این جنگ کنونی حیثیت وجودی داد. اما اکنون در شرایطی به سر می‌بریم که جنگ وجودی ایران و غرب به شرایط حساس و استراتژیکی تبدیل شده است که ممکن است به تضعیف شدید یا نابودی طرفین بینجامد. در تحلیل وضعیت ایران از نظر تهدیدات نظامی و سیاست‌های اسرائیل و آمریکا، به ویژه در ارتباط با مفهوم «جنگ وجودی»، باید به چندین نکته توجه کنیم که به طور مستقیم از سخنان مقامات اسرائیلی و آمریکایی، تحولات منطقه‌ای و تهدیدات موساد نشأت می‌گیرند. این تهدیدات، نشان‌دهنده چالش‌هایی هستند که ایران با آن‌ها مواجه است. در این زمینه، فکت‌هایی وجود دارد که عبارت‌اند از: تهدید به حمله نظامی به ایران؛ مقامات اسرائیل، به‌ویژه نتانیاهو، بارها درباره احتمال حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران سخن گفته‌اند. در برخی موارد، رژیم اسرائیل اعلام کرده آماده است به هرگونه تلاش ایران برای تولید سلاح هسته‌ای پاسخ دهد. این تهدیدات نشان‌دهنده نگرانی اسرائیل از برنامه هسته‌ای ایران و خطرات آن برای امنیت این رژیم است.
موساد، سازمان اطلاعاتی اسرائیل، به طور مکرر تهدید کرده در صورت لزوم، از عملیات‌های سایبری یا عملیات‌های ویژه برای جلوگیری از پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران استفاده خواهد کرد. این اقدامات می‌توانند به‌طور مستقیم به افزایش تنش‌ها و تهدیدات علیه ایران منجر شوند.
تهدید رئیس موساد، دیوید بارنیه، برای ترور رهبر جمهوری اسلامی ایران، در واقع یکی از موضوعات جنجالی و حساس است که توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این تهدید توسط دیوید بارنیه در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ (۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳) و در خلال گفت‌وگویی با رسانه‌ها مطرح شد. در این اظهارات، رئیس موساد اشاره کرد «تمام گزینه‌ها»، از جمله اقداماتی مانند ترور شخصیت‌های کلیدی جمهوری اسلامی ایران بررسی می‌شود.
فکت دیگر در جنگ وجودی مسئله تشدید تحریم‌های جدید علیه ایران است. ایالات متحده از سال‌ها پیش تحریم‌های گسترده‌ای علیه ایران وضع کرده است که نه تنها اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده بلکه توانایی ایران برای توسعه فناوری‌های پیشرفته، از جمله هسته‌ای، را محدود کرده است. دکترین «فشار حداکثری» که دولت ترامپ علیه ایران اجرا کرد، با هدف تضعیف دولت ایران و کاهش توان نظامی و اقتصادی آن طراحی شد. این سیاست تهدیداتی وجودی برای ایران ایجاد کرد، زیرا فشارهای اقتصادی و سیاسی سبب افزایش نارضایتی داخلی و خطرات امنیتی برای ایران می‌شود. از سویی دیگر آمریکا همچنان به حمایت از گروه‌های مخالف ایران در کشورهای مختلف منطقه ادامه می‌دهد، که این به تشدید درگیری‌ها و تهدیدات علیه ایران منجر می‌شود.
مسئله جنگ وجودی ایران با غرب و تهدیدات موجود، یکی از موضوعات پیچیده‌ای است که در تحلیل‌های سیاست خارجی و امنیتی مورد توجه قرار دارد. اما اینکه چرا در داخل کشور به‌نظر نمی‌رسد که ایران به‌طور کامل نسبت به این تهدیدات «وجودی» آماده شده باشد، چندین عامل و نگاه مختلف را می‌طلبد. در اینجا به برخی دلایل و عوامل پرداخته می‌شود:

دیدگاه متفاوت در تحلیل تهدیدها
به نظر می‌رسد برخی مسئولان ایرانی ممکن است تهدیدات از جانب غرب (به‌ویژه اسرائیل و آمریکا) را به‌طور جدی درک کرده باشند، اما نوع مواجهه و تحلیل برخی مسئولان ممکن است متفاوت باشد. یعنی ممکن است برای خود یک «جنگ وجودی» نبینند و به جای آن، آنچه را که در حال رخ دادن است یک جنگ استراتژیک با هدف تغییر معادلات قدرت در منطقه و جلوگیری از تغییرات عمده در حکومت یا نظام سیاسی کشور ببینند.
از سوی دیگر، این جنگ‌ها از نگاه ایران، بیشتر به‌عنوان یک جنگ هسته‌ای یا جنگ گروه‌های مقاومت در نظر گرفته می‌شود تا جنگ خود ایران. نوع مواجهه مسئولان ایرانی از دیرباز به تحلیل تهدیدات خارجی با دیپلماسی فعال و دفاع متقابل و حتی مذاکره تأکید کرده‌اند.
در داخل کشور، نگرانی‌هایی از این دست ممکن است کمتر در رسانه‌ها و محافل عمومی مطرح شود، زیرا کشور به تلاش برای تقویت جبهه داخلی و ایجاد استحکام اقتصادی در برابر تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی می‌پردازد.
در نهایت، به‌نظر می‌رسد ایران تهدیدات نظامی و امنیتی از سوی غرب و اسرائیل را به‌طور جدی درک می‌کند، اما نحوه واکنش و آمادگی‌های آن با توجه به سیاست‌های داخلی، محدودیت‌های منابع و اولویت‌های اقتصادی و اجتماعی متفاوت است. ایران ممکن است بیشتر به تهدیدات غیرمستقیم و منطقه‌ای تمرکز کرده باشد تا تهدیدات نظامی مستقیم، ولی این بدان معنا نیست که این تهدیدات وجودی نادیده گرفته شوند.

برچسب‌ها