روزنامه جوان طی یادداشتی نوشت: گزارش رسمی مرکز آمار ایران درباره رشد اقتصادی در ۹ ماهه نخست سال ۱۴۰۳ نشان‌دهنده کاهش نرخ رشد اقتصادی است، که پس از حدود ۳ سال پایداری در نرخ رشد اقتصادی، به تدریج روند نزولی به خود گرفته است. در حالی که رشد اقتصادی در بهار ۱۴۰۳ مشابه سال‌های گذشته ۷/۴ درصد بود، در تابستان به ۱/۳ درصد و در پاییز به ۶/۱ درصد کاهش یافته است. این کاهش، اگر اصلاح نشود، می‌تواند اقتصاد ایران را به سمت رشد منفی هدایت کند و تبعات اجتماعی و معیشتی سنگینی به دنبال داشته باشد.
بررسی دقیق‌تر شاخص‌های کلان اقتصادی نیز نشان می‌دهد که نرخ رشد مصرف نهایی بخش خصوصی در دو فصل اخیر منفی بوده است. این شاخص که یکی از مهم‌ترین معیارهای سنجش رفاه عمومی است، کوچک شدن سفره مردم و کاهش قدرت خرید خانوارها را نشان می‌دهد. همچنین، کاهش ۲/۱ درصدی نرخ رشد تشکیل سرمایه در پاییز که شامل افت سرمایه‌گذاری در بخش‌های ساختمان و ماشین‌آلات است، نگرانی‌ها را درباره آینده تولید و اشتغال افزایش می‌دهد.
این روند نزولی ناشی از کم‌توجهی به ظرفیت‌های داخلی و سیاست‌های نادرست اقتصادی است. در دوره‌ای که پس از یک دهه رکود و بی‌ثباتی، رشد اقتصادی به حدود ۵ درصد رسید، موفقیت در احیا و ثبات این روند از سوی مراجع بین‌المللی تایید شد. در آن زمان، تمرکز دولت بر ظرفیت‌های داخلی، کار جهادی و شبانه‌روزی و سیاست خارجی صحیح نقش مهمی در بازگشت اقتصاد ایران به مسیر اصلاحی داشت.
با توجه به این آمارها، اصلاح سیاست‌های اقتصادی، پرهیز از کم‌کاری، و بازگشت به سیاست‌های مبتنی بر تقویت تولید و بنگاه‌های داخلی و سیاست خارجی بر اساس منافع واقعی اقتصادی و سیاسی، ضرورت فوری است. اگر این روند اصلاح نشود، اهداف اصلاحی در اقتصاد کشور محقق نخواهد شد و تبعات رکود اقتصادی و کاهش سرمایه‌گذاری مانند دهه نود می‌تواند آسیب‌های بلندمدت بر معیشت مردم وارد کند. نباید اجازه داد که خاطرات تلخ دولت‌های کم‌کار در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور دوباره احیا شود.
نظر شما