گاهی در زندگی انسان فرصت‌هایی ناب و بی‌نظیر پدید می‌آید که باید با تیزبینی از آن‌ها بهره گرفت. همان‌گونه که در کنزالعمال آمده، پیامبر خدا(ص) فرموده است: «إِنَّ فِی أَیَّامِ دَهْرِکُمْ لَنَفَحَاتٍ فَتَعَرَّضُوا لَهَا»؛ بی‌تردید در روزهای زندگی‌تان نسیم‌های رحمت الهی می‌وزد، پس خود را در معرض آن‌ها قرار دهید. یکی از این نفحات الهی، شب‌ قدر است که در سوره مبارکه قدر به شکلی باشکوه توصیف شده است. شبی که قرآن کریم در سوره مبارکه قدر آن را برتر از هزار ماه می‌خواند: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ». این شب، تنها یک لحظه گذرا نیست، بلکه نقطه‌ای است که در آن، امور هستی رقم می‌خورد و به باور برخی روایات، سرآغاز سالی نو در گردش تقدیرات الهی است. شیخ مفید(ره) در روایتی از أصبغ بن نباته نقل می‌کند که امیرالمؤمنین علی(ع) در خطبه‌ای ژرف فرمودند: «أَتَاکُمْ شَهْرُ رَمَضَانَ، وَ هُوَ سَیِّدُ الشُّهُورِ، وَ أَوَّلُ السَّنَةِ، وَ فِیهِ تَدُورُ رَحَی السُّلْطَانِ...» اشاره به اینکه رمضان، سرور ماه‌ها و آغازگر سالی است که چرخش حاکمیت الهی در آن جاری می‌شود.

شب قدر دو گوهر ناب را در خود جای داده است: نخست احیای شب با بیداری تا سپیده‌دم که خود عبادتی والاست و دوم انجام اعمالی که در روایات بر آن تأکید شده؛ از نماز و دعا تا قرائت جوشن کبیر، افتتاح و... این شب، آینه‌ای از رحمت بی‌کران خداست که گناهان را می‌شوید و راه بازگشت به سوی او را هموار می‌کند. در وسائل الشیعه از امام کاظم(ع) نقل شده که حضرت می‌فرماید: «من اغتسل لیلة القدر و أحیاها إلی طلوع الفجر خَرَج مِن ذنوبه». کسی که در شب قدر غسل کند و تا طلوع صبح بیدار بماند و مشغول عبادت و نیایش الهی باشد از گناهانش پاک می‌شود. پیامبر اکرم(ص) نیز بر این نکته مهر تأیید می‌زند: «مَن قام لیلة القدرِ ایماناً واحتساباً غفِرَ لَهُ ما تقدّم من ذنبه» یعنی کسی که شب قدر را با ایمان و اعتقاد و با عمل مقبول به عبادت و دعا احیا بدارد خداوند گناهان گذشته‌اش را می‌آمرزد. در کتاب شریف بحارالانوار ذیل این روایت آمده است: «من صلّی لیلةَ الْقدر ایمانً واحتساباً غَفرَ اللهُ ما تقدَّمَ مِن ذَنبه» هر کس در شب قدر، از روی ایمان، محاسبه و اخلاص نماز گزارد، خداوند گناهان گذشته او را می بخشد.

این شب نورانی، تنها فرصتی برای طلب آمرزش نیست؛ بلکه دریچه‌ای است به سوی تحولی وجودی. عبادت در آن، چون بارانی است که قلب‌های خشکیده را زنده کرده و انسان را از قید گناهان رها می‌کند. چه نیکوست که در این ایام مقدس، با توبه‌ای راستین و دلی شکسته به سوی او بازگردیم و از فیض لیله‌القدر که خداوند آن را در رمضان نهاده، بهره‌ای بجوییم. باشد که پروردگار، توفیق درک این موهبت را به همه جویندگان راه حق ارزانی دارد و ما را از زمره آنانی قرار دهد که با احیای این شب، نامشان در دفتر پاکان ثبت می‌شود.