غلامعلی افروز گفت: نبود سازوکارهای مؤثر برای رسیدگی به تخلفات در این حوزه در برخی موارد زمینه تبلیغات ناروا و دریافت هزینههای گزاف و بسیار فراتر از تعرفه مصوب از مراجعان را فراهم میکند.
وی با بیان اینکه «یک روانشناس اگر خودش سلامت روان نداشته باشد، چگونه میتواند به دیگران کمک کند؟»،از نظام روانشناسی ایران به دلیل نظارت ضعیف بر عملکرد چندین هزار روانشناس و مشاور شاغل در مناطق مختلف کشور انتقاد کرد.
افروز با بیان اینکه اگر صدور روزافزون پروانههای حرفهای با برنامه جامع و مستمر نظارتی همراه نباشد میتواند آسیبزا شود، مقایسهای با سیستم نظارتی در آمریکا انجام داد و گفت: در آمریکا نظارت آنقدر قوی است که کسی جرئت تقلب ندارد اما در ایران متأسفانه بهراحتی تخلف صورت میگیرد و حتی با شکایت مردم هم رسیدگی مؤثری انجام نمیشود.
این استاد ممتاز دانشگاه تهران با اشاره به صدور پروانههای روانشناسی بدون نظارت کافی گفت: هر پنج سال یکبار هم بهگونهای که لازم است عملکرد روانشناسان از نظر خدمات حرفهای، میزان رضایت مراجعان و مهمتر، رعایت منشور اخلاقی نظام روانشناسی و مشاوره کشور ارزیابی نمیشود.
وی از دریافت مبالغ هنگفت خارج از تعرفه مصوب توسط بعضی از روانشناسان به دلایل عدیده از جمله گرانی اجاره دفتر کار و هزینه های جاری گلایه کرد و افزود: متأسفانه بعضی روانشناسان برای هر جلسه ۴۵ دقیقهای مبالغ میلیونی دریافت میکنند؛ درحالی که در بیشتر کشورها چنین رویهای غیرمنطقی مشاهده نمیشود. بیشتر مردم و خانوادهها توان پرداخت این هزینهها را ندارند و شرکتهای بیمهای هم چندان حمایتی نمیکنند.
فریب مردم با تبلیغات دروغین
افروز به تبلیغات غیرواقعی برخی روانشناسان اشاره کرد و گفت: بعضی از این افراد با ظاهری آراسته و عکسها و ژستهای هنری، خود را بهعنوان متخصص معرفی میکنند، درحالی که صلاحیتهای لازم را ندارند. حتی برخی ادعا میکنند با کشورهای خارجی همکاری و نمایندگی دارند، که خلاف واقع است.
این روانشناس پیشکسوت خواستار تقویت نظارت بر روانشناسان و برخورد جدی با متخلفان شد و گفت: نظام روانشناسی باید فوراً اقدام کند؛ اگر نظارت قوی و رسیدگی به تخلفات وجود داشت، امروز شاهد این همه تخلف گسترده نبودیم.
نظر شما