مناظرات تاریخی ایشان با اندیشمندان ادیان، چنان محبوبیتی برای تشیع آفرید که حتی خلفای عباسی را به تحسین واداشت و نام «ابن‌الرضا» را بر پیشانی امامان پسین نشاند
امام کاظم(ع) و نقشه الهی برای تثبیت امامت
در عصری که خلفای عباسی همچون هارون الرشید، سایه سنگین اختناق را بر خاندان پیامبر(ص) گسترانده بودند، امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام) با درایت الهی، مسیر امامت را برای دوران پس از خود ترسیم کرد. با وجود زیرنظر بودن تمام حرکات امام کاظم(ع) توسط جاسوسان مهدی و هارون عباسی، و با علم به اینکه ایشان سال‌ها در زندان‌های تاریک عباسیان به سر برد و سرانجام به شهادت رسید، این امام همام با تدبیری حکیمانه، جانشینی امام رضا(ع) را به شیعیان معرفی کرد. ایشان با وجود ۱۸ فرزند پسر، حضرت علی بن موسی(ع) را «سیّد و سرور فرزندانم» و «عالم آل محمد(ص)» نامیدند و به شیعیان دستور دادند: «در امور دین، تنها به او مراجعه کنید؛ چرا که او وارث دانش پیامبران و امین اسرار الهی است.»
لقب «عالم آل محمد(ص)»؛ گواهی بر عظمت علمی امام رضا(ع)
امام کاظم(ع) در بیان جایگاه رفیع فرزندش فرمودند: *«من از پدرم امام صادق(ع) شنیدم که می‌فرمود: عالم آل محمد(ص) در نسل توست و او همنام امیرالمؤمنین(ع) خواهد بود.»* این سخن نه تنها پیشگویی ظهور امام رضا(ع) بود، بلکه اشاره به رسالت عظیم ایشان در احیای مکتب اهل بیت(ع) داشت. لقب «عالم آل محمد» که پیشینیان تنها برای امیرالمؤمنین(ع) به کار می‌بردند؛ نشان از عمق دانش امام هشتم(ع) داشت؛ دانشی که ریشه در علوم لدنّی الهی داشت و در مناظرات ایشان با دانشمندان ادیان، همچون خورشیدی تابان، حقانیت اسلام ناب را آشکار می‌ساخت.
امام رضا(ع): پلی میان عصر پیامبری و عصر ظهور
امام رضا(ع) در شرایطی پا به عرصه امامت نهاد که عباسیان با تمام قوا در پی محو نام اهل بیت(ع) بودند، اما ایشان با حکمت و بردباری، نه تنها مرجعیت دینی شیعه را حفظ کرد، بلکه با حضور در دربار مأمون عباسی، چنان شکوه علمی از خود نشان داد که لقب «رئیس مذهب جعفری» را از سوی دشمنان نیز به ارمغان آورد. این امام همام، حلقه وصلی بود میان میراث پیامبرانی چون موسی(ع) که در برابر فرعون ایستاد و موعود منتظَر(عج) که طاغوت‌های زمان را درهم خواهد کوبید. امروز نیز بارگاه ملکوتی‌اش در مشهد، نمادی از نورانی‌ترین پیوند میان زمین و آسمان است؛ جایی که هر ذاکرِ عاشقی، زمزمه می‌کند: یا ضامن آهو، یا شاه خراسان/ مهدی را زما دریغ مدار، یا سلطان!
نظر شما