به گزارش قدس خراسان، فقط برای اطلاع مسئولان از آن‌ها درخواست می‌شود با دقت بالایی چند سطر از درخواست‌ها و گلایه‌هایی را که برخی از روستاییان با ما مطرح کرده‌اند، مطالعه و در مورد آن قدری تفکر کنند. شاید در این میان اتفاقی افتاد و یک نفر برای این وضعیت چاره‌ای اندیشید.
«از شهرستان درگز، بخش لطف‌آباد، روستای قربان‌آباد هستم. جاده روستای ما آن‌قدر آسفالت خرابی دارد که راه شنی از این آسفالت بهتر است».
«جاده فریمان به روستای میاندهی جلگه‌رخ خیلی چاله دارد. تصادف هم زیاد اتفاق می‌افتد. یک ماه پیش پنج جوان فوت کردند. چرا کسی به فکر مردم روستاها نیست؟ حتی یک تابلو سر سه‌راهی میاندهی ندارد. شب‌ها رانندگان جاده روستا را گم می‌کنند و به بیراهه می‌روند».
«از مسئولان اداره کل راه و شهرسازی خراسان رضوی پیگیر آسفالت جاده کله‌منار فریمان باشید. ۳۴ سال است خودم از مسئولان درخواست داشتم. متأسفانه گوش شنوایی نیست. هر۱۰سال یک کیلومتر آسفالت شده و از دهه ۷۰ تا الان ۱۲ کیلومتر باقی مانده است».
«در مورد جاده فریمان به سمت کله‌منار ژرف و چخماق به مسئولان اطلاع‌رسانی کنید. به فکر این جاده باشند که دو شهرستان را به هم متصل می‌کند. واقعاً خیلی وضع جاده خراب است. دست‌کم یک لایروبی بکنند».
«جاده کمربندی تربت‌حیدریه به سمت مشهد، نزدیک روستای شترخسب که ایستگاه راه‌آهن است، وقتی از ورودی کمربندی به سمت راه‌آهن می‌آییم و برعکس از راه‌آهن به سمت کمربندی، جاده بسیار خراب است. خط‌کشی و نور مناسب ندارد. به خصوص جاده برگشت از راه‌آهن به کمربندی که آسفالتش خیلی خراب شده است».
«ساکن روستای یک‌لنگی جلگه‌رخ هستم. آسفالت جاده سرهنگ به گلبو خیلی خراب است و تا به حال چند نفر را به کام مرگ کشانده و هیچ مسئولی جوابگو نیست. هر سال بودجه که می‌دهند، روستای سرهنگ تا سلطان‌آباد آسفالت نو کشیده می‌شود و از سلطان‌آباد تا یک‌لنگی هیچ هزینه‌ای نمی‌شود. ۱۲ کیلومتر هست که دو سال پیش زیرسازی‌اش آماده شده؛ ولی پیمانکار تعطیل کرد و جاده در حال تخریب است».
«جاده تربت‌حیدریه-جنگل، سه‌راهی جنگل مدت دو سال است یک پل می‌خواهند بزنند که مشکلات زیادی برای منطقه احمدآباد، آستانه و جنگل ایجاد کرده و تا به حال چندین تصادف به وجود آورده و چند سرعتگیر خیلی خطرناک درست کرده‌اند. خواهشاً مسئولان اداره راه جوابگوی این مردم باشند. مگر درست کردن یک پل کوچک چقدر کار دارد که این همه مشکل به وجود آورده است؟»
«جاده سرهنگ به یک‌لنگی و حصاریزدان که راه ارتباط به نیشابور است، وضعیت خوبی ندارد. یک قطعه نیمه‌کاره آسفالت حدود ۴ کیلومتر بوده و یک طرفه است که واقعاً وضعیت خرابی دارد. شوراها و مردم خیلی دنبال حلش هستند. از دی ماه ۱۴۰۳ رها شده و با هر رفت و آمد، جلوبندی و لاستیک خودرو ۵۰ درصد آسیب می‌بیند. خواهشمندیم صدای ما روستاییان را برسانید به گوش مسئولان. از نعمت یک راه درست هم محروم هستیم».
ساماندهی راه‌های روستایی استان هشت سال زمان می‌برد!
این‌ها گوشه‌ای از مشکلاتی است که در حوزه راه‌های روستایی خراسان رضوی، هر روز روستاییان با آن دست به گریبان هستند و خواسته چندانی جز رسیدگی و رفع مشکلاتشان هرچند در حد کم ندارند. بنا به آنچه از سوی مسئولان اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در سال‌های اخیر در مورد وضعیت راه‌های روستایی بیان شده، در حال حاضر حدود هزار و ۷۰۰ کیلومتر راه روستایی که نیازمند ساخت و بازسازی است، در استان وجود دارد و از قرار سالانه ۲۰۰ کیلومتر ایجاد راه روستایی، بیش از هشت سال زمان می‌برد تا اوضاع این راه‌های خراسان رضوی سر و سامان بگیرد.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راه‌های روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در خصوص آخرین وضعیت ساماندهی راه‌های روستایی استان گفت: در حال حاضر هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه روستایی در استان داریم که آسفالت نشده و بر مبنای سه اولویت از یک تا سه سطح‌بندی شده و قرار است به فراخور زمان در اولویت آسفالت‌ریزی قرار بگیرند.
جواد نژادی‌پور ادامه داد: در این اولویت‌بندی، هزار و ۲۰۰ کیلومتر از این راه‌ها اولویت‌های نخست و دوم را شامل می‌شوند که این دو اولویت با توجه به شرایطی که دارند، از اهمیت بیشتری برای ساماندهی برخوردارند و با آسفالت این موارد، قسمت زیادی از مسئله آسفالت راه‌های روستایی استان حل می‌شود.
فقر بودجه و اعتبار؛ مشکل اساسی راه‌های روستایی
وی نبود بودجه کافی برای آسفالت و روکش راه‌های روستایی استان را بزرگ‌ترین مشکل در این حوزه بیان و اظهار کرد: ایجاد هر کیلومتر راه حدود یک‌میلیارد تومان بودجه می‌خواهد که با وجود هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه غیرآسفالت روستایی در خراسان رضوی، هزار و ۷۸۰ میلیارد تومان بودجه در این بخش مورد نیاز است در حالی که با بودجه‌هایی که تخصیص می‌یابد، توانسته‌ایم در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ هر سال ۲۰۰ کیلومتر از راه‌ها را ساماندهی کنیم و در سال ۱۴۰۱ این رقم تنها ۹۱ کیلومتر بود.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راه‌های روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی گفت: در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ قرار بر این بود از محل اعتبارات محرومیت‌زدایی ۲۱۰ میلیارد تومان برای ساماندهی راه‌های روستایی تخصیص یابد که از این مبلغ تنها ۶ درصد تخصیص یافت که همان مبلغ ناچیز را هم خزانه نداد و مبلغ تخصیصی صفر شد. تنها اعتباری که برای راه‌ها اختصاص می‌یابد، اعتبارات استانی است که آن نیز خیلی پایین بوده و کفاف ساماندهی این حجم از مشکلات راه‌های روستایی استان را نمی‌دهد و برای حل آن‌ها باید از طریق نمایندگان مجلس فکری بکنیم.
نژادی‌پور ضمن تأیید طولانی شدن زمان آسفالت راه‌های استانی با توجه به تزریق اعتبارات قطره‌چکانی و آسفالت سالانه ۲۰۰ کیلومتر راه بیان کرد: با وجود اعتبارات کمی که در این حوزه وجود دارد، چاره‌ای جز این نیست و زمان زیادی خواهد برد تا مشکل در این حوزه رفع شود، در حالی که معضل دیگری هم وجود دارد که هنوز آسفالت یک قطعه تمام نشده، قطعه قبلی آن نیاز به روکش و نگهداری پیدا می‌کند که این هم به اعتبارات خاص خودش نیاز دارد؛ به‌طور مثال قطعاتی از راه‌های روستایی استان هستند که ۱۰ کیلومتر از آن‌ها آسفالت شده و ۱۰ کیلومتر از آن به دلیل نبود اعتبار باقی مانده و انجام نشده و همان ۱۰ کیلومتر ابتدایی که آسفالت شده، پس از سال‌ها خراب می‌شود و نیاز به روکش و نگهداری پیدا می‌کند. با این شرایط، مشکلات مضاعف شده و برطرف کردن آن‌ها تنها با تخصیص اعتبارات ملی امکان‌پذیر است.
با توجه به مطالب مطرح شده، بهبود راه‌های روستایی با این وضعیت تخصیص بودجه، در یک دور باطل قرار دارد و بهبود این راه‌ها به‌طور کامل به یک آرزو تبدیل می‌شود. بنابراین برای رفع این معضل به شکل اساسی نیازمند تخصیص بودجه به صورت ملی از طریق رایزنی مقامات استانی با وزارتخانه مربوط و همچنین پیگیری مجدانه نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای تخصیص بودجه به همه راه‌های روستایی استان هستیم.
«جاده فریمان به روستای میاندهی جلگه‌رخ خیلی چاله دارد. تصادف هم زیاد اتفاق می‌افتد. یک ماه پیش پنج جوان فوت کردند. چرا کسی به فکر مردم روستاها نیست؟ حتی یک تابلو سر سه‌راهی میاندهی ندارد. شب‌ها رانندگان جاده روستا را گم می‌کنند و به بیراهه می‌روند».
«از مسئولان اداره کل راه و شهرسازی خراسان رضوی پیگیر آسفالت جاده کله‌منار فریمان باشید. ۳۴ سال است خودم از مسئولان درخواست داشتم. متأسفانه گوش شنوایی نیست. هر۱۰سال یک کیلومتر آسفالت شده و از دهه ۷۰ تا الان ۱۲ کیلومتر باقی مانده است».
«در مورد جاده فریمان به سمت کله‌منار ژرف و چخماق به مسئولان اطلاع‌رسانی کنید. به فکر این جاده باشند که دو شهرستان را به هم متصل می‌کند. واقعاً خیلی وضع جاده خراب است. دست‌کم یک لایروبی بکنند».
«جاده کمربندی تربت‌حیدریه به سمت مشهد، نزدیک روستای شترخسب که ایستگاه راه‌آهن است، وقتی از ورودی کمربندی به سمت راه‌آهن می‌آییم و برعکس از راه‌آهن به سمت کمربندی، جاده بسیار خراب است. خط‌کشی و نور مناسب ندارد. به خصوص جاده برگشت از راه‌آهن به کمربندی که آسفالتش خیلی خراب شده است».
«ساکن روستای یک‌لنگی جلگه‌رخ هستم. آسفالت جاده سرهنگ به گلبو خیلی خراب است و تا به حال چند نفر را به کام مرگ کشانده و هیچ مسئولی جوابگو نیست. هر سال بودجه که می‌دهند، روستای سرهنگ تا سلطان‌آباد آسفالت نو کشیده می‌شود و از سلطان‌آباد تا یک‌لنگی هیچ هزینه‌ای نمی‌شود. ۱۲ کیلومتر هست که دو سال پیش زیرسازی‌اش آماده شده؛ ولی پیمانکار تعطیل کرد و جاده در حال تخریب است».
«جاده تربت‌حیدریه-جنگل، سه‌راهی جنگل مدت دو سال است یک پل می‌خواهند بزنند که مشکلات زیادی برای منطقه احمدآباد، آستانه و جنگل ایجاد کرده و تا به حال چندین تصادف به وجود آورده و چند سرعتگیر خیلی خطرناک درست کرده‌اند. خواهشاً مسئولان اداره راه جوابگوی این مردم باشند. مگر درست کردن یک پل کوچک چقدر کار دارد که این همه مشکل به وجود آورده است؟»
«جاده سرهنگ به یک‌لنگی و حصاریزدان که راه ارتباط به نیشابور است، وضعیت خوبی ندارد. یک قطعه نیمه‌کاره آسفالت حدود ۴ کیلومتر بوده و یک طرفه است که واقعاً وضعیت خرابی دارد. شوراها و مردم خیلی دنبال حلش هستند. از دی ماه ۱۴۰۳ رها شده و با هر رفت و آمد، جلوبندی و لاستیک خودرو ۵۰ درصد آسیب می‌بیند. خواهشمندیم صدای ما روستاییان را برسانید به گوش مسئولان. از نعمت یک راه درست هم محروم هستیم».
ساماندهی راه‌های روستایی استان هشت سال زمان می‌برد!
این‌ها گوشه‌ای از مشکلاتی است که در حوزه راه‌های روستایی خراسان رضوی، هر روز روستاییان با آن دست به گریبان هستند و خواسته چندانی جز رسیدگی و رفع مشکلاتشان هرچند در حد کم ندارند. بنا به آنچه از سوی مسئولان اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در سال‌های اخیر در مورد وضعیت راه‌های روستایی بیان شده، در حال حاضر حدود هزار و ۷۰۰ کیلومتر راه روستایی که نیازمند ساخت و بازسازی است، در استان وجود دارد و از قرار سالانه ۲۰۰ کیلومتر ایجاد راه روستایی، بیش از هشت سال زمان می‌برد تا اوضاع این راه‌های خراسان رضوی سر و سامان بگیرد.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راه‌های روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در خصوص آخرین وضعیت ساماندهی راه‌های روستایی استان گفت: در حال حاضر هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه روستایی در استان داریم که آسفالت نشده و بر مبنای سه اولویت از یک تا سه سطح‌بندی شده و قرار است به فراخور زمان در اولویت آسفالت‌ریزی قرار بگیرند.
جواد نژادی‌پور ادامه داد: در این اولویت‌بندی، هزار و ۲۰۰ کیلومتر از این راه‌ها اولویت‌های نخست و دوم را شامل می‌شوند که این دو اولویت با توجه به شرایطی که دارند، از اهمیت بیشتری برای ساماندهی برخوردارند و با آسفالت این موارد، قسمت زیادی از مسئله آسفالت راه‌های روستایی استان حل می‌شود.
فقر بودجه و اعتبار؛ مشکل اساسی راه‌های روستایی
وی نبود بودجه کافی برای آسفالت و روکش راه‌های روستایی استان را بزرگ‌ترین مشکل در این حوزه بیان و اظهار کرد: ایجاد هر کیلومتر راه حدود یک‌میلیارد تومان بودجه می‌خواهد که با وجود هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه غیرآسفالت روستایی در خراسان رضوی، هزار و ۷۸۰ میلیارد تومان بودجه در این بخش مورد نیاز است در حالی که با بودجه‌هایی که تخصیص می‌یابد، توانسته‌ایم در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ هر سال ۲۰۰ کیلومتر از راه‌ها را ساماندهی کنیم و در سال ۱۴۰۱ این رقم تنها ۹۱ کیلومتر بود.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راه‌های روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی گفت: در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ قرار بر این بود از محل اعتبارات محرومیت‌زدایی ۲۱۰ میلیارد تومان برای ساماندهی راه‌های روستایی تخصیص یابد که از این مبلغ تنها ۶ درصد تخصیص یافت که همان مبلغ ناچیز را هم خزانه نداد و مبلغ تخصیصی صفر شد. تنها اعتباری که برای راه‌ها اختصاص می‌یابد، اعتبارات استانی است که آن نیز خیلی پایین بوده و کفاف ساماندهی این حجم از مشکلات راه‌های روستایی استان را نمی‌دهد و برای حل آن‌ها باید از طریق نمایندگان مجلس فکری بکنیم.
نژادی‌پور ضمن تأیید طولانی شدن زمان آسفالت راه‌های استانی با توجه به تزریق اعتبارات قطره‌چکانی و آسفالت سالانه ۲۰۰ کیلومتر راه بیان کرد: با وجود اعتبارات کمی که در این حوزه وجود دارد، چاره‌ای جز این نیست و زمان زیادی خواهد برد تا مشکل در این حوزه رفع شود، در حالی که معضل دیگری هم وجود دارد که هنوز آسفالت یک قطعه تمام نشده، قطعه قبلی آن نیاز به روکش و نگهداری پیدا می‌کند که این هم به اعتبارات خاص خودش نیاز دارد؛ به‌طور مثال قطعاتی از راه‌های روستایی استان هستند که ۱۰ کیلومتر از آن‌ها آسفالت شده و ۱۰ کیلومتر از آن به دلیل نبود اعتبار باقی مانده و انجام نشده و همان ۱۰ کیلومتر ابتدایی که آسفالت شده، پس از سال‌ها خراب می‌شود و نیاز به روکش و نگهداری پیدا می‌کند. با این شرایط، مشکلات مضاعف شده و برطرف کردن آن‌ها تنها با تخصیص اعتبارات ملی امکان‌پذیر است.
با توجه به مطالب مطرح شده، بهبود راه‌های روستایی با این وضعیت تخصیص بودجه، در یک دور باطل قرار دارد و بهبود این راه‌ها به‌طور کامل به یک آرزو تبدیل می‌شود. بنابراین برای رفع این معضل به شکل اساسی نیازمند تخصیص بودجه به صورت ملی از طریق رایزنی مقامات استانی با وزارتخانه مربوط و همچنین پیگیری مجدانه نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای تخصیص بودجه به همه راه‌های روستایی استان هستیم.
نظر شما