خوانندههایی که برای کنسرت جدیدشان استوری گذاشته بودند و سعی در دعوت مخاطبین داشتند، بازیگرانی که در انتظار اکران فیلم جدیدشان بودند و یا تئاتری را روی صحنه داشتند، نویسندگانی که قسمت هایی از کتاب جدیدشان را منتشر کرده بودند و... شهر در آرامش و روال عادی یک زندگی بود. درست چند ساعت پس از این گشت و گذار مجازی، در بامداد جمعه، هنوز از انتشار این استوری ها و پیشواز شادی عید غدیر ۲۴ ساعت هم نگذشته بود و استوری ها پاک نشده بودند که این آرامش، جای خود را به همدلی، اتحاد، دلسوزی و میهن پرستی داد.
لحظات عجیبی بود. انگار ناگهان همه چیز برای همه تغییر کرد. صفحات مجازی رنگ و لعابی از جنس پرچم سه رنگ کشورمان را گرفتند و حداقل برای من که کارم با زندگی ام در هم آمیخته شده و تفریحاتم هم در پیگیری اخبار مورد علاقه ام از فرهنگ و هنر خلاصه میشود، لحظاتی عجین با پارادوکسی باور نکردنی بین روز قبل و روز جنگ بود. بازم هم استوریها را باز کردم تا ببینم اینبار واکنش ها به این اخبار چطور خواهد بود که با صحنههایی مواجه شدم که میتوانست غرور را در هر شخصی برانگیزد. در حوادث اخیر و در بحبوحه جنگی، شاهد جلوهای بینظیر از همبستگی و میهنپرستی در میان هنرمندان و چهرههای شاخص کشورم بودم. در شرایطی که دشمنان، به ویژه نتانیاهو و رژیم صهیونیستی، از هر فرصتی برای ایجاد تفرقه و دامن زدن به اختلافات داخلی استفاده میکردند، جامعه هنری ایران با هوشمندی و درایت مثالزدنی، سدی محکم در برابر این توطئهها ایجاد کرد.
نقشههای شوم تفرقهافکنانه، که پیش از این نیز با عناوینی چون «زن، زندگی، آزادی» سعی در شکافاندازی میان مردم با حکومت داشت، این بار نیز با رمز «جنگ مستقیم در خاک ایران و با عنوان اینکه ما کاری به مردم و افراد غیر نظامی نداریم»، به دلیل وحدت و یکپارچگی ملی، به بنبست رسید. هنرمندان ما، فارغ از هرگونه سلیقه و دیدگاه شخصی، در کنار مردم و برای حفظ تمامیت ارضی و عزت ایران اسلامی ایستادند. آنها با انتشار پیامهای همدلی، خلق آثار هنری متعهدانه و حضور فعال در صحنههای مختلف، به جهانیان نشان دادند که ایران یکپارچه و متحد است. در این چند روز، به اندازه چند سال خاطرات و لحظه هایی غرور آمیز خلق شد که تا مدت ها میتواند سوژه هر خبرنگار و فیلمسازی برای ساخت و مرور این روزها در قاب تصویر و سینما باشد.
در این میان، نقش اهالی رسانه و خبرنگاران شجاع همچون سحر امامی، مجری توانمند خبر، ستودنی است. او و همکارانش در خط مقدم اطلاعرسانی، با جسارت و تعهد مثالزدنی، در سختترین شرایط نیز از پا ننشستند. سحر امامی با دلاوری و شیرزنی مثالزدنی، نه تنها در انتقال صحیح اخبار نقش داشت، بلکه با حضور مقتدرانه و حفظ آرامش در لحظات پرالتهاب، نمادی از ایستادگی و صلابت زن ایرانی شد. او و تمام فعالان عرصه رسانه، با وجود هجمههای بیامان و فشارهای روانی، هرگز از رسالت خود دست نکشیدند و با انتقال واقعیتها و مقابله با موج فیکنیوز، پرچم آگاهیبخشی را برافراشته نگه داشتند. این تعهد و ایثار اهالی رسانه، به ویژه در شرایط جنگی، ستونی محکم برای حفظ روحیه ملی و خنثی کردن توطئههای دشمن بود.
این اتحاد، نه تنها توطئههای دشمن را خنثی کرد، بلکه پیامی قاطع از قدرت و ایستادگی ملت ایران را به گوش جهانیان رساند و باری دیگر ثابت کرد هنرمندان و سلبریتی های ما بیش از هر زمان دیگری پشت کشور و مملکت خود بودند و به این راحتی ها وطن خود را تنها نمیگذارند. همدلی و میهنپرستی هنرمندان و چهرههای شاخص ایرانی، برگ زرینی در تاریخ معاصر این سرزمین رقم زد و نشان داد که عشق به وطن، فراتر از هر تفرقهای، دلهای ایرانیان را به هم پیوند میدهد. این همبستگی، نه تنها در لحظات بحرانی، بلکه در تمام ایام، سرمایه ارزشمندی برای ایران خواهد بود.
نظر شما