محرم، ماهی است که در آن یاد و خاطره قیام عاشورا و فداکاری‌های امام حسین (ع) و یارانش زنده می‌شود. این ماه به عنوان نماد مقاومت، ایثار و حق‌طلبی در تاریخ اسلام شناخته می‌شود و فرصتی است برای بازنگری در ارزش‌ها و آموزه‌های انسانی که امام حسین (ع) به بشریت هدیه داد. در این ایام، مطالعه کتاب‌هایی که به بررسی شخصیت و اهداف این بزرگوار می‌پردازند، می‌تواند به عمق فهم ما از قیام عاشورا و پیام‌های آن کمک کند.
کتاب «حسین از زبان حسین» تألیف حجت الاسلام و المسلمین محمد محمدیان، یکی از آثار ارزشمندی است که به بررسی زندگی امام حسین (ع) و واقعه عاشورا می‌پردازد. این اثر با هدف آشنا کردن خوانندگان با شخصیت والای امام حسین و اهداف ایشان در قیام عاشورا نگاشته شده است. مطالعه این کتاب در ایام محرم، نه تنها می‌تواند به تقویت روحیه معنوی و افزایش آگاهی دینی کمک کند، بلکه فرصتی برای تأمل در ارزش‌های انسانی و اسلامی نیز فراهم می‌آورد.
این اثر به گونه‌ای طراحی شده است که خوانندگان را به سفر در زندگی امام حسین (ع) ببرد و آنها را با چالش‌ها و تصمیمات ایشان در مسیر حق آشنا کند. به همین دلیل، خواندن این کتاب در ایام محرم می‌تواند به عنوان یک منبع الهام‌بخش و آموزشی، نقش مهمی در بازسازی باورها و اعتقادات ما ایفا کند.
ساختار کتاب
این کتاب در هشت فصل تنظیم شده است که هر فصل به یکی از مراحل زندگی امام حسین (ع) و وقایع مرتبط با آن می‌پردازد. فصول کتاب شامل موارد زیر است:
۱. دوران رسول خدا (ص)
۲. دوران امیرالمومنین (ع)
۳. دوران امام حسن (ع)
۴. امامت
۵. آغاز مبارزه آشکار با حاکمیت اموی
۶. از مکه تا کربلا
۷. تو چه می‌دانی کربلا چیست
۸. پس از شهادت امام حسین (ع)
زبان صمیمی کتاب گیراست
کتاب به صورت اول شخص نوشته شده و روایت‌های تاریخی را به گونه‌ای ارائه می‌دهد که خواننده احساس نزدیکی بیشتری به شخصیت امام حسین (ع) کند. در بخشی از کتاب، امام حسین (ع) به تأثیر عاطفی شهادت فرزندش اشاره می‌کند و می‌گوید: «فرزند شیرخوار خود را در بغل گرفتم و همین که خواستم او را ببوسم تیر حرمله بر گلوی آن طفل فرود آمد...»
همچنین، راوی شهادت حضرت عباس را به تفصیل روایت می‌کند و به توصیف لحظات سخت و دردناک آن واقعه می‌پردازد: «پس از آنکه همه اصحاب و یارانم به شهادت رسیدند...»
زبان کتاب ساده و روان است و به گونه‌ای نگاشته شده که حتی افرادی که علاقه‌ای به تاریخ ندارند نیز می‌توانند به راحتی با متن ارتباط برقرار کنند. مؤلف برای تهیه این اثر از بیش از ۱۰۰ منبع معتبر اهل سنت و تشیع استفاده کرده است و تلاش کرده تا نقل‌های معتبر و مستند از سخنان امام حسین (ع) را ارائه دهد.
کتاب «حسین از زبان حسین» نه تنها به عنوان یک منبع تاریخی معتبر شناخته می‌شود، بلکه به دلیل سبک نگارش صمیمی و نزدیک به دل خواننده، می‌تواند تأثیر عمیقی بر مخاطب بگذارد. این اثر فرصتی است تا خوانندگان با زندگی و اهداف امام حسین (ع) آشنا شوند و از آموزه‌های ایشان بهره‌مند گردند.
برشی از کتاب
روزی از روزها رسول خدا (ص) به منزل ما آمدند. برای پذیرایی از ایشان کاسه خرما و ظرف شیر و سر شیری که «امّ ایمن» برای ما هدیه آورده بود را در مقابل حضرتش نهادیم، رسول خدا (ص) از آن غذا تناول فرمودند و پس از آن پدرم امیر المومنین (ع) برای شستشو آب روی دستان ایشان ریخت و آن حضرت پس از شستن، دست‌های مرطوب خود را به صورت و محاسنشان کشیدند. سپس برخاستند و در گوشه‌ای از اتاق که محل نماز بود به نماز ایستادند اما در آخرین سجده نماز به شدت گریستند و گریه طولانی کردند و سپس سر از سجده برداشتند و نماز را به پایان بردند. هیچ کدام از اهل خانه نتوانستند سبب گریه حضرت را سوال کنند. من که از همه کوچکتر بودم جلو رفتم و روی پاهای رسول خدا (ص) ایستادم و سر حضرتش را روی سینه‌ام گرفتم به‌گونه‌ای که چانه‌ام بر سر حضرت قرار داشت و عرضه داشتم:
«یا أَبَتِ مَا یبْکیک؟» ای پدر چرا گریستی؟
رسول خدا (ص) فرمودند:
«یا بُنَی إِنِّی نَظَرْتُ إِلَیکمُ الْیوْمَ فَسُرِرْتُ بِکمْ سُرُوراً لَمْ أُسَرَّ بِکمْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ فَهَبَطَ إِلَی جَبْرَئِیلُ فَأَخْبَرَنِی أَنَّکمْ قَتْلَی وَ أَنَّ مَصَارِعَکمْ شَتَّی فَحَمِدْتُ اللَّهَ عَلَی ذَلِک وَ سَأَلْتُ لَکمُ الْخِیرَةَ»
فرزندم، امروز که به شما نظر کردم بسیار مسرور و خوشحال شدم به طوری که پیش از آن چنین سرور و نشاطی احساس نکرده بودم، در این هنگام جبرئیل نازل شد و به من خبر داد که شما همگی کشته خواهید شد و قبرهایتان پراکنده خواهد بود. پس خدا را بر این امر حمد و ستایش کردم و برای شما درخواست خیر نمودم.
از رسول خدا (ص) پرسیدم:
«یا أَبَتِ فَمَنْ یزُورُ قُبُورَنَا وَ یتَعَاهَدُهَا عَلَی تَشَتُّتِهَا؟»
پدرجان، چه کسی قبرهای ما را زیارت می‌کند و با اینکه از هم جدا و متفرق هستیم بر سر آنها خواهد آمد؟
رسول خدا (ص) فرمودند:
«طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی یرِیدُونَ بِذَلِک بِرِّی وَ صِلَتِی، أَتَعَاهَدُهُمْ فِی الْمَوْقِفِ وَ آخُذُ بِأَعْضَادِهِمْ فَأَنْجَاهُمْ مِنْ أَهْوَالِهِ وَ شَدَائِدِهِ.»
جماعتی از امّت من به زیارت قبرهای شما خواهند آمد که قصدشان از زیارت، نیکی و احسان به من می‌باشد و من نیز در قیامت به نزدشان حاضر شده و دست‌هایشان را گرفته و آنها را از ترس و وحشت و گرفتاری آن روز نجات می‌دهم.
نظر شما