محسن لعل، رئیس اداره آموزش‌های همگانی اورژانس کشور، در خصوص همراه داشتن داروهای شخصی گفت: افرادی که به‌صورت روزانه دارو مصرف می‌کنند، باید داروهای خود را به اندازه ۱.۵ تا ۲ برابر روزهای سفر همراه داشته باشند، مثلاً اگر فردی روزانه یک دارو مصرف می‌کند و ۱۰ روز در سفر خواهد بود، باید دست‌کم ۱۵ عدد قرص همراه داشته باشد تا در صورت تأخیر در بازگشت دچار کمبود دارو نشود.
وی همچنین گفت: علاوه بر داروهای شخصی، زائرین می‌توانند داروهایی مانند مسکن‌های ساده (استامینوفن، ایبوپروفن)، قرص ضد تهوع، داروهای گوارشی (مانند آنتی‌اسیدها)، قرص ضد حساسیت (آنتی‌هیستامین) و پمادهای ضد سوختگی یا ضد درد عضلانی را همراه داشته باشند و البته توصیه می‌شود مصرف هر دارویی با مشورت پزشک پیش از سفر انجام شود.
لعل خاطرنشان کرد: سفر اربعین یک تجربه معنوی بی‌نظیر است. اما حفظ سلامتی در این مسیر اهمیت ویژه‌ای دارد و زائران در صورت مشاهده علائم مشکوک در خود یا دیگران، حتماً از ایستگاه‌های سلامت و امدادی در مسیر کمک بگیرند و در صورت نیاز، از طریق سامانه‌های ارتباطی اورژانس کشور راهنمایی و کمک دریافت کنند.
عبدالرضا پازوکی، دبیر علمی پنجمین کنگره سلامت در اربعین، نیز با تأکید بر اینکه سلامت زائران مسئولیتی علمی و انسانی است، گفت: برخی موکب‌ها بدون مشورت تخصصی، داروهایی را همراه می‌برند که یا مصرف نمی‌شوند یا خارج از اولویت درمانی هستند. وی افزود: داروهایی مانند پماد پیروکسیکام به‌طور غیرضروری و در حجم بالا حمل می‌شود که منجر به اسراف دارویی می‌گردد.
پازوکی با اشاره به ممنوعیت‌های دارویی در مرزها، تأکید کرد که داروهای خاص و دارای محدودیت باید تنها از مسیرهای رسمی مانند هلال‌احمر تأمین شوند و تحت نظارت ویژه مورد استفاده قرار گیرند. وی همچنین خواستار تطبیق مقدار داروها با جمعیت موکب و نیاز واقعی شد.
نظر شما