کابینه لبنان به نخست‌وزیری نواف سلام در اقدامی بحث‌برانگیز با سند آمریکایی‌ها در این خصوص موافقت کرده‌اند. بر اساس این سند، حزب‌الله و گروه‌های مقاومت باید خلع سلاح و ارتش در جنوب لبنان مستقر شود؛ آن هم با جدول زمانی که تا پایان سال جاری میلادی به ارتش تکلیف شده است.
این تصمیم به سرعت با واکنش تند حزب‌الله روبه‌رو شد. در بیانیه‌ای رسمی، این حزب ضمن محکومیت شدید مصوبه کابینه، آن را «بخشی از استراتژی تسلیم کامل» طراحی شده توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی دانست و اعلام کرد: «ما این تصمیم را به گونه‌ای قلمداد خواهیم کرد که انگار وجود ندارد. سلاح خود را تسلیم نخواهیم کرد و با هیچ برنامه‌ای برای اجرای آن همکاری نمی‌کنیم.»
مردم جنوب لبنان هم سکوت نکردند. هزاران نفر از طرفداران مقاومت در ضاحیه جنوبی بیروت و دیگر مناطق، با راهپیمایی شبانه و حرکت‌های موتوری گسترده، مخالفت خود را با طرح خلع سلاح نشان دادند.
این واکنش‌ها ریشه در تجربه تاریخی لبنانی‌ها دارد. در سه دهه گذشته، ارتش لبنان هرگز در برابر تجاوزهای رژیم صهیونیستی نتوانست از تمامیت ارضی این کشور دفاع کند. پس از هر جنگ، با تکیه بر ظرفیت‌های مردمی و جهادی، خانه‌ها و زیرساخت‌ها را بازسازی کرده است. اعتماد عمومی به حزب‌الله نه فقط امنیتی؛ بلکه اجتماعی و سیاسی نیز هست تا جایی که این جریان در انتخابات شهرداری‌ها هم پیروزی قاطعی را بدست آورد.
با این حال تصمیم دولت نواف سلام و جوزف عون یک تغییر خطرناک را رقم می‌زند؛ برهم زدن پیمان طائف. در این پیمان تصریح شده بود همه گروه‌ها باید خلع سلاح شوند، جز مقاومت لبنان که در برابر اسرائیل می‌جنگد. حزب‌الله نیز همواره سلاح خود را فقط متوجه دشمن خارجی کرده و هرگز علیه گروه‌های داخلی استفاده نکرده است. اکنون با تصویب سند آمریکایی، این اصل بنیادین زیر پا گذاشته می‌شود.
ابعاد پنهان این طرح را می‌توان در دو محور اصلی دید:
۱. تأمین امنیت روانی برای رژیم صهیونیستی
با وجود آتش‌بس، ساکنان شمال فلسطین اشغالی هنوز جرئت بازگشت به خانه‌هایشان را ندارند. تل‌آویو و حامیان غربی‌اش می‌دانند تا زمانی که حزب‌الله مسلح باشد، هر لحظه می‌تواند این وضعیت را بر هم بزند. از این رو با فشار سیاسی و اقتصادی بر دولت لبنان، تلاش می‌کنند زمینه بازگشت جمعیت و کاهش مهاجرت معکوس را فراهم کنند.
۲. وابستگی سیاسی و اقتصادی دولت لبنان به غرب
دولت کنونی بقا و رفع تحریم‌ها را در گرو اجرای خواسته‌های واشنگتن می‌بیند؛ اما همان‌طور که تجربه نشان داده، این وعده‌ها سرابی بیش نیست و هدف اصلی، تضعیف بازدارندگی لبنان و ایجاد حاشیه امن برای اسرائیل است. این تصمیم شتاب‌زده با آگاهی قبلی آمریکا از مخالفت قطعی حزب‌الله، بخشی از سناریویی بزرگ‌تر است که لبنان را به سمت مسیری خطرناک سوق خواهد داد.
شیعیان لبنان به خوبی می‌دانند خلع سلاح به معنای بی‌دفاع شدن در برابر رژیم صهیونیستی در جنوب و گروه‌های افراطی سلفی در شرق است. به همین دلیل سال ۲۰۲۶ را می‌توان سالی جنجالی و سرنوشت‌ساز برای لبنان دانست؛ سالی که شعارهایی مانند «نزع سلاح المقاومة» و «حصر السلاح بید الدولة» می‌تواند این کشور را به پرتگاه تنش‌های داخلی یا جنگ‌های خارجی نزدیک کند.
نظر شما