این گروه تاکنون توانسته به یک هویت مهم و قدرتمند در لبنان و منطقه تبدیل شود. اما الگوی کنشگری رژیم صهیونیستی که با کمکهای مستقیم آمریکا در حال شکلگیری است، حزبالله را در یکی از دشوارترین مراحل تاریخی خود قرار داده است. غرب با بهرهگیری از استراتژیهای چندجانبه (از تعامل با سوریه برای حذف تهدیدات وجودی رژیم گرفته تا فشار برای خلع سلاح حزبالله با همکاری آمریکا) تلاش میکند این گروه را تضعیف کرده و محور مقاومت را از هم بپاشد.
قطع مسیر زمینی محور مقاومت
رژیم صهیونیستی پس از تحولات سیاسی و نظامی در سوریه، بهویژه پس از سال ۲۰۲۴، راهبرد خود را برای کاهش تهدیدات وجودی از جانب این کشور تنظیم کرده است. این رژیم با استفاده از خلأ قدرت در سوریه و نفوذ در مناطق مرزی، بهویژه از طریق بلندیهای جولان اشغالی، چندین کیلومتر وارد خاک این کشور شده و منطقه حائل در جبلالشیخ ایجاد کرده است. این اقدام که نقض آشکار قوانین بینالمللی و قطعنامههای سازمان ملل محسوب میشود، با هدف قطع مسیر زمینی ارتباطی میان ایران، حزبالله و سایر گروههای مقاومت انجام گرفته است. این مسیر زمینی که از ایران از طریق عراق و سوریه به لبنان میرسد، برای انتقال تسلیحات، نیرو و منابع لجستیکی به حزبالله حیاتی بوده است.
از طرفی شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی ادعا کرده توافقنامه امنیتی میان دمشق و تلآویو با میانجیگری آمریکا و همکاری کشورهای عربی خلیجفارس بهزودی امضا میشود. بر اساس این گزارش، جولان و مناطق حدفاصل میان دمشق تا سویدا بهعنوان منطقه خالی از سلاح تعیین خواهد شد و سوریه از داشتن سلاحهای راهبردی مانند موشک و سامانههای پدافندی محروم میشود. همچنین در نتیجه این توافق، سوریه متعهد میشود برای بازسازی ارتش اقدامی انجام ندهد. این توافق همچنین شامل ایجاد گذرگاه انسانی میان فلسطین اشغالی و استان سویدا و حمایت اقتصادی آمریکا و کشورهای عربی برای بازسازی سوریه تحت رهبری دولت موقت است. با این حال، وزارت خارجه دولت موقت سوریه این گزارشها را تکذیب کرده و آنها را بیاساس خوانده است، در حالی که برخی منابع از دیدار مقامهای سوری و صهیونیستی در پاریس با میانجیگری آمریکا برای کاهش تنش و بازفعالسازی توافق ۱۹۷۴ خبر دادهاند.
فشار برای خلع سلاح حزبالله با کمک آمریکا
یکی دیگر از محورهای اصلی استراتژی رژیم صهیونیستی، فشار برای خلع سلاح حزبالله از طریق همکاری با ایالات متحده و متحدان غربی است. دولت و ارتش لبنان تحت فشار آمریکا و متحدانش، طرحی را برای خلع سلاح حزبالله تصویب کرده تا از حمایت اقتصادی اروپا، آمریکا، قطر و عربستان سعودی بهرهمند شود. این طرح بخشی از پروژهای گستردهتر برای منزوی کردن ایران و محور مقاومت در منطقه است.رژیم صهیونیستی از طریق نقض مکرر آتشبس با لبنان (بیش از ۳۳۳ مورد نقض از نوامبر ۲۰۲۴) از جمله حملات هوایی، تخریب زیرساختها و جلوگیری از بازگشت آوارگان به جنوب لبنان، تلاش میکند فشار نظامی و سیاسی بر حزبالله را افزایش دهد. این اقدامات با هدف وادار کردن دولت لبنان و میانجیگران بینالمللی به اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ سازمان ملل است که خواستار عقبنشینی نیروهای حزبالله به شمال رودخانه لیتانی و خلع سلاح این گروه است.
مانعتراشی دولت و شهادت فرماندهان ارشد
همزمان حزبالله در داخل لبنان با چالشهای متعددی مواجه است. دولت لبنان که تحت فشارهای غربی و عربی قرار دارد، بهطور فزایندهای با سیاستهای نظامی حزبالله مخالف است. این مخالفت، بهویژه در مذاکرات آتشبس و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱، آشکارتر شده است. برخی مقامهای لبنانی از جمله در شورای امنیت، از نقضهای رژیم صهیونیستی شکایت کردهاند، اما به نظر میرسد تمایل دولت به همکاری با غرب برای دریافت کمکهای اقتصادی، آن را به سمتی سوق داده که فشار بر حزبالله را افزایش دهد.
علاوه بر این، حزبالله در جنگ اخیر خسارات سنگینی در سطح رهبری متحمل شده است. شهادت سید حسن نصرالله و دیگر فرماندهان کلیدی مانند سیدهاشم صفیالدین، ضربه بزرگی به ساختار رهبری این گروه وارد کرده است. این خسارتها، توانایی حزبالله در سازماندهی عملیاتهای نظامی پیچیده و حفظ انسجام داخلی را تضعیف کرده است.
یکی دیگر از چالشهای حزبالله، محاصره توسط گروههای مسلح لبنانی نزدیک به غرب است. این گروهها که از حمایت سیاسی و مالی کشورهای غربی و برخی کشورهای عربی برخوردارند، بهعنوان نیرویی موازی در برابر حزبالله عمل میکنند. این وضعیت، بهویژه در مناطق مرزی و جنوبی لبنان، مقاومت لبنان را در موقعیتی قرار داده که باید در چند جبهه داخلی و خارجی مبارزه کند. این گروهها میتوانند با ایجاد تنشهای داخلی و تضعیف پایگاه اجتماعی حزبالله، به اجرای طرح خلع سلاح این گروه کمک کنند.
در نهایت میتوان گفت حزبالله لبنان در حال حاضر با چالشهای بیسابقهای مواجه است و ماههای آینده، روزهای سرنوشتسازی برای این گروه محسوب میشود. با این حال، حزبالله همچنان با تکیه بر توان نظامی-اقتصادی، نفوذ سیاسی و حمایت پایگاه اجتماعی خود، مقاومت میکند.
نظر شما