بعد، آرام‌آرام پله‌ها را بالا می‌رود؛ نوجوانی، جوانی، تیم ملی، جام‌های آسیایی و در نهایت، سکوهای جهانی. انگار که هر مدال یک مهر است بر شناسنامه‌ تلاش و روزهای سخت و شب‌های بی‌خوابی. اما گاهی افتخار از جنس فلز و رنگ نیست. از جنس نور است. از جنس عهدی‌ است که در دل بسته می‌شود، آنجا که قهرمان، مدال را از گردن باز می‌کند تا به آستان عشق تقدیم کند. این همان جایی است که جهان ‌پهلوان تختی ایستاده بود؛ درست بر قله‌ افتخار و ارادت. و حالا علی میرشکاری، ملی‌پوش فوتبال ساحلی در امتداد همان مسیر ایستاده. با مدال‌هایی که از شن‌های داغ ساحل آغاز شدند و به گنجینه‌ رضوی رسیدند.

از محله‌های بوشهر تا سکوهای جهانی

علی میرشکاری، ملی‌پوش فوتبال ساحلی کشور متولد ۶ اسفند ۱۳۷۵ در شهر بوشهر است؛ شهری که فوتبال ساحلی در آن بخشی از زندگی روزمره مردم محسوب می‌شود. او از همان سال‌های نوجوانی، در میان هم‌محله‌ای‌هایی که بسیاریشان تجربه حضور در این رشته را داشتند، با فوتبال ساحلی آشنا و خیلی زود استعدادش در این عرصه نمایان شد. در ۱۶ سالگی به ‌طور جدی وارد فوتبال ساحلی شد و تنها یک سال بعد، در ۱۷سالگی به تیم ملی دعوت شد. از سال ۱۳۹۳ با پیراهن تیم ملی در رقابت‌های بین‌المللی حضور یافت و در سال ۱۳۹۵ به ترکیب تیم بزرگسالان راه پیدا کرد. از آن زمان، مسیر حرفه‌ای او با افتخارات متعددی همراه بوده است؛ از جمله دو قهرمانی در مسابقات جام بین‌قاره‌ای امارات، کسب مقام سوم در جام جهانی فوتبال ساحلی ۲۰۱۷ و درخشش در رقابت‌های آسیایی ۲۰۲۵ تایلند که با کسب مدال طلا، عنوان آقای گل و بهترین بازیکن مسابقات همراه بود.

عهدی با خورشید هشتم(ع)

اما آنچه مسیر ورزشی علی میرشکاری را متمایز می‌کند، نذری است که پیش از رسیدن به این موفقیت‌ها در دل خود بسته بود؛ نذری که هر افتخار و عنوانی را به حضرت امام رضا(ع) تقدیم کند. همین باور معنوی، به مسیر حرفه‌ای او رنگی متفاوت بخشیده و مدال‌هایش را به نمادهایی از ارادت و ایمان تبدیل کرده است. در مراسمی باشکوه در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع)، علی میرشکاری مدال‌های‌ قهرمانی‌اش را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرد. او در سخنانی صمیمی گفت: «زمانی که هنوز حتی به قهرمانی یا عنوان فردی نرسیده بودم، نذر کردم هر افتخاری در این مسیر حاصل شود، به حضرت امام رضا(ع) تقدیم کنم». این نذر، از دل ارادتی عمیق و ریشه‌دار به امامی بود که از کودکی در دلش جا داشت. نخستین زیارتش در نوجوانی، حوالی ۱۴-۱۳سالگی به مشهد، نقطه آغاز این پیوند معنوی و دلدادگی به خورشید هشتم(ع) بود.
یکی از خاطرات تأثیرگذار میرشکاری، مراسم بدرقه تیم ملی به مسابقات آسیایی تایلند بود. او تعریف کرد: «مداح اهل ‌بیت(ع) و پرچم متبرک امام رضا(ع) در مراسم بدرقه حضور داشتند. مداحی‌ای که خوانده می‌شد، حال و هوای خاصی داشت. حس و حال من کاملاً امام رضایی شده بود. آن لحظه حسابی به دلم نشست. گریه‌ام گرفت. با خودم گفتم این مسیر حکمتی دارد و هر افتخاری که نصیبم شود، باید به امام رئوف(ع) تقدیم کنم». لحظه‌ای که میرشکاری از آن می‌گوید، نقطه عطفی در مسیر قهرمانی او بود زیرا با تمام وجود باور داشت دعای امام رضا(ع) همراهش است.

مدال‌هایی که با عشق تقدیم شدند

در مراسم رسمی اهدای مدال‌ها، چهار افتخار بزرگ به موزه آستان قدس رضوی تقدیم شد؛ مدال برنز جام جهانی ۲۰۲۴ امارات، مدال طلای مسابقات قهرمانی ۲۰۲۵ آسیا – تایلند، جام آقای گل مسابقات آسیایی و جام بهترین بازیکن مسابقات آسیایی. این نخستین بار بود که مدال‌هایی از رشته فوتبال ساحلی به این موزه اهدا می‌شد. عبدالحسین ملک‌جعفریان، رئیس اداره گنجینه‌های موزه مرکزی آستان قدس رضوی این اقدام را ارزشمند و تأثیرگذار دانست و گفت: «موزه آستان قدس رضوی با بیش از ۹۰ سال فعالیت، اکنون بیش از هزار مدال، نشان و جام را در خزانه خود نگهداری می‌کند و از این تعداد، ۳۸۶ مدال در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته‌اند».
امیر خالقی، مدیر ارتباطات آستان قدس رضوی نیز در این مراسم اظهار کرد: «اهدای مدال‌ها و افتخارات به موزه آستان قدس رضوی، نه تنها نام و یاد این عزیزان را برای همیشه جاودانه می‌کند، بلکه به یک سنت حسنه تبدیل شده و با استقبال گسترده‌ای مواجه شده است». او اهدای مدال‌های میرشکاری را نشانه‌ای از عشق و ارادت عمیق به اهل بیت(ع) دانست و ابراز امیدواری کرد این فرهنگ ادامه یابد تا نسل‌های آینده بدانند افتخارآفرینان کشور، نتیجه زحمات خود را به ساحت مقدس امام رضا(ع) تقدیم می‌کنند.

به یاد پایه‌گذار سنت ماندگار وقف افتخار

علی میرشکاری درباره روند پیگیری‌های اداری، استعلام‌ها و هماهنگی‌های لازم برای اهدای مدال‌هایش به موزه آستان قدس رضوی گفت: «این کار برایم مثل دِینی بود که باید ادا می‌شد. خدا را شاکرم که پس از دو سال توانستم این کار را انجام دهم». این جمله گویای عمق باور و تعهدی بوده که در دل این ورزشکار جوان نسبت به امام رضا(ع) شکل گرفته است. شایسته است به بهانه سالروز تولد جهان ‌پهلوان تختی یادی کنیم از او؛ اسطوره‌ای که هم در میدان ورزش و هم در میدان اخلاق و انسانیت پیشتاز بود. تختی نخستین ورزشکاری بود که با وصیت خود، مدال‌هایش را به آستان مقدس امام رضا(ع) تقدیم کرد؛ اقدامی که پایه‌گذار سنت ماندگار وقف افتخار و وقف تلاش شد. از آن زمان تاکنون، ورزشکاران بسیاری با اقتدا به مرام تختی، مدال‌ها و جوایز خود را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده‌اند و علی میرشکاری نیز یکی از همان چهره‌های باایمان و ارادتمند بوده که با افتخار این مسیر را ادامه داده است.

قهرمان زمین فوتبال ساحلی و آسمان ارادت

روایت علی میرشکاری درباره مسیری است که از محله‌های خاکی بوشهر آغاز شد، به سکوهای جهانی رسید و در نهایت به افلاک معنویت پیوند خورد. میرشکاری با مدال‌هایی در دست، قهرمان زمین فوتبال ساحلی و آسمان ارادت است. او مانند ورزشکاران بامرام پیشین نشان داد افتخار وقتی با عشق و ایمان همراه شود، می‌تواند از جنس نور باشد. مدال‌هایی که به موزه آستان قدس رضوی اهدا شدند، سندی هستند از پیوند دل یک جوان با امامی که همیشه همراهش بوده و شاید همین ‌جاست که معنای واقعی قهرمانی روشن می‌شود.