به گزارش قدس آنلاین، این بازیگر باسابقه افزود: در اقتباس بحث دانش و سواد اقتباس‌کننده بسیار مهم است تا بتواند بهترین کیفیت را با توجه به نوع اثر در اقتباسش انجام بدهد. نکته مهم دیگر این است که در بحث اقتباس سوای نویسنده منبع، اقتباس کننده نیز روی اثر کار می کند و کیفیت اثر را با وارد کردن نگاه جدید ارتقا می دهد.

بازیگر سریال‌های «ستایش» و «خاتون» با اشاره به پرداختن به اقتباس ادبی از داستان های معاصر ایرانی مثل «سووشون» افزود: در این باره، نبود نگاه سفارشی بسیار مهم است و رفتن به سراغ رمان های معاصر ایرانی نیز نکته حائز اهمیتی است و اینکه نرگس آبیار به عنوان یک سینماگر زن رفته و رمان یک نویسنده‌ی زن شناخته‌شده را اقتباس کرده، اقدام مهمی است و کمک می کند به اینکه نسل جدیدتر با دانشور و فضای داستان‌نویسی او آشنا گردند.

قربان نجفی که خود با اقتباس از «باغ آلبالو»ی چخوف فیلمی با عنوان «فصل ماهی سفید» را ساخته، بیان داشت: اقتباس در عین اینکه باید وامدار رمان یا داستان منبع باشد حتما باید رنگ و بو و یا جهان بینی کارگردان سازنده‌ی اقتباس را هم در خود داشته باشد و این گونه است که یک اثر هنری تازه خلق میگردد.

این بازیگر که خود اصالتی شیرازی دارد تاکید کرد: در رمان سووشون با توجه به نظامی بودن برادر سیمین دانشور، ایشان تصویر متفاوت و دیگری را سوای خوب و یا بد بودنش از نقش نظامی ها در سامان دهی ایلات و مستقر کردنشان در دوران دهه بیست و سی ارائه می کند و به نظرم به آنها بُعد قهرمانی داده است. تصویری متفاوت که با تصویری که از نظامیان این دوران در فیلمها و سریال های دیگر که عموما خاکستری است، فرق دارد. اینها ویژگی‌هایی است که گویا در روایت عین به عین به سریال هم راه یافته و حالا در کنار آن خط و خطوط ضدّانگلیسی کار شاهد تصاویری تازه تر از نظامیان و خان های ایلیاتی هم هستیم.

بازیگر فیلمهای «سایه به سایه» و «فصل پنجم» ابراز امیدواری کرد: باید شاهد باشیم که در آینده بیشتر از اینها بر روی اقتباس از داستان ها و رمان های نامدار کار شود چون فضای سریال سازی ما به یک رفرم نیاز دارد و همان طور که سینمای موج نو از دل اقتباس از امثال ساعدی و گلشیری و چوبک و... متولد شد حالا در سریال سازی نیز اقتباس میتواند باعث بهبود اوضاع شود.

لازم به ذکر است سریال «سووشون» اولین اقتباس از رمان سیمین دانشور محصول نماوا را نرگس آبیار به تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی ساخته با داستانی در بستر تاریخ و متاثر از رخدادهای سیاسی-اجتماعی معاصر ایران.