جمعی از استادان و اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی در نامه‌ای خطاب به مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور و رئیس شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، نسبت به مصوبه افزایش سقف سنی پذیرش دانشجومعلمان به ۳۰ سال هشدار دادند و تأکید کردند که چنین تصمیمی، برخلاف اصول علمی، تربیتی و مطالبات رهبر معظم انقلاب است و کیفیت تربیت معلم را قربانی سیاست‌گذاری‌های نادرست می‌کند.
در متن این نامه خطاب به رئیس‌جمهور آمده است: «إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَةِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْءٍ قَبِلَتْهُ»؛ همانا قلب نوجوان مانند زمین خالی است که هر بذری در آن افکنده شود، آن را می‌پذیرد. (بخشی از نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)احتراماً، همان گونه که مستحضرید، در سال‌های گذشته سقف سنی پذیرش دانشجومعلم در دانشگاه‌های تربیت‌معلم، یک‌بار از ۲۲ سال به ۲۴ سال افزایش‌یافته بود. بااین‌حال، اخیراً بنا به درخواست وزارت آموزش‌وپرورش، در حالی که بیش از ده ماه بحث و بررسی در کمیسیون معین شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به طول انجامیده بود و مخالفت‌های کارشناسی گسترده‌ای وجود داشت، بار دیگر مصوبه ای در این کمیسیون برای افزایش سقف سنی پذیرش دانشجومعلم در دانشگاه فرهنگیان به سقف ۳۰ سال به تصویب رسیده است!
ما جمعی از استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی که مسئولیت خطیر تربیت مربیان و معلمان کشور را بر عهده داریم، بر اساس مبانی علمی، پژوهشی و تجربی معتقدیم این تصمیم بنا به دلایل متعدد، نه‌تنها موجب بهبود وضعیت دانشگاه نخواهد شد که تبعات جدی و منفی برای نظام تربیت معلم کشور به همراه خواهد داشت و خلاف مطالبات صریح رهبر معظم انقلاب اسلامی(حفظه‌الله) مبنی بر ضرورت ارتقاء کیفیت تربیت معلم است.
اهم دلایل مخالفت به شرح زیر است:
۱-عدم توجه به تفاوت‌های استخدام معلم و دانشجومعلم: پذیرش دانشجومعلم در دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی، تنها فرآیندی برای استخدام معلم نیست که فرآیندی تربیتی و نیازمند بسترهای لازم از جمله؛ سن مناسب دانشجومعلم جهت ورود به این دانشگاه شبانه‌روزی است. تجربه‌های علمی و مطالعات روان شناختی نشان می‌دهد که بهترین بازه سنی برای شکل گیری هویت حرفه‌ای، اجتماعی و تربیتی معلم، ۱۸ تا ۲۴ سالگی است؛ سنی که فرد روحیاتی انعطاف پذیر دارد و ذهن و جانش آماده یادگیری عمیق و زیست تربیتی است. بر این اساس، افزایش سقف سنی موجب ورود دانشجومعلمانی با سنین بالاتر و در نتیجه کاهش کارآمدی فرآیندهای تربیتی و هویتی دانشگاه و خروجی‌های آن خواهد شد. تأثیرگذاری بی بدیل همسالان در فرایند تربیت و رشد خلاقیت، از اصول بدیهی تربیتی است که در دوره دانشجومعلمی، بر اساس ساحت‌های شش‌گانه سند تحول بنیادین، دنبال می‌شود.
２- نادیده گرفتن زیست تربیتی و فضای شبانه‌روزی دانشگاه فرهنگیان: دانشگاه فرهنگیان، به‌دلیل ماهیت شبانه‌روزی خود، مبتنی بر یک زیست تربیتی تمام وقت طراحی شده است؛ زیستی که لازمه آن حضور دانشجومعلمان جوان و انعطاف‌پذیر در محیطی هم‌سالانه و هم‌نسلان است. در حال حاضر نیز، به دلیل افزایش ظرفیت‌های پذیرش و محدودیت‌های زیرساختی و مالی، برنامه‌های فرهنگی و تربیتی دانشگاه با چالش‌های جدی مواجه‌اند. ورود افراد با سنین بالاتر، این تعارض را تشدید می‌کند و موجب تضعیف کارآمدی برنامه‌های فرهنگی و تربیتی و در نهایت کاهش کیفیت خروجی دانشگاه خواهد شد.
３) نادیده گرفتن ضرورت پشتوانه کارشناسی و پژوهشی در تصمیم‌گیری‌های کلان: سیاست‌گذاری در نظام مسائل آموزش و پرورش؛ به‌ویژه تربیت معلم، نیازمند بهره‌گیری از تحلیل‌های کارشناسی و پژوهشی و مشورت با صاحب نظران دلسوز است. عدم توجه به این الزامات در ماجرای افزایش سقف سنی دانشگاه فرهنگیان، خطری است که ممکن است به سایر حوزه‌های سیاست‌گذاری در آموزش و پرورش نیز سرایت کند و الگویی ناصحیح برای تصمیم‌گیرندگان آینده ایجاد نماید.با توجه به دلایل فوق و همچنین برگزاری سالیانه آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش که سقف سنی شرکت در آن به ۴۵ سال نیز می‌رسد، از جناب عالی و اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی که همواره با دوراندیشی و اهتمام به ارتقای کیفیت تربیت معلم در کشور، تصمیمات مطلوبی اتخاذ می‌کنند، تقاضا داریم ضمن رد مصوبه کمیسیون معین شورا، بر سقف سنی ۲۴ سال و لزوم تفکیک سن استخدام و تربیت معلم تأکید فرمایید.
نظر شما