در صحن بزرگ و باشکوه پیامبر اعظم(ص) حرم مطهر رضوی، جایی کوچک و سبز رنگ هست که چشم را می‌گیرد و دل را می‌برد.

ز کودکی خادم این تبار محترمیم
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

کنار ستون پانزدهم، روبه‌روی باب‌الجواد(ع)، قدم‌هایم را آهسته‌تر می‌کنم. صدای همهمه‌ای کودکانه، خنده‌هایی از ته دل و شربت‌هایی که با احترام و ادب در دست‌های کوچک توزیع می‌شوند، من را به سمت «شربت‌خانه کودک امام جواد(ع)» می‌کشاند. همان جایی که خادمان کوچک، با لباس‌هایی شبیه بزرگ‌ترها، در حال خدمت‌اند.

خادمان کوچک، دل‌های بزرگ

شربت‌خانه کودک امام جواد(ع) برای نخستین بار در دهه پایانی ماه صفر، به همت رواق کودک حرم مطهر رضوی برپا شد. فضایی شبیه سقاخانه، اما با رنگ سبز و سردرهایی که با خط کودکانه نام ائمه(ع) را بر خود دارند، «یا امام حسن(ع)»، «یا رسول‌الله(ص)»، «یا امام رضا(ع)» و در نهایت «شربت‌خانه امام جواد(ع)». اینجا، کودکان علاوه بر پذیرایی، نظم می‌دهند، خوشامد می‌گویند و با ادب و احترام، فرهنگ خدمت را تمرین می‌کنند. در پنج روز نخست این طرح، بیش از ۸۵ هزار لیوان شربت میان زائران خردسال توزیع شد. اما آنچه این تجربه را متمایز می‌کند، حس معنوی و افتخار خادمی بوده که در دل کودکان جوانه زده است.

صدای روایت کودکانه از خدمت

محمدعلی، نه‌ساله با چشمانی درخشان و لباسی مرتب، می‌گوید: «بابام خادم حرم مطهر است و من هم همیشه دوست داشتم یک روزی خادم حرم منور بشوم. دوست دارم خوش‌اخلاق باشم، با احترام شربت دست زائران بدهم، مرتب باشم و مثل خادم‌های بزرگ همیشه مهربان رفتار کنم». محمدمهدی، یازده ساله با هیجان از ثبت‌نامش در رواق کودک می‌گوید: «من و محمدحسن، برادر کوچک‌ترم را مامانم ثبت‌نام کرد برای شربتخانه، ما اینجا کنار هم لباس‌هایمان شبیه به هم است و راستش دیشب که می‌دانستیم می‌خواهیم بیاییم حرم مطهر، در خانه لباس‌های شبیه به هم پوشیدیم و اینجا بودن را تمرین کردیم». محمدحسن، هشت ساله امسال به کلاس سوم می‌رود، با جدیت یک گوشه ایستاده و می‌گوید: «این صحن خیلی بزرگ است و آدم‌ها مدام می‌آیند و می‌روند و من و دوستان جدیدم به آن‌ها خدمت می‌کنیم. امام رضا(ع) ما را دوست دارد چون دعای من را دید و حالا من هم خادم او شده‌ام».
محمدرضا، هشت ساله با تلفظ‌های بامزه‌اش دل همه را می‌برد و می‌گوید: من همیشه نقاشی حرم مطهر امام رضا(ع) را می‌کشیدم و فکر می‌کردم باید بزرگ شوم تا خادم شوم اما حالا مثل آدم بزرگ‌ها لباس خادمی پوشیده‌ام و خیلی خوشحالم».

ادامه مسیر در ایام وحدت

هدف اصلی شربتخانه امام جواد(ع)، تربیت نسلی متعهد و پیوند خورده با سیره اهل ‌بیت(ع) است. کودکان در این فضا، شادی کودکانه را تجربه کرده و حس مسئولیت، ادب و معنویت را نیز درک می‌کنند. والدین بسیاری، حضور فرزندانشان در این خدمت را تجربه‌ای بی‌نظیر دانسته‌اند؛ تجربه‌ای که در کنار شیرینی شربت، طعم عشق و افتخار دارد.
با استقبال گسترده از این طرح، شربت‌خانه کودک امام جواد(ع) در ایام هفته وحدت و سالروز میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق(ع) نیز ادامه یافت. در دو شب ۱۸ و ۱۹ شهریور ماه، از ساعت ۱۶ تا ۲۲، کودکان بار دیگر لباس خدمت پوشیدند و با ادب و احترام، از زائران امام رضا(ع) پذیرایی کردند.

لباس خدمت، ردای افتخار

لباس‌های خادمان کوچک، ساده و بامعناست. روپوش‌های سبز رنگ و سربندهای قرمز که روی پیشانی‌شان بسته‌اند، نماد خدمت و نشانه‌ای از ارادت است. کودکان با دقت لباسشان را مرتب می‌کنند، سربندشان را صاف می‌کنند و با نگاهی پر از غرور، لیوان‌های شربت را در دست می‌گیرند. انگار که این لباس‌ها برایشان هویتی‌ است که با نام امام رضا(ع) گره خورده است.
یکی از مادران که فرزندش در شربت‌خانه خدمت می‌کند، می‌گوید: «پسرم از وقتی لباس خادمی پوشیده، رفتارش انگار تغییر کرده است. باادب‌تر و مسئولیت‌پذیرتر رفتار می‌کند. این تجربه برایش مثل یک کلاس تربیتی بود». بسیاری از کودکان، پیش از حضور در شربت‌خانه، در خانه تمرین کرده‌اند. محمدعماد و امیرمحمد دو برادر، با افتخار می‌گویند: «ما در خانه تمرین کردیم. مامان در سینی برایمان لیوان گذاشت، ما سلام کردیم، تعارف کردیم و سعی کردیم یاد بگیریم. حالا اینجا همان کارها را انجام می‌دهیم، ولی واقعی‌تر، چون برای زائرهاست». این تمرین‌ها برای کودکان، آمادگی فیزیکی و آمادگی روحی برای خدمت ایجاد کرده است. آن‌ها یاد گرفته‌اند علاوه بر پذیرایی، لبخند، ادب و احترام هم بخشی از خدمت است.

شربت‌خانه، مدرسه‌ای برای تربیت معنوی

شربت‌خانه کودک امام جواد(ع) را می‌توان مدرسه‌ای کوچک و عمیق دانست، مدرسه‌ای که در آن کودکان با مفاهیم خدمت، ادب، مسئولیت‌پذیری و عشق به اهل ‌بیت(ع) آشنا می‌شوند. اینجا، هیچ درسی روی تخته نوشته نمی‌شود اما هر لحظه‌اش، درسی از زندگی است. یکی از خادمان کودک می‌گوید: «من وقتی شربت به دست زائران می‌دهم، حس می‌کنم امام رضا(ع) دارد من را نگاه می‌کند و بعد خوشحال می‌شوم کاری می‌کنم که امامم دوست دارد». این طرح که در ایام ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق(ع) ادامه یافت، پیوند کودکان با سیره اهل ‌بیت(ع) را عمیق‌تر کرد. در شب‌های وحدت، صدای کودکان در صحن پیامبر اعظم(ص) طنین‌انداز بود؛ صدایی که با «سلام علیکم» و «بفرمایید شربت» همراه بود و دل زائران را گرم می‌کرد.

خاطره‌ای شیرین، آینده‌ای روشن

شربت‌خانه کودک امام جواد(ع) یک ابتکار فرهنگی و یک تجربه تربیتی و معنوی است که در دل کودکان نقش می‌بندد. اینجا، کودکان یاد می‌گیرند که خدمت، افتخار است، ادب، زیبایی است و عشق به امام(ع) می‌تواند از سنین پایین شکوفا شود.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

حرم مطهر رضوی

کاظمین

کربلا

مسجدالنبی

مسجدالحرام

حرم حضرت معصومه

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha