این شعار وحدت‌بخش که از سوی رهبر حکیم انقلاب، آیت‌الله العظمی خامنه‌ای مطرح شده است، به‌عنوان سپری تعیین‌کننده در برابر تفرقه‌افکنی و نسخه‌ای راه‌گشا برای پیشروی در مسیر مقاومت و تمدن نوین اسلامی معرفی می‌شود. در ادامه، سخنان آیت‌الله سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری درباره ابعاد دینی، سیاسی و اجتماعی این اتحاد را می‌خوانید.

وحدت؛ فرمان آسمانی

وحدت و اتحاد از قوانین الهی و مشترک مورد اتفاق در میان همه ادیان توحیدی است. خداوند متعال، اتحاد و پرهیز از تفرقه، یعنی تک‌صدایی و پرهیز از چندصدایی را در جامعه توحیدی به عنوان یک قانون الهی قرار داده است. از این رو، مأموریت مشترک همه انبیای الهی این بوده که «أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ» همه در یک صف متحد برای اقامه دین الهی و پرهیز از تفرقه و چندگانگی تلاش کنید.
این قانون مشترک همه ادیان الهی است، چنان‌که در ابتدای همین آیه آمده است «ما به ابراهیم، موسی، عیسی و به تو ای پیامبر وصیت کردیم مأموریت همه شما این است که دین را اقامه کنید و در آن تفرقه نیندازید». پس نکته اول این است اتحاد، قانونی الهی و مشترک در میان همه ادیان توحیدی است.
پرهیز از تفرقه در حقیقت روی دوم سکه اتحاد است. اتحاد سکه دورویی است که یک روی آن وحدت، انسجام و یک‌صدایی جامعه توحیدی و روی دیگرش پرهیز از تفرقه است. این دو روی سکه وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند و در یک صفحه باشند، آن سکه ارزشمند و قیمتی می‌شود. قرآن کریم این قانون را به نقل از همه ادیان توحیدی بیان کرده و خود قرآن نیز قانونی را که از سوی خدای متعال وضع فرموده، تکرار و امضای همین قانون است؛ یعنی این قانون آن‌قدر ارزشمند و محکم است که اسلام نیز آن را دوباره امضا کرده است: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا» ریسمان الهی همان قرآن و توحید الهی است.

اتحاد؛ رمز تمدن نوین اسلامی

بنابراین می‌توان گفت اتحاد، قانونی برای شکل‌گیری امت واحده است. اگر سخن از امت اسلامی و امت واحد به میان می‌آید، آنچه می‌تواند زمینه را فراهم کرده یا شرط ایجاد این امت اسلامی و امت واحده باشد، این است که امت اسلامی نخست متحد باشد و دوم، اتحاد در میان همه پیروان ادیان توحیدی قرار گیرد. وقتی متحد شدیم، گویی یک پیکر هستیم، اگرچه اعضای گوناگونی وجود دارد و هر کسی وظیفه و کار خود را انجام می‌دهد. اینکه ادیان مختلف باورهای شخصی داشته و مذاهب گوناگون باورهای فقهی متفاوت دارند، منافاتی با اتحاد امت اسلامی و امت توحیدی ندارد. این‌ موارد سر جای خود محفوظ است، اما در کنار این، امت در یک صف واحد قرار می‌گیرد تا بتواند قدم به جلو بردارد؛ زیرا امت اسلامی در مسیر تحقق تمدن نوین اسلامی است. اوج تمدن نوین اسلامی در دوره مهدویت است، اما در مسیر رسیدن به مهدویت، این امت اسلامی باید زمینه‌های تمدن اسلامی را شکل داده و آن را محقق کند.
‏ما در عصری هستیم که با اقدامات جدیدی از سوی دشمنان مواجهیم و نیازمند آنیم راهبردها و تاکتیک‌های جدیدی نیز در تحقق تمدن اسلامی ایجاد کنیم. اتحاد، راهبردی است که از دوره پیامبر اسلام(ص) تا رسیدن به تمدن نوین اسلامی و اوج آن در دوره مهدویت، همواره مورد تأکید بوده است. این اتحاد، همان اتحاد مقدس است؛ یعنی اتحادی که خدا آن را پسندیده است. در مقابل، اتحادی که میان دشمنان شکل می‌گیرد که بهتر است توطئه دشمنان نامیده شود؛ یک توطئه واحد و مشترک یا معامله مشترکی است که میان دشمنان رخ می‌دهد، کما اینکه امروز نیز در میان برخی از دشمنان ما، همچون اسرائیل، استکبار جهانی آمریکا و اعوان و انصارشان، چنین توطئه مشترکی را مشاهده می‌کنیم که جبهه‌ای را تشکیل داده‌اند. اما اگر این مفهوم در فرهنگ توحیدی اسلام باشد، اتحاد مقدس نامیده می‌شود. لذا ما اجازه نداریم کلمه اتحاد را درباره یک توطئه مشترک دشمنان به کار ببریم، بلکه این یک مفهوم اسلامی، قرآنی و توحیدی است که باید در این مسیر قرار گیرد. آنچه رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود درباره اتحاد مقدس فرمودند و این واژه را وارد فرهنگ سیاسی جمهوری اسلامی ایران کردند، در حقیقت بازخوانی همان فرهنگ قرآنی و همان فرهنگ وحدت، انسجام و اتحادی است که در قرآن کریم وجود دارد.
ملت ما، همان‌طور که رهبر حکیم انقلاب اشاره فرمودند، با دارا بودن مراتب مختلف مذهبی و اعتقادی و حتی با باورهای سیاسی و اجتماعی متفاوت، در یک جبهه قرار گرفتند. شهید مطهری(ره) وقتی سخن از وحدت به میان می‌آورد، می‌فرماید: وحدت ما، وحدت جبهه‌ای است؛ یعنی ما یک جبهه در برابر جبهه واحد کفر تشکیل می‌دهیم تا بتوانیم از برکات آن استفاده کرده و این نکته را در جامعه پیاده کنیم.

ولایت؛ محور اتحاد مقدس

بنابراین آنچه در روایات درباره تعامل میان شیعه و سنی وآنچه در قرآن درباره مسیحیت و برخی از ادیان گفته شده، همه برای این است که این جامعه توحیدی در یک مسیر قرار گیرد. اگر امروز می‌توانستیم شاهد باشیم همه ملت‌ها با گرایش‌های گوناگون در یک جبهه قرار بگیرند، هرگز شاهد فجایع غزه نبودیم و دشمن نمی‌توانست به خود اجازه دهد چنین ظلم و جنایاتی را انجام دهد. این نشانه آن است که اتحاد ما هنوز در دنیا تحقق پیدا نکرده و به آن اتحاد مقدس نرسیده‌ایم. اتحاد مقدس طبق آنچه قرآن کریم بیان می‌کند، ضامن بقای جامعه توحیدی و نیز قدم برداشتن به سوی رسیدن به قله تمدن نوین اسلامی است. این همان چیزی است که رهبر معظم انقلاب به عنوان سپر محکم در برابر دشمنان بیان فرمودند.
امروز که در مرحله مقاومت اسلامی و در تلاش برای حرکت به سوی تمدن نوین اسلامی هستیم، راه رسیدن یا راهبرد رسیدن محور مقاومت و جمهوری اسلامی به قله تمدن نوین اسلامی تنها همان اتحادی است که هم قرآن بر آن تأکید کرده، هم در روایات اسلامی به آن توجه شده و هم یک نیاز اجتماعی و سیاسی امروز است. یعنی علاوه بر اینکه یک باور اعتقادی است، یک ضرورت سیاسی و اجتماعی برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی و مسیر رشد جامعه اسلامی است. این اتحاد همواره بر محور ولایت بوده است. دستور قرآن به ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع) و پیامبر ما(ص) و به همه به عنوان اولیا و ولی‌الله، بر محوریت اقامه دین و اتحاد صورت می‌گیرد. امروز نیز در دوران غیبت، اتحاد در جامعه بر محوریت ولایت است؛ یعنی با وجود گرایش‌های سیاسی و حتی فعالیت‌های سیاسی موجود در جامعه، اگر بر محور ولایت قدم برداریم، به‌خصوص وقتی دشمن ما را زیر نظر دارد و به ضعف، ناتوانی، تفرقه و اختلافات میان ما چشم دوخته است، اجازه نداریم به این اختلافات دامن بزنیم. اگر اختلافی هم وجود دارد، فرصت تسویه‌حسابش امروز نیست. امروز فرصتی است که انسان برای رسیدن به آن قله قدم بردارد. لذا باید همه در خانواده، جامعه، کوچه و خیابان، مرکز، اداره و مؤسسه خود، دست به دست هم بدهیم تا بتوانیم این فرمان رهبر معظم انقلاب را که برداشت من این است این اتحاد مقدس امروز یک فرمان عمومی برای استقرار نظام جمهوری اسلامی در مسیر تمدن نوین اسلامی است، به عنوان سربازان جامعه فرمانبری کنیم.
در نظر داشته باشیم مخاطبان اتحاد مقدس اگر چه عموم هستند اما مؤثرین اصل در این داستان، خود مسئولانی هستند که در حکومت و نظام جمهوری اسلامی در حال تلاش‌اند؛ زیرا صدای مسئولان در صدای مردم تأثیرگذار است. اگر صدای مسئولان، صدای همراه با اتحاد باشد، صدای مردم نیز متحد خواهد شد. اما اگر صدای مسئولان، صدای همراه با تفرقه، موضع‌گیری‌های چندگانه و دامن زدن به تفرقه‌ها یا اختلافات سیاسی یا طرح مسائل غیرضروری باشد، زمانه را تغییر می‌دهد.
همچنان که امیرالمؤمنین(ع) در روایتی فرموده‌اند: «إِذَا تَغَیَّرَتْ نِیَّةُ اَلسُّلْطَانِ تَغَیَّرَ فَسَدَ اَلزَّمَان»؛ هر گاه نیت پادشاه تغییر کند، روزگار نیز تغییر یابد. این تأثیرگذاری در جامعه وجود دارد و مسئولان، رؤسای قوا و همه احزاب سیاسی باید به این نکته توجه کنند. در مقطعی هستیم که نسخه نجات‌بخش و پیشرو که می‌تواند ما را از هر گزندی در امان بدارد و قدم‌های ما را استوارتر و سرعت پیشرفت ما را به سوی قله بیشتر کند، «اتحاد مقدس» است.