در حالی که فصل تعطیلات تابستانی به پایان می‌رسد، والدین با یک واقعیت روبرو هستند، اینکه تأمین نیازهای آموزشی فرزندانشان، دیگر یک هزینه عادی نیست، بلکه به یک چالش طاقت‌فرسا تبدیل شده است. این وضعیت، که فراتر از یک مسئله مالی ساده است، ریشه‌های عمیقی در سلامت روان جامعه، عدالت اجتماعی و آینده نسل ما دارد.
سال تحصیلی جدید، با خود مجموعه‌ای از الزامات اجتناب‌ناپذیر را به همراه دارد. تهیه لوازم‌التحریر، لباس فرم، کیف و کفش، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. در شرایطی که قدرت خرید هر روز کاهش می‌یابد، بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین این نیازهای اولیه، بهای سنگینی می‌پردازند.
این تکاپوی مالی، یک اضطراب خاموش را در میان والدین ایجاد می‌کند؛ اضطرابی که نه تنها بر روابط خانوادگی تأثیر می‌گذارد، بلکه مستقیماً به کودکان منتقل می‌شود. کودکی که از کمبودهای مالی خانواده خود آگاه است، ممکن است با احساس شرم، ناکافی بودن و محرومیت روبرو شود.
این احساسات، سنگینی روانی بزرگی بر دوش او می‌گذارند و می‌توانند به کاهش اعتماد به نفس و افت تحصیلی منجر شوند. به این ترتیب، نابرابری‌های اقتصادی از همان دوران کودکی، در روح و ذهن دانش‌آموزان ریشه می‌دوانند.
در چنین شرایطی، انتظار می‌رود که دولت و نهادهای مسئول، با درک عمیق از ابعاد اجتماعی این بحران، گام‌های عملی و فوری بردارند. اقداماتی که بتواند بخشی از این بار سنگین را از دوش خانواده‌ها بردارد، نه یک لطف، بلکه یک وظیفه است.
پرداخت حقوق زودتر از موعد: همان‌طور که پرداخت حقوق اسفند ماه به عنوان یک اقدام حمایتی برای نوروز نهادینه شده، پرداخت حقوق در نیمه اول شهریور می‌تواند به خانواده‌ها کمک کند تا هزینه‌های مربوط به مهر را با آرامش بیشتری مدیریت کنند.
ایجاد نمایشگاه‌های فروش مستقیم: برگزاری نمایشگاه‌های عرضه مستقیم کالا با قیمت‌های کنترل‌شده و نظارت کیفی دقیق، می‌تواند واسطه‌ها را حذف کرده و اقلام ضروری را با قیمت‌های منصفانه به دست مصرف‌کنندگان برساند. این نمایشگاه‌ها باید در مناطق پرجمعیت و با دسترسی آسان دایر شوند.
تخصیص بن خرید هوشمند: دولت می‌تواند با همکاری سازمان‌های حمایتی و کارفرمایی، بن‌های خرید اعتباری را به خانواده‌های کم‌درآمد اختصاص دهد. این بن‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که صرفاً برای خرید اقلام آموزشی و ضروری مدرسه قابل استفاده باشند و از هدررفت منابع جلوگیری کنند.
بسته‌های حمایتی هدفمند: توزیع بسته‌های حمایتی شامل نوشت‌افزار، کیف و لباس فرم به صورت رایگان یا با قیمت بسیار پایین، اقدامی مؤثر برای تضمین دسترسی برابر به امکانات آموزشی است. این اقدام، به ویژه برای دانش‌آموزان مناطق محروم
آموزش و پرورش، تنها به معنای یادگیری و کسب دانش نیست، بلکه زیربنای ساختن آینده یک جامعه است. وقتی دانش‌آموزی به دلیل نداشتن یک کیف یا یک مداد، احساس شرم می‌کند، این حق بنیادین او پایمال می‌شود. سرمایه‌گذاری در آموزش، سرمایه‌گذاری در فردای روشن یک ملت است. اگر سیاست‌گذاران نتوانند ساده‌ترین نیازهای آموزشی را تأمین کنند، این میراث ارزشمند به خطر می‌افتد.
اکنون زمان آن است که نگاهی به واقعیت‌های جامعه بیندازیم و با درکی عمیق از رنج‌های مردم، گام‌های عملی برای حمایت از آینده فرزندان این سرزمین برداریم. هر قلمی که خریداری می‌شود، هر کیفی که بر دوش دانش‌آموزی قرار می‌گیرد، بذری از امید است که باید آن را آبیاری کرد، نه اینکه خشکاند.
نظر شما