ما در همین ستون بارها از وضعیت زندانیان ایرانی در ترکمنستان نوشته ایم. یکی از این زندانیان فرزند سفیر سابق ایران در این کشور بود. پدر ایشان تلاشهای بسیاری کرد.

زندانیان ایرانی در ترکمنستان  و گشایش خط آهن
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

رئیس جمهور را دید، وزیر خارجه را و... بارها من نیز در تمام این مراحل تلفنی با ایشان در  تماس بودم. ایشان تأکید بر نکته جالبی داشت: می گفت: ماجرای راه آهن گلستان به ترکمنستان برای «عشق آباد» بسیار مهم است. تهران باید از این مسأله استفاده کند و انبوه زندانیان بی گناه ایرانی را پیش از راه افتادن این خط ترانزیتی آزاد کند. حتی می‌تواند آن را منوط به حل این مشکل نماید. هر چه بود، چند هفته پیش فرزند این بزرگوار آزاد شد. اما هیچ اثری از تغییر در وضعیت بقیه زندانیان نیست در حالی که جناب آقای روحانی طی سفر به گلستان با افتخار از راه اندازی این خط آهن گفتند، که البته افتخار هم دارد، اما در این میان هیچ سخنی از خانواده‌های رنج کشیده و مستأصل این زندانیان به میان نیامد. حال آنکه برای افتتاح این مسیر ترانزیتی رئیس جمهور ترکمنستان نیز به ایران و گرگان آمده و بی شک بهترین زمان برای حل این مشکل بود.

مردم ما فهمیده و دانایند. آنها می بینند که مثلاً کشوری مانند کانادا به خاطر زندانی شدن و مرگ یک تبعه دو ملیتی‌اش که ایرانی هم بوده در کشور ما و به تعبیری کشور خودش، چه جنجالی به راه انداخته و حتی سفارتشان را سالهاست در تهران تعطیل کرده اند. اما حیرتا که صدها ایرانی که به اذعان خود مسؤولان ما اغلب آنها بی گناه هستند و با دسیسه زندانی شده اند، سالهاست در چنگ همسایه شمالی ما اسیرند. برخی بر اثر وضعیت هولناک زندانهای آنجا مرده اند و با این حال مسؤولان ما فقط تماشاگرند و به جای عمل، تنها حرف می زنند. آیا این است ارزش و اعتباری که یک تبعه ایرانی باید در بیرون از کشور خودش داشته باشد؟

با کمال تأسف پس از آزادی فرزند سفیر سابق ما در ترکمنستان که البته ایشان هم بی گناه و به دلایل واهی در آنجا زندانی شده و بسیار هم زجر کشید، گویا تمام آبها از آسیاب افتاده و مسؤولان ما بقیه را فراموش کرده اند. این رفتار، یک تحقیر ملی را به دنبال دارد. از بستگان من کسی در ترکمنستان زندانی نیست، اما وقتی این خبرها را می‌شنوم بخدا خجالت می کشم و شرم می‌کنم. چطور به یک کشور کوچک همسایه که مدعی روابط برادرانه با ماست اجازه می دهیم تا این حد ما را تحقیر کند و ما را بازی دهد و آن وقت مدعی هستیم می‌خواهیم مقابل شش کشور قلدر جهان بایستیم؟ خانواده های این زندانیان که اغلب سالهاست بلاتکلیف در آنجا محبوسند شرایط بدی دارند آنها و تمام مردم ایران این رفتار خجالت آور مسؤولان و دولتمردان ما را در بی توجهی به اتباع مظلوم این سرزمین هرگز نخواهند بخشید.

برچسب‌ها

حرم مطهر رضوی

کاظمین

کربلا

مسجدالنبی

مسجدالحرام

حرم حضرت معصومه

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • vahid IR ۱۸:۵۰ - ۱۳۹۳/۰۹/۱۵
    0 0
    سلام.پدر من 5 سال است که بی گناه در ترکمنستان زندانی می باشد. تمامی مدارک دال بر بی گناهی پدرم موجود است. بی گناهی او در دادگاه انقلاب ثابت شده است.من نمی دانم چگونه با آقای جعفریان ارتباط برقرار کنیم.خواهش می کنم با ما تماس بگیرید تا مدارک را به شما ارائه دهیم.جان پدر من در خطر می باشد.خواهشا کمک کنید. شماره تماس :01132296562-09113124245
  • محدثه IR ۰۰:۱۳ - ۱۳۹۳/۰۹/۱۷
    0 0
    سلام پدر من يک سال است در زندان ترکمنستان بسر ميبرد بخاطر شکنجههايي که بهايشان وارد شده توسط بازپرس پرونده مجبور به اعتراف دروغ شده اند کسي پاسخگو نيست خواهش ميکنم به داد ما برسيد
  • mehdi IR ۰۹:۳۹ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۱
    0 0
    باسلام و ممنون ازلطف شما.پدرم یکی اززندانیان بیگناه،واقعا بیگناهی است که درزندان ترکمنستان بسر می برد.که ااین موضوع هم ما و هم خودش به شدت رنج می برد چون بیگناه باشی ودرآنجا بمانی قابل تحمل نیست.اینکه اینقدرازکلمه بیگناهی استفاده میکنم این است که مارای دادگاه انقلاب ومدارک کتبی مبنی بر بیگناهیش داریم و تمامی این مدارک دروزارت امور خارجه و جای دیگر موجود می باشدو همه خانواده امیرقلی پور را می شناسند.از شما هم عاجزانه و حقیرانه خواهش میکنم این موضوع رابیشتر رسانه ای کنید و اگر مقام ویا مسئولی رامی شناسید که به مادراین امریاری کند،در صورت نیاز به این مدارک آنها رابرای شما ارسال کنیمچون پدرم بیماری بسیار سختی دارد و جانش در خطر است.ازآقایان و نمایندگان مجلس هم خواهش میکنم لایحه انتقال محکومین را هر چه سریعتر تصویب کنند و تعلل و کوتاهی نکنند.چون از لحاظ روحی و جسمی فشار زیادی برآنهاست باتشکر