موشک‌هایی که اهداف راهبردی همچون فرودگاه بن‌گوریون، مراکز بیولوژیکی و تأسیسات جایگزین فرماندهی را به‌طور مستقیم هدف گرفتند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، رژیم صهیونیستی با اعمال سانسور شدید، از انتشار هرگونه تصویر یا گزارش مربوط به این نقاط مهم خودداری کرده و هیچ تصویری از اصابت به این مراکز نمایش داده نمی‌شود. نیروهای نظامی نیز با استقرار در اطراف محل‌های اصابت، مانع هرگونه تصویربرداری می‌شوند.
ادعای رهگیری؛ آمارهای مشکوک در میانه سانسور
رسانه‌های غربی ازجمله ان‌بی‌سی، به نقل از منابع اطلاعاتی اسرائیل، مدعی شده‌اند سامانه‌های پدافندی رژیم موفق به رهگیری ۶۵درصد از موشک‌های ایرانی در ۲۴ساعت گذشته شده‌اند. البته سعی کرده‌اند ماجرا را این‌طور وانمود کنند که تا الان نرخ رهگیری ۹۰درصد بوده و حالا به این عدد و رقم رسیده است. اما این آمار، در شرایطی که محل‌های واقعی اصابت و میزان خسارت‌ها به‌طور کامل از دید افکار عمومی پنهان نگه داشته می‌شود، نمی‌تواند مبنا قرار بگیرد؛ به‌ویژه آنکه براساس مشخصات فنی اعلام‌شده، موشک‌های جدید ایران به سامانه‌های ناوبری در فاز نهایی پرواز مجهز شده‌اند که دقت برخورد را به‌طرز چشمگیری افزایش داده‌است. آنچه مشخص است، شدت انفجارها، اختلال گسترده در سامانه‌های هشداردهنده و تکرار پیاپی حملات، بیانگر آن است که اصابت‌ها فراتر از ادعاهای رسمی بوده‌اند.
فروپاشی تدریجی پدافندهای چندلایه
براساس گزارش الجزیره و دیگر منابع رسانه‌ای، سامانه‌های پدافندی چندلایه اسرائیل از جمله گنبد آهنین، آرو۲ و آرو۳، دیگر قادر به مدیریت حجم و نوع حملات نیستند. موشک‌هایی مانند فتاح۱ و سجیل، با برد بالا، سرعت‌های مافوق تصور و مسیرهای پروازی پیش‌بینی‌ناپذیر، کارایی رهگیرهای اسرائیلی را به‌شدت کاهش داده‌اند. در مواردی، اصلاً سامانه‌های دفاعی موفق به تشخیص تهدید در مراحل اولیه نیز نشده‌اند. برخی گزارش‌ها از اندیشکده‌های دفاعی نیز حکایت از این دارد که ویژگی «غیرقابل رهگیری بودن» برخی از این موشک‌ها، عملاً تئوری دفاع فعال اسرائیل را به چالش کشیده است. این تحلیل‌ها نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی، حتی با استفاده همزمان از چند سامانه در یک منطقه، قادر به پوشش مؤثر حملات موشکی نیست.
هزینه‌های تصاعدی و تحلیل ذخایر رهگیر
افزایش پیاپی هزینه‌های پدافندی نیز تبدیل به بحران جدی برای تل‌آویو شده است. گزارش‌ها حکایت از این دارد که تنها یک شب دفاع در برابر حملات موشکی ایران، افزون بر ۲۸۵ میلیون دلار برای اسرائیل هزینه دارد. این فشار مالی در کنار فرسایش ذخایر موشک‌های رهگیر، وضعیت پدافندی رژیم را شکننده‌تر کرده است. وال‌استریت ژورنال نیز چند شب پیش در گزارشی هشدار داده بود ذخایر موشک‌های رهگیر پیشرفته اسرائیل، در برخی سامانه‌ها فقط برای ۱۰ تا ۱۲ روز دیگر کفایت خواهد کرد. این در حالی است که ایران همچنان «بخش اصلی ظرفیت‌های نظامی خود» را وارد میدان نکرده و در آخرین بیانیه رسمی سپاه نیز به صراحت از این موضوع سخن به میان آمده است.
اختلال در توازن راهبردی
با ادامه عملیات وعده صادق۳ و بهره‌گیری ایران از تاکتیک‌های نوین، رژیم صهیونیستی در موقعیتی قرار گرفته که توان دفاع مؤثر را نه‌تنها از دست داده، بلکه در برابر افکار عمومی نیز به پنهان‌کاری و تحریف واقعیت‌ها پناه برده است. در شرایطی که اطلاعات واقعی از شدت اصابت‌ها و تخریب زیرساخت‌ها به‌طور کامل سانسور می‌شود، روند تحلیل سامانه‌های دفاعی، بحران ذخایر و فشار مالی، رژیم اسرائیل را از درون فرسوده کرده است. اکنون دیگر حتی خود مقامات اسرائیلی نیز اذعان دارند ایران با «صبر راهبردی» و مرحله‌بندی حملات، ابتکار عمل را در نبرد در اختیار گرفته است.
نظر شما