سه فاکتور، پوتین را برای بهره‌برداری از این مسئله مصمم کرده است. نخست گذر مسکو از فشار تحریمی و جنگ اقتصادی همه‌جانبه ابتدایی غرب بود. بر اساس داده‌های پایگاه جهانی نظارت بر تحریم‌ها، مجموع تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه از ۵هزارو۵۳۰ مورد فراتر رفته است. با وجود این مسکو توانست اقتصاد خود را سرپا نگه داشته و این روزها ارزش روبل روسیه در برابر دلار و یورو همچنان رو به افزایش است.
دومین عاملی که سبب تمام شدن این شرایط به نفع مسکو می‌شود تقویت حس میهن‌دوستی روس‌ها در مواجهه با غرب است. حدود ۸۰درصد از روس‌ها عملیات نظامی کشورشان در اوکراین را تأیید می‌کنند. همچنین بر اساس یک نظرسنجی، میزان اعتماد به رئیس‌جمهور روسیه در بین روس‌ها ۷۸درصد است. این پشتوانه مردمی می‌تواند پوتین را برای رسیدن به اهدافش مصمم‌تر کند.
اما در نهایت مهم‌ترین ابزاری که پوتین به‌منظور فشار آوردن بر طرف مقابل برای پذیرش شروطش روی آن حساب باز کرده انرژی است. عبدالباری عطوان معتقد است روسیه پس از آنکه نیروهایش در ۶ ماه اول جنگ وارد جنوب شرق اوکراین شدند، این روزها مرحله دوم جنگ را آغاز کرده و آن استفاده از گاز و نفت به عنوان سلاح است. با این حال نباید از یاد برد روسیه حتی بیشتر از اتحادیه اروپا به درآمد ارزی ناشی از صادرات انرژی به اروپا نیازمند است. حال باید صبر کرد و دید انرژی به عنوان قدرتمندترین سلاح پوتین در ادامه جنگ به نفع او تمام خواهد شد یا ضررش؟