«آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده» (USAID) در حالی به عنوان یک عاملیت مستقل از دولت آمریکا معرفی می‌شود که مسئولیت کمک‌های خارجی و پیشرانی آن چه توسعه در سایر کشورها خوانده می‌شود را به نمایندگی از دولت متبوع خود به عهده داشته و به عنوان نمونه، در سال 2024 بیش از 50 میلیارد دلار از بودجه دولت فدرال، دریافتی داشته است.

اما این سازمان یا نهاد ظاهرا غیر دولتی، که پروژه‌های متعددی از صدور خیرخواهانه توسعه و دموکراسی آمریکایی در پهنه گیتی و کارنامه درخشانی از تامین زیرساخت‌های استثماری در کشورهای درحال توسعه تا تامین مالی پروژه‌های تسلیحات بیولوژیکی را در کارنامه دارد، این روزها آماج حملات دولت جدید آمریکا و به شکل خاص سرپرست پرحاشیه «اداره (وزارت خودخوانده) بهره وری ایالات متحده»، یعنی «ایلان ماسک» قرار گرفته است.

در حالی که چند روز پیش، سخنگوی دولت آمریکا، به صراحت منشا شیوع ویروس کرونا را آزمایشگاهی در «ووهان» چین نام برد، «ماسک» با بازنشر گزارشی از روزنامه «نیویورک پست» در شبکه اجتماعی «ایکس»، «یو اس اِید» را حامی مالی این برنامه به عنوان سلاحی بیولوژیک و یک «سازمان جنایی» خطاب کرد و در ادامه، این نهاد را «توپی از کِرم» (کنایه از سیبی که توسط کِرم‌ها به شکل کامل خورده شده و اثری از سیب اولیه باقی نمانده) نامید.

«ترامپ» اما درباره این سازمان اظهار داشت که «یو اس اِید»، توسط عده ای احمقِ رادیکال اداره می‌شده و ما داریم آن‌ها را بیرون می‌کنیم! وی در ادامه، وزیر امور خارجه خود، «مارکو روبیو» را به عنوان مدیرعامل جدید این نهاد منصوب کرد. در همین حال جمعی از اعضای دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا به رهبری «جیمی راسکین»، با تجمع مقابل ساختمان اصلی «یو اس اِید»، برای ماسک و دولت ترامپ خط و نشان کشیده و فعالیت این نهاد و عملکرد و هزینه‌های آن را مطابق بند 1 قانون اساسی دانسته و به رییس جمهور یادآوری می‌کنند که این دولت رکن چهارمی به نام ایلان ماسک (در مقابل قوای مجریه، مقننه و قضایی) نخواهد داشت.

موضوع اما در همین سطح باقی نمی ماند. آن جا که به نقش آفرینی ادعایی «یو اس اِید» در پایان دادن به نظام «آپارتاید» در آفریقای جنوبی ارجاع داده می‌شود و سابقه تاریخی حضور خانواده ماسک در این کشور و تولد ایلان در خانواده ای سفید-یهودی در زمینه ای استعماری یادآوری می‌شود و همزمان ترامپ، دولت فعلی آفریقای جنوبی را به دلیل آنچه تبعیض سیستماتیک و تملیک اجباری زمین بعضی طبقات اجتماعی (احتمالا علیه بزرگ مالکان سفید پوست) و نقض گسترده حقوق بشر می‌نامد، علنا تهدید کرده و تمام کمک‌های مالی به این کشور را قطع می‌کند؛ همه و همه یادآور یک بازی سخت و گیج کننده قدرت در هزارتوی سازمانی مرموز با بودجه سالانه برابر با چند ده کشور در حال توسعه است.

در واقع، میل فزاینده توسعه طلبی ترامپ- ماسک در عرصه بین المللی، گویا غریزه تمامیت خواهی داخلی ایشان را نیز به شکلی جدی تر تحریک کرده و خاکریزهای رقبا (اعم از دموکرات و جمهوری خواه) را یکی پس از دیگری مورد طمع جدی قرار داده است. امری که با واکنش‌های طبیعی روبرو شده اما فعلا اراده یا توان رویارویی تمام عیاری با آن وجود نداشته است. حال با فضای رعب آلودی که در عرصه بین الملل در مواجهه با اسب تازه نفس ترامپ حاکم است، باید منتظر ماند و دید که تحمل جبهه‌های داخلی ایالات متحده در برابر تمامیت خواهی او و شریکش تا کجا ادامه خواهد داشت و آیا بر هم زدن موازنه قوا در لحاف چهل تکه ایالات متحده، کم هزینه خواهد بود؟ گذر زمان پاسخ می‌دهد...