روزنامه شرق درمورد خبری که اخیرا مبنی بر دستگیری تعدادی تکنسین پزشکی در یکی از بیمارستان‌های خصوصی تهران طی یادداشتی به قلم بابک زمانی نوشت: این تکنیسین‌ها در غیاب پزشک در حال جراحی زیبایی روی مردم بودند؛ خبری حیرت‌انگیز و تأسف‌آور که تغییر کاربری سیستم‌های پزشکی از بهداشتی-درمانی به زیبایی با حقیرترین معیارها را نشان می‌دهد. بیمارستان آپادانا که روزگاری محل طبابت پزشکان بزرگ بود، حالا به این وضعیت افتاده است.

این تغییر کاربری ناشی از سیاست‌ها و ناکارآمدی‌های سال‌های گذشته است. بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های خصوصی در حال ورشکستگی هستند و بخش‌های جراحی نیز به تدریج به کارهای غیرضروری تبدیل شده‌اند. اجبار به تعرفه‌های دستوری باعث تعطیلی رشته‌های جراحی و استفاده از اتاق‌های عمل برای کارهای غیرضروری‌تر شده است. این وضعیت نتیجه ناکارآمدی در اقتصاد سلامت است. بیمارستان آپادانا می‌توانست با خرید ساختمان‌های اطراف، فضای درمانی خود را گسترش دهد و نه‌تنها برای جراحان، بلکه برای متخصصان داخلی نیز سودآور باشد.

با این شیوه، می‌توانستند از سود حاصل برای توسعه و گسترش خدمات درمانی استفاده کنند. حتی می‌توانستند در بازار سلامت کشورهای همسایه فعال باشند و با راه‌اندازی کلینیک‌ها و تخصص‌های مختلف، سطح سلامت مردم را ارتقا دهند. اما مسئولین سلامت از این فرصت‌ها استفاده نکرده و بیشتر برای منافع خود بهره‌برداری کرده‌اند.

آیا این تجارب تلخ می‌تواند باعث به رسمیت شناخته‌شدن قوانین اقتصاد در سلامت کشور شود؟ آیا امکان بازگشت از این وضعیت تهدیدآمیز برای سیستم سلامت کشور وجود دارد؟ این سیستم که بیمارستان‌ها و پزشکان را به ابزارهای ارزان‌قیمتی برای منافع اقتصادی گروه‌های تبلیغاتی و اقتصادی تبدیل کرده است. گروه‌هایی که از خواسته‌های مردم استفاده کرده و آن را به شکل منفی‌ای درمی‌آورند. آیا زمانی خواهد رسید که ارتباط این مسائل با اقتصاد دولتی که ادعای عدالت داشت، درک شود؟ اقتصاد دولتی که تلاش کرد سلامت را ارزان کند، اما در نهایت نتوانست از تاثیرات غول سرمایه‌داری و مکانیسم بازار جلوگیری کند. این غول توانسته تاروپود سیستم سلامت را در هم بپیچد.