تجربه چندین سال کار رسانه‌ای به ما می‌گوید اداره، دستگاه یا حتی فعال بخش خصوصی وقتی موفق است که روابط عمومی به روز، پای کار و همراه با رسانه‌ها داشته باشد. مقابل این نیز هست؛ انزواگزینی، گزینش رسانه‌ها، دوری از پاسخ‌گویی و همراهی با خبرنگاران، کار را به آن سو می‌برد که حاشیه‌ها بیشتر و دردسرها افزون شود برای همان دستگاهی که روابط عمومی‌اش نتوانسته در این زمینه پای کار باشد. شاید واقعیت عملکردی آن دستگاه یا اداره، بسیار درخور توجه باشد و خدمات‌دهی‌اش به مردم در حد اعلا. پاره شدن زنجیره میان رسانه و اداره‌ها در حلقه اتصالی که روابط عمومی آن اداره به طور دقیق در آن نقطه قرار گرفته، هم ضرر را متوجه دستگاه خدمات‌رسان خواهد کرد و هم مردم را بی‌نصیب از اخبار و اطلاعات درست و موثق دستگاهی که شاید روزانه تعداد زیادی از افراد با آن سر و کار دارند.
به انزوا رفتن روابط عمومی دستگاه‌های دولتی و گزینشی عمل کردن در قبال رسانه، بی‌شک راه را برای داغ شدن بازار اخبار غیرموثق و شایعات باز خواهد کرد و حاصلش ضرری است که متوجه همان دستگاه خدمت‌رسان خواهد شد.
این نیز یک اصل است؛ مدیری موفق خواهد بود که در گزینش نیرو برای حوزه روابط عمومی دستگاه زیر پوشش و مدیریتش وسواس خاص و دقت بسیاری داشته باشد؛ چرا که نیروی کارآمد و کاربلد درست در نقطه‌ای که پیشانی یک سیستم است و جایگاهی حساس در ارتباط گرفتن با مراجعان، مخاطبان و رسانه‌هاست، می‌تواند ارتقای کل سیستم را به همراه داشته باشد. برعکس این نیز صدق می‌کند؛ روابط عمومی انزواطلب و به نوعی رفتار خصوصی‌مآبانه داشتن، آفت می‌شود برای همان سیستم و تلاش سایر حوزه‌های آن را
یک شبه به باد می‌دهد.
شاید بارها و بارها چه رو در رو با مسئولان و چه آشکارا در رسانه‌ها این موضوع از زبان و قلم یک خبرنگار بیان یا نگارش شده که به رفتار حرفه‌ای برخی از روابط عمومی‌های دستگاه‌های دولتی نقد داشتند و حتی برای رفع آن پیشنهادهایی نیز ارائه شده؛ اما گاهی دیده می‌شود که هنوز برخی از روابط عمومی‌ها اصرار به تکرار رفتار غیرحرفه‌ای در مواجهه با رسانه‌ها دارند! نتیجه‌اش سردرگمی خبرنگار در ارتباط گیری با دستگاه مربوط خواهد بود و احتمالاً درگیر شدن در حواشی آن.
قبول داریم در شرایط حساس فعلی که شاید برخی خبرنگارنماها با وجود ناشناس بودن، بخواهند از این فرصت سوءاستفاده کنند و این موجب به حاشیه رفتن یک دستگاه شود؛ اما اینکه مسئول روابط عمومی یک دستگاه که بارها در زمانی کوتاه در همان دستگاه، پست در اختیارش میان افراد مختلف دست به دست شده، خبرنگار رسمی یک رسانه معتبر را تنها به این بهانه که برای وی ناشناس است، سنگ‌قلاب کند، یک عمل غیرحرفه‌ای و به دور از اصول ارتباطات است.
در واقع فردی در جایگاه روابط عمومی، نخستین اقدام حرفه‌ای‌اش باید شناخت از رسانه‌ها، فعالان رسانه‌ای و خبرنگاران باشد نه اینکه با هزار راه غیراصولی، خواسته یا ناخواسته از پیگیری مسائل مطرح شده از سوی رسانه شانه خالی کند!
بارها گفته‌ایم و باز هم تکرار می‌کنیم دستگاهی موفق خواهد بود که روابط عمومی قوی و کاربلدی داشته باشد، نه اینکه صرف خالی بودن یک پست، یک نفر پشت میز اتاق روابط عمومی بنشیند و خصوصی عمل کند!
به انزوا رفتن روابط عمومی دستگاه‌های دولتی و گزینشی عمل کردن در قبال رسانه، بی‌شک راه را برای داغ شدن بازار اخبار غیرموثق و شایعات باز خواهد کرد و حاصلش ضرری است که متوجه همان دستگاه خدمت‌رسان خواهد شد.
این نیز یک اصل است؛ مدیری موفق خواهد بود که در گزینش نیرو برای حوزه روابط عمومی دستگاه زیر پوشش و مدیریتش وسواس خاص و دقت بسیاری داشته باشد؛ چرا که نیروی کارآمد و کاربلد درست در نقطه‌ای که پیشانی یک سیستم است و جایگاهی حساس در ارتباط گرفتن با مراجعان، مخاطبان و رسانه‌هاست، می‌تواند ارتقای کل سیستم را به همراه داشته باشد. برعکس این نیز صدق می‌کند؛ روابط عمومی انزواطلب و به نوعی رفتار خصوصی‌مآبانه داشتن، آفت می‌شود برای همان سیستم و تلاش سایر حوزه‌های آن را
یک شبه به باد می‌دهد.
شاید بارها و بارها چه رو در رو با مسئولان و چه آشکارا در رسانه‌ها این موضوع از زبان و قلم یک خبرنگار بیان یا نگارش شده که به رفتار حرفه‌ای برخی از روابط عمومی‌های دستگاه‌های دولتی نقد داشتند و حتی برای رفع آن پیشنهادهایی نیز ارائه شده؛ اما گاهی دیده می‌شود که هنوز برخی از روابط عمومی‌ها اصرار به تکرار رفتار غیرحرفه‌ای در مواجهه با رسانه‌ها دارند! نتیجه‌اش سردرگمی خبرنگار در ارتباط گیری با دستگاه مربوط خواهد بود و احتمالاً درگیر شدن در حواشی آن.
قبول داریم در شرایط حساس فعلی که شاید برخی خبرنگارنماها با وجود ناشناس بودن، بخواهند از این فرصت سوءاستفاده کنند و این موجب به حاشیه رفتن یک دستگاه شود؛ اما اینکه مسئول روابط عمومی یک دستگاه که بارها در زمانی کوتاه در همان دستگاه، پست در اختیارش میان افراد مختلف دست به دست شده، خبرنگار رسمی یک رسانه معتبر را تنها به این بهانه که برای وی ناشناس است، سنگ‌قلاب کند، یک عمل غیرحرفه‌ای و به دور از اصول ارتباطات است.
در واقع فردی در جایگاه روابط عمومی، نخستین اقدام حرفه‌ای‌اش باید شناخت از رسانه‌ها، فعالان رسانه‌ای و خبرنگاران باشد نه اینکه با هزار راه غیراصولی، خواسته یا ناخواسته از پیگیری مسائل مطرح شده از سوی رسانه شانه خالی کند!
بارها گفته‌ایم و باز هم تکرار می‌کنیم دستگاهی موفق خواهد بود که روابط عمومی قوی و کاربلدی داشته باشد، نه اینکه صرف خالی بودن یک پست، یک نفر پشت میز اتاق روابط عمومی بنشیند و خصوصی عمل کند!
نظر شما