«استیو ویتکاف» نماینده ویژه رئیس جمهور ایالات متحده در امور خاورمیانه که پس از چند دور مذاکره غیرمستقیم با نمایندگان کشورمان، به تازگی با مفهوم «لب و دهان» آشنا شده، سخن به گزاف رانده و از الزام تعطیلی کامل برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران گفته و افزوده است: «برنامه غنی‌سازی دیگر هرگز نباید در خاک ایران وجود داشته باشد». در حالی دیروز عصر، دور چهارم مذاکرات غیرمستقیم میان نمایندگان جمهوری اسلامی ایران به ریاست «عراقچی» و تیم آمریکایی با واسطه‌گری وزیر خارجه «عمان» در «مسقط» برگزار شده که تا همین لحظه، یک فهرست بلند از تهدیدهای مستقیم، شاخ و شانه کشیدن‌های مستمر، گزافه گویی‌های ریز و درشت و اظهاراتی که هر یک به تنهایی برای ناکام گذاشتن یک فرایند مذاکراتی کافی به نظر می‌رسد؛ با سعه صدر از طرف مردم و رهبران جمهوری اسلامی ایران تحمل شده تا فرای نتیجه و ورای خروجی این تجربه آزموده و تکراری؛ به افکار عمومی در مقیاسی جهانی یادآوری شود که سردمداران این «لحاف پنجاه تکه» آمریکایی، چه موجودات زبان نافهمی هستند!
اینکه هر طرفی در یک معامله احتمالی، کف خواسته‌های خود را تا آنجا بالا ببرد که پای میز مذاکره، به سطح معقولی از منافع تعریف شده دست یابد، کاملاً طبیعی و قابل درک است و انتظار می‌رود این موضوع در امر عمومی و رسانه‌ای مذاکره‌کنندگان ایرانی نیز رعایت شود، به عنوان مثال غنی‌سازی حداقل ۶۰ درصدی، رفع یک باره تمام تحریم‌های مرتبط با موضوع هسته‌ای و نفی بازرسی‌های فراپادمانی به عنوان خط قرمز و کف خواسته‌های ما در معامله احتمالی مطرح شود تا تعادلی میان زیاده‌خواهی طرف آمریکایی با حداقل خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران برقرار شود.
اما موضوع کمی فراتر از این است! به نظر می‌رسد طرف‌های آمریکایی از شخص ترامپ تا نماینده او در این مذاکرات که همگی معامله‌گرانی موفق در حوزه املاک هستند، این بار زیر فشار سنگین «لابی‌های صهیونیستی» و مشاوره‌های ابلهانه «نئوکان»‌ها ممکن است دچار خطای محاسباتی شده و واقعیت‌های موجود را نادیده گرفته و تصمیم‌های نابخردانه‌ای اتخاذ کنند. امری که در پیش‌نمایش دور اخیر مذاکرات، نمونه‌هایی از آن را در معرض دید عموم گذاشته‌اند. صحبت از برچیدن کامل تأسیسات هسته‌ای که از جانب «شخصیت هویج به دست» ماجرا (ویتکاف) مطرح شده است، فارغ از ممتنع و محال بودنش، می‌تواند یک نشانه جدی از تغییر تاکتیک برای اهرم کردن در معامله احتمالی باشد ولی عقل سلیم حکم می‌کند به موجود بدعهد و نامتعادلی مثل ایالات متحده با کمال بدبینی نگریسته شود.
شرطی نکردن امور داخلی نامرتبط با موضوع هسته‌ای، ادامه روند مقتدرانه دیپلماتیک و عدم تخطی از مرزهای عزتمندانه و شرافتمندانه ترسیم شده در سطح عالی نظام عزیز اسلامی و البته مقابله به مثل رسانه‌ای و عمومی برای حفظ توازن خطوط قرمز اعلامی، در کنار تشریح و تبیین مستمر شرایط و سناریوها برای ولی‌نعمتان و صاحبان اصلی انقلاب، پیش‌نیاز هر گونه پیشرفت و دستاورد در این هماوردی نرم با جبهه استکبار به رهبری آمریکاست.
در پایان لازم است خطاب به گزافه‌گویان مذکور تکرار کنیم جمهوری اسلامی مدت‌هاست «گرگ و میش» سحر را پشت سر گذاشته و خورشید «خودبسندگی» و «بازدارندگی» ایران، شرق تا غرب گیتی را به فهم «صبح» فراخوانده است؛ پس لازم است بیدار شوید و امیدوار و آرزومند باشید پس از بیداری با این جمله از طرف «ما مردم ایران» روبه‌رو شوید؛ «صبح به خیر آقای ویتکاف!».