قدس؛ ابوشباب که رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی او را یکی از عوامل اصلی ناکارآمدی در کمک‌رسانی و تشدید بحران انسانی در غزه معرفی می‌کنند، در واقع نسخه‌ای ویژه از رابین‌هود منطبق با استانداردهای رژیم صهیونیستی است؛ فردی که نه در خدمت محرومان، بلکه در راستای منافع اشغالگران عمل می‌کند. این «رابین‌هود صهیونیستی» با پشتیبانی مستقیم ارتش اسرائیل، کنترل مسیرهای ورود کمک‌ها را در دست دارد و از خلأ امنیتی به سود خود بهره می‌برد.
پیشینه و فعالیت‌های باند ابوشباب
ساکنان شرق رفح سال‌هاست با باندی که روند کمک‌رسانی را مختل می‌کند، آشنا هستند؛ گروهی که اعضایش سابقه کیفری طولانی از قاچاق، سرقت و جرایم خشونت‌آمیز دارند و بسیاری از آن‌ها بارها به زندان رفته‌اند. در رأس این گروه، نام «یاسر ابوشباب» که زاده رفح و از طایفه «ترابین» است، برجسته است؛ فردی که باوجود تلاش برای سوءاستفاده از روابط قبیله‌ای، بارها توسط رهبران طایفه‌اش به دلیل همکاری با اشغالگران طرد شده است. ترابین‌ها سابقه‌ای پرافتخار در مقاومت فلسطین دارند و این جدایی به خاطر تبانی‌های ابوشباب با دشمن است.
ابوشباب که خصومتی آشکار با حماس دارد، پیش از این به اتهام‌های قاچاق و جرایم جنایی توسط سرویس‌های امنیتی دستگیر شده بود اما با بمباران مقرهای امنیتی غزه در روزهای آغازین جنگ آزاد شد. او با سوءاستفاده از خلأ امنیتی، گروه شبه‌نظامی متشکل از حدود ۱۰۰ نفر را گرد هم آورد که بیشترشان دارای سابقه کیفری هستند و به‌تازگی از زندان آزاد شده‌اند. گزارش‌های سازمان ملل و منابع مستقل نشان می‌دهد این گروه با حمایت و همکاری مستقیم ارتش اسرائیل فعالیت می‌کند و در نزدیکی گذرگاه‌های کمک، از محافظت ویژه برخوردار است.
تحقیقات واشنگتن‌پست نیز تأیید می‌کند این باندها، ازجمله گروه ابوشباب، رانندگان کامیون‌های امدادی را در مرزها ربوده و حتی به قتل رسانده‌اند. این گروه‌ها به بزرگ‌ترین مانع در مسیر رساندن کمک‌ها به جنوب غزه تبدیل شده‌اند، در حالی که دولت اسرائیل درخواست‌ها برای تأمین امنیت کاروان‌های بشردوستانه را بارها رد کرده و از اجازه دادن به پلیس غیرنظامی برای اسکورت کامیون‌ها خودداری کرده است. نگران‌کننده‌تر اینکه، این روزنامه با استناد به یک گزارش سازمان ملل تأیید کرده این باندها «از ملایمت، اگر نگوییم حمایت مستقیم، ارتش اسرائیل برخوردارند» و خاطرنشان کرده ابوشباب چیزی شبیه به یک «پایگاه نظامی» در مناطق تحت کنترل اشغالگران ایجاد کرده است.
مهندسی هرج و مرج؛ هدف اصلی اشغالگران
طبیعی است صهیونیست‌ها که پروژه مهندسی گرسنگی را برای تحت فشار قرار دادن غزاوی‌ها دنبال می‌کنند، از مهندسی هرج‌ومرج هم بدشان نیاید. هدف رژیم اسرائیل از ایجاد و حمایت این گروه‌ها صرفاً کنترل کمک‌ها نیست؛ بلکه با بهره‌برداری از خلأ امنیتی و بحران سیاسی در غزه، تلاش می‌کند ساختارهای اجتماعی و ملی فلسطینی‌ها را تضعیف و پروژه‌های بلندمدتی همچون مهندسی جمعیت و جابه‌جایی اجباری ساکنان را پیش ببرد. گروه ابوشباب، به عنوان نگهبانان دروازه‌های شرقی رفح، ظاهراً مسئول توزیع کمک‌ها معرفی می‌شوند اما در واقع، کمک‌ها را سرقت کرده و با تهدید و خشونت علیه حاملان آن‌ها عمل می‌کنند.
این سیاست فاجعه‌بار همراه با عملیات گسترده رسانه‌ای برای مشروعیت‌بخشی به این گروه‌ها، بخشی از نقشه‌ای پیچیده برای مهندسی «هرج‌ومرج ساختگی» است که فشارهای انسانی و سیاسی را بر ساکنان غزه افزایش می‌دهد و نظام مقاومت فلسطین را تضعیف می‌کند.
اعتراف رسمی به حمایت اسرائیل
اذعان رسمی به نقش ارتش اسرائیل در حمایت از گروه‌های مسلح، این داستان را تأیید می‌کند. به‌تازگی « لیبرمن»، رئیس حزب «اسرائیل بیتنا» در مصاحبه‌ای اعلام کرد ارتش اسرائیل به دستور نخست‌وزیر، تسلیحات متعددی در اختیار گروه‌های جنایتکار در غزه قرار داده است. وی تأکید کرد این تسلیحات بدون اطلاع برخی مقام‌های امنیتی و با هدف ایجاد بی‌ثباتی و تضعیف مقاومت فلسطینی توزیع شده است. این اعتراف عمق راهبرد رژیم برای تشدید هرج‌ومرج در نوار غزه را به‌وضوح نشان می‌دهد.
واکنش مقاومت و مقابله با مزدوران
واکنش مقاومت فلسطین به‌ویژه حماس که نیروی اصلی مقاومت در غزه است، قاطعانه بوده است. حماس این گروه‌های همکار با اشغالگران را «ابزار دشمن» خوانده و وعده داده با آن‌ها با «منطق بازدارندگی» برخورد خواهد کرد. همچنین از مردم خواسته هوشیار باشند و به هیچ وجه این گروه‌ها را در پوشش اجتماعی خود جای ندهند تا منابع ملی حفظ شود. نیروهای مقاومت در میادین عملیاتی نیز با افرادی که با ارتش اسرائیل همکاری اطلاعاتی و نظامی دارند، به‌شدت مقابله کرده‌اند.
یک رابین هود با استانداردهای اسرائیلی
در فضای رسانه‌ای تلاش شده چهره‌ای شبه‌قهرمانانه از یاسر ابوشباب ارائه شود، در حالی که واقعیت‌های میدانی، شهادت فعالان امدادی و گزارش نهادهای بین‌المللی تصویری کاملاً متفاوت از ابوشباب ارائه می‌کند؛ او نه نماینده مردم بلکه نماد فساد، ناامنی و مزدوری برای رژیم اشغالگر است؛ درواقع یک رابین‌هود ولی با استانداردهای اسرائیلی.
همه می‌دانند پیامدهای انسانی این وضعیت، فاجعه‌بار است. بحران توزیع کمک‌های بشردوستانه، رنج مردم غزه را در شرایط محاصره، هرج‌ومرج و بی‌اعتمادی به روندهای کمک‌رسانی تشدید کرده است. این مردم در معرض گرسنگی، بیماری و ناامنی‌های روزافزون هستند. هر چند تلاش‌های اسرائیل برای مهندسی جامعه فلسطینی از طریق ایجاد فقر و ناامنی، شکست‌های سیاسی و نظامی را بیشتر نمایان کرده و عمق بحران مشروعیت و ناکامی راهبردهای اشغالگران را آشکار می‌کند.بحران غزه، نتیجه مستقیم سیاست‌های اشغالگری و شکست‌های راهبردی رژیم اسرائیل است که گروه‌هایی مانند ابوشباب آن را تشدید می‌کنند و اهالی غزه که با مقاومت جانانه خود، صهیونیست‌ها را به زانو درآورده‌اند بهتر از هر کسی می‌دانند راه‌حل این بحران جز وحدت ملی و تقویت نهادهای مشروع داخلی فلسطینی نیست و هرگونه تلاش برای جایگزین‌های تحمیلی و شکننده تنها موجب تحکیم اشغال و ادامه رنج مردم خواهد شد.
نظر شما