شب/داخلی/استودیو؛ مجری جوانِ شبکه خبر، در میان نور ملایم دوربین‌ها، مشغول قرائت بیانیه دبیرخانهٔ شورای عالی امنیت ملی بود که ناگهان…
صدای انفجار به گوش رسید!
سقفِ استودیو لرزید، شیشه‌ها خرد شدند و غبارِ سفیدِ گچ، هوارا را درنوردید. خاکِ انفجار بر چادرش نشست، دوربین‌ها لرزیدند، اما صدای سحر امامی نه!
دخت دلاور ایران زمین با صلابت نگاه و تیزی کلام در برابر توفان دروغ ایستاد. صدایش چون شمشیر فولادین در تاریکی برق زد و در گوش ما پیچید: «صدایی که شنیدید صدای متجاوز به حق و حقیقت است!»
حرکات دستانش، غرور و عزت ملی همه ما را بیدار کرد. این صحنه، درخشان‌تر از هر قصه و افسانه‌ای بود و زین پس بر تارکِ تاریخ معاصر می‌درخشد. سحر امامی امشب همچون یک زن ایرانی واقعی در برابر جهان‌خواران ظالم، به عشق ایران یک قدم هم عقب نکشید و شرافتِ رسانه ایران را حفظ کرد.
این بانوی شجاع بعد از قطع آنتن هم با صلابتی مثال زدنی دوباره به میدان بازگشت و معنای ایستادگی را به تصویر کشید. آنگاه که دشمن در تکاپوی کاشت بذر ناامیدی و تفرقه در دل مردم بود، او بذرِ امید و سرافرازی را در دل‌ملت ایران کاشت.
سحر امامی؛ یک نام نیست… او حماسه‌ست. گردآفرید روزگار ماست؛ سحر نماینده بانوان رسانه‌ است که ریشه در ولایت علوی دارند. نماینده بانوانی که این روزها با وجود تنش و استرس بالا، وطن را به هر چیزی ترجیح می‌دهند و راوی حقیقت‌اند.
ایستادگی اهالی رسانه در این میدان، گواهِ پیروزیِ حقیقت بر توطئه تاریکی‌ است.