(۱) صدای آکاردئون دیگر در نقش جهان نپیچید تا زخم‌های خالی و ناسور طلایی‌های زنده‌رود بیشتر عیان شود.
در شبی که محرم از فرط اندوه به خانه برنگشت و تا صبح روی پل خواجو قدم زد، این ارتش سرخ بود که مثل کوه پشت سر بیرق‌ها ایستاد و با سه امتیاز شیرین‌تر از نقل و پولکی به پایتخت بازگشت.
(۲)وقتی ذهن مهدی رحمتی بوی باروت گرفت، اراک برای آلومینیوم به شهر بی‌دفاع بدل شد و سبزهای خیبر در تمام ۹۰دقیقه به واژه آغوش فکر کردند. حالا لرها به امتیاز ششم دست یافته‌اند و این برای پیشتازی موقت تیمی که با پاییز غریبه است، کافی است!
(۳)پیکان در دستگردی از پس آبی‌های جنوب برنیامد و به یک امتیاز قناعت کرد تا سعید دقیقی رؤیاهای فیروزه‌ای‌اش را در اطراف اکباتان گم کند و به این بیندیشد که روزهای سخت و بی‌رحم در راه‌اند. آن‌سوتر آبی‌های خوزستان به یاد نخل‌ها باریدند و یک امتیاز شیرین بیرون از خانه دشت کردند.
(۴)قهرمان در دومین هفته لیگ نیز در حسرت چشیدن طعم رستگاری ماند و در کویر همچون درخت بید لرزید. دراگان اسکوچیچ پس از نبرد با رفسنجانی‌ها لبخند هم نزد تا نشان دهد طاقت نتایج روی اعصاب را ندارد و به پریدن در حین فرو چکیدن می‌اندیشد.
(۵)کارناوال گل در قزوین. در شبی که ورزشگاه سردار آزادگان به قرار روزهای بی‌قراری مبدل شد شمس‌آذر و چادرملو هشت گل رویاندند و به یک تساوی بهت‌آور رضایت دادند. هشت گل در ۹۰دقیقه برای فوتبالی که در حسرت پاگشایی مهاجمانش تب کرده، غنیمت است. تا باشد از این دوئل‌ها...
(۶) فریاد لیاقت پیروز دهان به دهان چرخید وقتی زردهای تازه راه یافته به لیگ برتر کاری کردند کارستان و گل‌گهر متفرعن را به قربانگاه گسیل داشتند. بازی شناور کاکوها در ورزشگاه چشم‌نواز از تولد دوباره مردانی خبر داد که قصد دارند راز تمام نقاشی‌های جهان را برملا کنند. ‌
(۷)قوی سفید بار دیگر آواز عاشقانه خود را به گوش‌ها رساند و در حوالی کیانپارس کلک میزبان متبختر را کند تا «پیله مازیار» سکوت محض را در اهواز حکمفرما کند و با یک بغل خوش‌باشی به تالاب بازگردد. حالا ملوان به بالای جدول رسیده و سرنخ شادی بی‌هیچ امتیاز از دست یحیی رها شده است. چه تقدیری.
(۸) باران گل در قلعه حسن‌خان. در شبی که آنتونیو آدان به تونل وحشت آبی‌ها بدل شد و به هیچ توپی نه نگفت، این رامین رضاییان بود که با پرواز در واپسین دقایق به داد آبی‌ها رسید. جز این اگر بود گاندوها با دست پرتری به فولادشهر باز می‌گشتند و ساپینتو در جایگاه ویژه، خودش را می‌خورد!